Hoofdstuk 16

386 33 0
                                    

"Ik was nog maar een klein meisje van zeven jaar toen ik voor het eerst ontdekte dat ik krachten had. Mijn hond Wulu had een zieke poot waardoor ze mank liep en hierdoor niet met mij kon spelen. En aangezien iedereen, in de internaat waar ik woonde, mij raar vond en ervoor koos om tenminste een paar meters van mij verwijderd te zijn werd ik heel erg verdrietig.

"Ik probeerde Wulu naar de dierenarts te brengen, maar zelf daar leek de dokter een hekel aan mij te hebben. Ik besloot toen zelf doktertje te gaan spelen. Ik brouwde allerlei vieze drankjes waarvoor zelfs Wulu haar neus optrok als ik ze aan haar te drinken gaf.

"Jammer genoeg werkten ze niet.  Ik begon de hoop op te geven en het enige waarop ik nog kon rekenen was mijn verjaardagswens. Ik wenste dat ik Wulu kon genezen, dat ik een medicijn kon maken die haar intussen erger wordende poot kon genezen.

"De volgende ochtend ging ik vol nieuwe moed aan de slag. Op één of andere manier kwam ik op het idee om te praten terwijl ik de kruiden gooide in mijn kapotte gevouwen pot.

‘Etm zede rndak mkaa ki Wulu tto ene destlran ksnpar’

Het klonk raar in mijn oor, maar op één of andere manier wist ik precies wat ik zei:

‘Met deze drank maak ik Wulu tot een stralende sprank’

"Het stonk verschrikkelijk en toen ik het Wulu te drinken gaf jankte ze erger dan eerst. Maar tot mijn verbazing en opluchting werkte het en heel gauw ook! De volgende ochtend werd ik door Wulu wakker gelikt. Ze kon weer vrij en blij rond hollen met mij achter hem aan natuurlijk.

"Ik kreeg de smaak te pakken. Ik begon meer drankjes te brouwen en begon kinderen in de internaat te genezen. Ik werd plotseling niet meer buitengesloten. Ik raakte populair! Erg zieke mensen kwamen bij mij.

"De enige die nog steeds een probleem met mij had was de dokter. Want de mensen die volgens haar een ‘moeilijk te genezen’ ziekte kwamen bij mij waardoor ze de grote som geld niet hoefden te betalen.

"Op mijn twintigste raakte ik verliefd. Ik raakte verliefd op de knappe, pientere, lieve, dove Alpha Rexx Pitt. Ik was zijn mate en daardoor ook Luna van de White Moon pack."

Verbaast onderbrak ik mijn oma. "Zei u de White Moon pack? Als in deze White Moon pack?"

"Ja." Zei ze met een kleine glimlach. "De White Moon pack. Je opa was de beste man die ik ooit het genoegen had te ontmoeten."

"Maar hoe communiceerden jullie dan met elkaar als hij doof was."

Mijn oma's glimlach werd groter en dronerig. Ze legde haar handen op mijn knieën en hing naar mij toe alsof ze me een geheim zou verklappen.

"We spraken in gedachte tot elkaar en het leek net alsof we gewoon normaal aan het praten waren. Net alsof we gewoon onze tong gebruikten om de woorden te vormen. En dat kwam allemaal doe de band die mates met elkaar hebben.

"We kregen twee prachtige dochters; Julianne en Thelma."

"Wat?!" Vroeg ik geschrokken. Nona Ske- uhm, heks, ugh! Gewoon Nona keek mij triest aan.

"Julianne werd vermoord." Zei ze toen. Een koude toon in haar stem en haar ogen werden een donkere, kwade grijze tint. "Ze hebben haar vermoord!" Gilde Nona plotseling.

Haar ogen waren nu helemaal donker toen ze met een ruk opstond en de zwakke wind in de kamer krachtig begon te waaien. Haar hand beefde hevig en eerlijk gezegd was ik bang. Mijn hart klopte pijnlijk in mijn borstkas, terwijl ik naar Nona staarde.

Ze was een paar woorden aan het prevelen, haar grijze haar waaide in haar gezicht, terwijl ze kwaad naar de muur achter mij bleef staren.

"Oma?" Vroeg ik angstig. Ik wist niet wat ik moest doen. Nog nooit had ik haar zo gezien en voor het eerst in de paar minuten die ik te horen kreeg dat ze een heks was, was ik bang voor haar. Ik ervaarde dezelfde gevaarlijke aura die ik bij de heksen uit films ervaarde ook bij haar.

Ik keek hulpeloos naar Thelma die op haar beurt verdrietig naar mijn oma keek en ik moest even fronsen toen ik dacht aan wat Nona had gezegd over de twee dochters.

"Doe alsjeblieft iets!" Schreeuwde ik naar haar toen mijn oma luider begon te praten. Thelma maakte haar blik los van mijn oma en keek toen naar mij voordat ze me zacht toeknikte en naar mijn oma toestapte.

Ze legde haar armen op mijn oma's bevende schouders en keek haar in haar haast zwarte ogen aan, terwijl ze zachtjes begon te praten.

Het leek te werken, want de wind begon steeds langzamer te waaien en mijn oma's haar hing weer stil. Haar lichaam beefde steeds minder tot dat ze gewoon zwaar ademend stil stond. Haar ogen veranderden terug naar de lieve licht grijze kleur die ik kende.

"Ze willen jou nu vermoordden, Saralisa." Zei ze, terwijl ze op Thelma steunde. Ik stond op van mijn stoel en seinde Thelma om Nona daar te laten zitten. Ze zette haar neer en ik ging meteen voor haar hurken. "Mijn mooie kleindochter."

"Gaat het Nona?" Vroeg Thelma. Nona knikte.

"Wie hebben Julianne vermoord?" Vroeg ik.

"Net als ik kon Julianne genezen, maar alleen op een hogere niveau. Ze kon zelfs de zeldzaamste planten binnen een dag laten groeien. Juli genas wolven die zwaar gewond raakten en iets tragen heelden.

Op een dag werd de Luna van de Dark Moon pack. Ze kreeg de enige en gevaarlijkste ziekte die een weerwolf kon krijgen. Ze werd een midwolf, half mens half wolf. En dat doet pijn, het voelt als de eerste keer dat je in een weerwolf veranderd. Na het opgeven van het zoeken naar helende mannen en helende vrouwen, werd mijn dochter opgeroepen.

Vijf maanden lang was ze bezig met het zoeken en uitproberen van brouwels. De bittererste, wildste planten gebruikte ze tot ze eentje had waarvan ze positief was dat het zou werken en inderdaad. Na een week lang ervan te hebben gedronken was de Luna genezen.

Iedereen was blij, omdat die roedel de machtigste roedel was, is. En wat was een machtige roedel met een Alpha zonder een Luna?

Alles ging goed totdat de Alpha zijn mijn mate bleek en koud vond in bed. Dood. Niemand wist hoe het kwam. Totdat iemand het zei; ‘het was Julianne de heks.’ Iedereen geloofde het en bedreigde haar. We probeerden haar te beschermen, maar helaas. Ze werd gepakt en verbrand."

Mijn staarde stil naar één plek. De kamer was stil op het snikken van Thelma na. Ik staarde ze sprakeloos aan. Ik had een tante die vermoord werd.

"En nu zijn ze achter jou Saralisa. Ze gaan alle heksen na omdat ze vinden dat als wij niet bestonden, hun Luna nog in leven zou zijn."

_________

Tbh, ik ben niet trots op dit hoofdstuk, maar wel blij dat ik het heb kunnen plaatsen.

Show me some love people and vote! :-*

Saralisa: The Enemy's MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu