Hoofdstuk 11

463 36 5
                                    

Roman

Acht jaar lang was ik opzoek naar mijn mate. Acht jaar lang had ik pack in pack uit gelopen. Ik had in alle roedels in het land en ook een paar in het buitenland gezocht naar mijn mate. Ik had zelfs ruzie met een paar weerwolven omdat ze mij als bedreiging zagen voor hun mates. En nu eindelijk vond ik haar.

Saralisa, mijn mooie mate met mooie bruine ogen en bruin golvend haar dat reikte tot de helft van rug. Ze was qua uiterlijk alles wat ik van mijn mate verwachtte en haar geur... Oh haar geur was die van pure chocolade met een kruidachtige achtergrond. En als ze sliep rook ze naar bloemen. Haar geur had mij waarschijnlijk gek gemaakt waardoor ik het niet had geroken. Ik had niet geroken dat ze een mens was. "Ik had het moeten ruiken... F*ck!" Zei ik luidop. "Had ik niet lang genoeg naar haar gezocht om haar dan toch als mens tegen te komen?" Mompelde ik tegen mezelf en deels ook tegen de maangodin.

Ik voelde negatieve emoties in mijn richting komen en keek naar Saralisa die met een lichtelijk gekwetste gezicht voor zich uit staarde. Er waren rimpels tussen haar wenkbrauwen die bewezen dat ze aan het denken was. "Denk niet zo minderwaardig over mij, Saralisa." Waarschuwde ik haar.

Ze schrok op. "Hoe weet jij wat ik denk?" Vroeg ze wantrouwend met een blik die bewees dat ze wist dat ze betrapt was.

"Ik kan niet horen wat je denkt omdat we het mating proces nog niet hebben gedaan en het feit dat je mens bent maakt het niet beter, maar ik kan wel voelen dat hetgene waaraan je daarnet dacht verre weg was van bewondering." Ik stopte met op en neer lopen en kruiste mijn armen terwijl ik naar keek.

Ze opende mijn mond om wat te zeggen, maar stopte toen er op mij kamerdeur werd geklopt. Ik keek haar nog eens aan en ging naar de deur die schuin  tegen over haar was. Ik deed het open en weer dicht voordat ze iets kon zien.

Hakeem, mijn Beta tevens mijn beste vriend, stond met zijn handen in zijn zakken naar mij te kijken. "Wat?" Gromde ik naar hem en hij trok zijn dikke wenkbrauwen naar mij op waarna hij lachte.

"Ze is een moeilijke?" Vroeg hij met een grijns, maar begon al te lachen toen ik met mijn rolde. Ik zuchtte geïrriteerd. Ik ging met mijn handen door mijn haar en begon eraan te trekken. "Wow, man, is ze echt zo erg?"

"Ze is mens." Zuchtte ik en leunde met mijn rug tegen de deur aan. Hakeem zijn ogen werden groot.

"Je bent serieus..." Zei hij vol ongeloof.

"Nee, ik grap." Antwoordde ik geïrriteerd.

"Dus dat ruikte ik toen ik hier kwam! Ik dacht dat het kwam doordat ik in de mall was tussen al die mensen!" Riep Hakeem.

"Kop dicht, Keem." Siste ik naar hem. "Wil je dat de rest het hoort?"

"Sorry man, maar dit is echt messed up. Hoe ga je haar straks dan voorstellen aan de pack?"

Ik zuchtte. Ik wist het zelf ook niet en dat frustreerde mij nog meer. Waarom moest mij dit overkomen? Wat zou mijn pack zeggen als ik, als Alpha, straks kwam aan dansen met mijn menselijke mate? "Ik weet het niet." Zuchtte ik. "Heb je de jurk?"

"Ja, Mémé heeft het uitgezocht." Hakeem gaf mij een witte zak. Mémé of Melissa was zijn mate. Ze was ook een weerwolf. Waarom zij wel en Saralisa niet.

Alweer zuchtte ik. "Thanks, man." Zei ik en keek in de zak waarin een turqoise jurk zat. Ik haalde het eruit.

"No probs. Ik ga even kijken of alles goed afloopt voor in, oké?" Ik knikte en Hakeem liep met zijn handen in zijn zak weg.

Hij was net als ik gespierd en ook knap vonden mensen. Maar ik vond mezelf natuurlijk knapper en gespierder. Verder was hij creool met dik kroes en rode volle lippen waarvoor een aantal meiden flauw vielen. Vooral het menselijk vrouwelijk geslacht. Maar maak geen grap. Mémé bijt, hard.

Ik keerde mij om en deed de deur open. Saralisa lag op mijn bed en schoot meteen op toen ze mij zag. Ze keek mij met haar mooie ogen aan en liet haar ogen toen nieuwsgierig naar mijn hand waarin de jurk zat.

"Kijk hier, trek aan." Zei ik en gooide het op haar schoot.

Ze fronste en tilde de turqoise jurk op keek me toen langs de zijkant aan. "Waarom?" Vroeg ze met opgetrokken wenkbrauwen.

"Je gaat kennis maken met de roedel." Antwoordde ik en haar mond bleef open hangen, terwijl ze aankeek. Ze zag er schattig uit.

____

Hoofdstuk vanuit Roman!! Hopelijk vonden jullie het leuk! Bedankt voor lezen en stemmen. Lots of love from Mixie.
   (°¿°)
<(     )>
    /   \
  

Saralisa: The Enemy's MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu