Twee hoofdstukken. Binnen 24 uur. Ik ben trots op mezelf :)
____Ik keek naar mijn handen die heel blank waren geworden. Mijn mooie door de zon gebruinde huid leek nu op die van een kluizenaar die lange geen contact heeft gehad met de zon. Mijn nagels waren een mooi donker groene kleur gelakt en waren puntiger dan voorheen. Ik kon mij niet herinneren dat ik dat ooit had laten doen want zelf kon ik mijn nagels nooit vlekkeloos versieren.
"Saralisa!" Hoorde ik mijn oma schreeuwen. De andere bewaker en Alpha Richard renden naar de man in de muur toe terwijl ik door twee andere paar handen werd vastgegrepen.
Ik werd in een stoel geduwd die pal voor een spiegel stond. Ik keek erin en zag een meisje met nog langere bruine lokken met in plaats van de bruine ogen, nu donker groene ogen die heel kil stonden.
Mijn gezicht werd geblokkeerd door Nona die voor mij kwam zitten. "Nona wat is gebeurd?" Vroeg ik angstig en zag hoe de bewaker werd weggedragen. "Hoe is dat gebeurd Nona?"
Mijn oma zuchtte en keek mij medelevend aan. "Het is moei-" Begon ze, maar ik onderbrak haar.
"Zeg me niet dat het moeilijk is om uit te leggen en vertel mijn waarom dat is gebeurd! Waarom ik dat kon doen! Vertel het me!" Ik was kwaad en mijn visie begon te vertroebelen door de rode waas.
Een hand wreef over mijn rug en vreemd genoeg bracht dat mij tot rust, maar dat wou ik niet. Ik keek naar achter, naar Thelma die zachtjes in een zakdoek stond te snikken terwijl ze over mijn rug wreef. "Haal je klauwen van me weg!" Schreeuwde ik naar haar. Ze trok haar handen meteen terug en begon nu luid te huilen.
Mijn hart begon een beetje te knellen toen haar schouders hevig begonnen te shocken. De sterke Luna Thelma Richard stond niet daar maar een gebroken dame.
"Saralisa zo spreek je niet tot haar!" Zei mijn oma plotseling fel. Ik keerde mij naar haar om en trok mijn wenkbrauwen naar haar op.
"Oh, nee? Wie gaat mij dan stoppen want-" Plotseling kwam er geen geluid meer uit mijn mond terwijl mijn lippen wel bewogen. Ik schraapte verbaast mijn keel, wat ook geen geluid maakte en kon toch geen geluid maken.
"Oma wat heb je gedaan?!" Schreeuwde ik in gedachten en wou opstaan, maar er verschenen plotseling dikke lianen die mijn polsen aan de stoel vastbonden. "En van waar komen deze dingen?" Ik begon verwoed aan ze te trekken.
"Jouw stem weggenomen." Zei Nona Skeh alsof het de gewoonste zaak ter wereld was. "En die zijn lianen om je op je plaats te houden. Zit nu rustig, houd je mond want ik hoor je toch niet en laat mij uitleggen."
Ik liet een grom horen, gaf nog twee rukken aan de lianen en hing naar achter in de stoel terwijl ik haar boos aankeek.
"Je vraagt je zeker af waarom ik in gedachten met je kan praten, waarom je transparant kan worden, hoe het kwam dat je door een grijze gat ging en hier belandde, waarom je die man zijn naam kende, waarom je hem met gemak de muur in stuurde, waarom je die kleur nagels hebt, zo bleek bent geworden, je plotselinge langere haar en die mooie groene oogkleur, de absentie van je stem."
Ik keek haar afwachtend aan. Ik had mijzelf die dingen daar inderdaad afgevraagd en het werd tijd dat iemand mij vertelde wat er aan de hand was.
"Ik ben een heks, Saralisa. Vandaar mijn naam Nona Skeh. Skeh is gewoon het woord heks dat omgekeerd is geschreven. Ik ben Nona de heks." Zei mijn oma terwijl ze mij aankeek om mijn reactie te peilen.
Ik kon niets zeggen. Ik had niets te zeggen. Ik wist niets ze zeggen. Het was gewoon zo onmogelijk, maar er bestonden toch ook weerwolven. Waarom zouden er geen heksen bestaan en moest ik nu bang zijn voor haar? Als klein meisje was ik bang voor de lelijke heksen, met vieze lange nagels en gele tanden. Hun akelige lach en die zwarte lippen, maar mijn oma was normaal. Een rond gezicht met een aantal rimpels, kleine mond die de liefste glimlach ooit vormden, kleine ogen die meelachten. Zoals een oma ongeveer hoort te zijn.
"Ik weet dat ik je overval hiermee, maar je bent in gevaar. In de roedel waar jouw mate de Alpha is zijn er wolven die op heksen jagen en hun vermoorden. Ze nu ook naar jou op zoek."
Ik begreep het niet. "Waarom zijn ze naar mij op zoek?"
"Omdat je ook een heks bent. Een machtige ook."
________
JE LEEST
Saralisa: The Enemy's Mate
Hombres Lobo"...there was a witch." "...and there was a wolf." Saralisa liep door het bos. Ze plukte al een hele tijd kruiden voor haar oma en haar voeten begonnen pijn te doen. Ze gaat op een bank uitrusten en bekijkt haar pijnlijke voeten. Plotseling vloog de...