Royal Eastern University [Book 1]

Chapter 28. Deep sleep of the Kissing Monster

--Alexys' POV--

Pagkadating ng sasakyan sa Everton Hotel, ginising ko na si Xander.

"Xander..."
"Babe... Nandito na tayo."
"Babe."

"Pare."
"Pare, gising na."

SHOOT ANYARE?!

Kahit anong gising namin sa kaniya, ayaw talaga gumising. It's been 2 hours 30 minutes pero ayaw pa rin gumising. Nataranta na ako kaya agad kong kinuha yung cp niya at tinawagan ang mommy niya.

"Hello?"
"Hello, Max, anak? Napatawag ka?"
"Ay Hello po. Si Alexys Sy po ito..."
"A-Alexys? Alexys Sy?"
"Opo. Tita, kanina pa po namin ginigising si Xander pero ayaw bumangon. Natatakot na po ako tita."
"WHAT?! How long na?!"
"2 hours and 30 minutes na po yata, I guess."
"Oh my--- Bring him to the nearest hospital. Where are you now?"
"Everton Hotel po tita."
"What? O-okay. Pinakamalapit diyan yung Everton Hospital. Right behind the hotel. Isesend ko nalang sa driver yung infos."
"O-okay po."

Hospital?!
Bakit hospital?
Anong nangyayari?!

Xander, please wake up... natatakot na ako. I held his hand tight.

Pagkadating ng sasakyan sa hospital, saktong may chopper na naglanding din sa helipad ng hospital.

Dinala na sa emergency room si Xander. Two persons are only allowed inside pero si Ritchie nasa information center. At inasikaso na ng mga doktor si Xander.

Nagulat ako ng may pumasok na mga MIBs or Men In Black at pumila sila in two lines at may naglakad na babae.

Nilapitan siya ni Chie at kinausap. Pumasok ito sa Emergency room at...

"Alexys baby, is that you?" baby? Ha? Close ba kami?
"Yes po?"
"Alexys! Naku manang mana ka talaga kay Elyssa. Ang ganda mo pa rin. Thank God nahanap kita!" kilala niya si mama?
"Ah opo. Kayo po mommy ni Xander?"
"Yes. Hindi mo ako maalala?"
"Ah eh... Hindi po tita... Sorry po."
"Teka what happened ba?"
"Ah nanggaling po kami sa Clyher Montessori tapos sumakit po bigla yung ulo ni Xander. Natulog po siya while we're on the way at ito po hirap siyang gisingin."
"He was like that after the plane crash incident. Pangatlo niya na iyan. Hirap gisingin. It takes two to four hours bago siya magising. Walang nakakapag-explain ng sakit niya. Walang kwenta ang mga specialists na kinuha ko."
"Ganun po ba..."
"By the way, are you friends, by any chance?"
"Ah eh b-boyfriend ko po si Xander, tita."
"Really?!"
"Ah galit po ba kayo?"
"No, I'm glad. Nakausap mo na ba si Attorney Sevilla?"
"Hindi pa po eh."
"You better have an appointment with him tomorrow."
"Sige po tita."
"Magpahinga ka na muna. May kinuha akong private room, dadalhin si Max doon mamaya. May three guest beds doon. Matulog muna kayo. Gabi na oh..."
"Pero tita... Si Xander po..."
"Nope. Sige na Alexys baby. Go now and rest."
"Okayy po..." sabi ko at lumabas. Sinalubong ako ni Chie at inakbayan. Napaluha ako. Natatakot ako. Bakt ganun?
"Tahan na Lex... Gigising din yun." sabi niya at tumango ako. Sumakay kami sa elevator at huminto sa 4th floor. Here we are.

Room 412 :

Max Alexander Yu

Ang ganda ng room. May aircon..,

Nasa hospital ba kami o hotel suite?!

Bongga! AS IN!
Humiga na ako doon sa isang guest bed.

TAKE NOTE! Yung beds dito hindi panghospital. Kama talaga. Yung fluffy! O_O

*TULOG*

*GISING*

Hala anong oras na??

Wala pa si Xander?!

20 minutes remaining before the 4 hours na sinasabi ni tita...

I can't sleep anymore.
I have to wait.

*TULOG*

*GISING*

10 minutes remaining.

Lord, please, wake him up. I want to spend my life with Xander.

*TULOG*

*GISING*

"Babe!" Sigaw ni Xander kaya lumapit ako sa kaniya at niyakap siya. Wahhh!
"Babe pinag-alala mo ako~~~"
"Hmmm... Natakot ka babe no?"
"May masakit ba sayo?"
"Oo.. ITO OH." sabi niya sabay turo sa lips.
"KISSING MONSTER!" sabi ko at napatawa si... tita?!

Nandito si tita?! NAKAKAHIYA! OMG!!!

"Ritchie, can you join me outside, may bibilhin tayo sa grocery." sabi ni tita at lumabas silang dalawa.
"Baby dali naaaaa~ Kissssss~"
"Ehhh~"
"Wala namang tao babe~"
"Ehhhhh naman nakakahiya?"
"Nahihiya ka sa akin?"
"Ha?"
"Dali na~"
"Isang smack lang ah!"
"Okay babeeee~"

*smack*

He cupped my face again and kissed me long.
Tsk. Kissing Monster talaga! Adik na siya!

Finally natapos din.

What the...

He's blushing and he's singing.

"Careless careless shoot anonymous anonymous heartless mindless no one who cares about me~" kanta ni Xander. Kinakanta niya yung intro ng MAMA ng EXO.

Ha? Anyare dun?

"Okay ka lang?" sabi ko pero kanta parin siya ng kanta ng line na yun kahit paulit ulit.

After that he cussed. "Sh*T Frog frog frogshizz frogshizz bullfrog!" sabi niya
"Hey baby, are you alright?" sabi ko.
"Ughhhhh." sabi niya at napalingon sa akin.
"Sorry for idling,"
"You look funny kanina. Pero I'm worried. What's happening."
"Uh nevermind babe."
"Why nga kasiii?"
"Just... Some... Uhh... Nothing. I'm okay now."

Anyare kaya dun? Weird o_o

--Max's POV--

Ugh trouble! She keeps on asking what happened.

Ayoko namang sagutin yun! Ang awkward kaya,

You know. It's... Uhhh nevermind. You won't understand. Baka makapunta pa ako beyond our limits kung hindi pa ako kumanta. -_-

By the way...

So I fell in a deep sleep again?

Parang it happens every 3 years after kong ma-coma noon.

Sabi ni mommy 3 hours and 50 minutes daw bago ako magising. Buti nalang hindi beyond 4 hours kasi baka iba daw ang mangyari sa akin. I don't get the doctors.

Tss.

Ang important. my babe is here with me.

"Babe..."
"Yes?"
"Can you sing for me?"
"Sure babe. What do you want?"
"Anything."
"Okay then"

Mapapansin mo ba
Kaya ang tulad ko
Kahit nasa sulok lang ng iyong mga mata
Mahuli mo kaya ang pagsulyap sayo
Kahit hindi naman ako ang iyong kaharap
Oh chinito
Balang araw ay, malalaman mo rin

At kung ikaw ay nakatawa
Ako pa ba ay nakikita
Nalilimutan ko ang itsura ko
Kapag kausap na ikaw
Sana naman akoy pakinggan
At nang ikaw ay malinawan
Dahil nabihag mo ang aking paningin at damdamin
Oh! Chinito... Chinito...

"So I'm your Chinito, huh?" sabi ko
"Yes babe" and she kissed me on my right cheek
"I love you babe."
"Wo ai ni... Yu YiXing." Sabi niya. I hugged her.
"EHEM!" andito na pala sila.

Sino pa nga ba ang sina-SARS sa amin dito? Si Ritchie.