Tutuklu (Tamamlandı) ✔

21. Bölüm

Multimedia: Beyza. Diğer adı ile Cansu :3

Sabah alarmın sesiyle istemeyerekte olsa uyandım. Birkaç gündür geç kaldığımdan, bu gün geç kalmamak için erken saate alarm kurmuştum.

Banyoya gidip rutinlerimi hallettikten sonra odaya döndüm ve dolabı açıp bir süre ne giysem diye bakındım.

Kızların dediklerini dikkate alarak dolaptan beyaz gömlek, siyah salaş bir pantolon ve siyah stiletto ayakkabı çıkardım. Üstümü değiştirip aynaya baktığımda kendimi beğenmiştim. Hem sade hem de şık bir kombin olmuştu. Makyaj masasına geçerek saçlarıma fön çekip hafif bir de makyaj yaptıktan sonra hazırdım. Elime de siyah bir çanta alıp içine eşyalarımı yerleştirdikten sonra odadan çıktım.

Salona geçtiğimde etraf sessizdi. Galiba kızlar hala uyuyorlardı. Dün gece baya geç yatmıştık.

Bende kızları uyandırmamaya dikkat ederek mutfağa geçip bir şeyler atıştırdıktan sonra evden çıktım.

Şirketin önüne geldiğimde mesainin başlamasına daha vakit vardı. Bende şirketin karşısındaki kahve dükkanından kahve almaya karar verdim. Belki Yavuz ile karşılaşırdık.

Dükkana girdiğimde saat daha erken olduğu için fazla kimse yoktu. Bende kahve siparişimi verip beklemeye başladım.

''Günaydın.''

Kulağıma gelen tanıdık sesle arkamı döndüm.

''Günaydın.''

''Bu gün erkencisin.''

''Sizde erkencisiniz Yavuz Bey.''

''Hani sizli bizli konuşmayacaktık?''

''Haklısınız ama şu an şirketin yakınlarındayız ve birazdan mesai başlayacak.''

''Ama henüz başlamadı değil mi?''

''Peki tamam siz kazandınız.''

''Siz?''

''Tamam sen kazandın.''

Bu söylediğimle Yavuz zafer kazanmış gibi gülümsedi. Daha sonra o da siparişini verip beklemeye başladı.

Siparişlerimiz hazır olduğunda kahvelerimizi alıp birlikte dükkandan çıktık.

''Sen de kahve içmeyi seviyorsun anlaşılan.''

''Aşırı içmesem de severim.''

''Benziyoruz o zaman.''

''Galiba.''

Birlikte sohbet ederek şirkete geldik. İçeri girdiğimizde birkaç kişi bize bakıyordu. Bu bakanların çoğu da kızlardan oluşuyordu.

''Bu kızlar neden beni dövecekmiş gibi bakıyor?''

''Belki de seni kıskanıyorlardır.''

Yavuz bunu söylemek için kulağıma eğildiğinde dikkatleri daha fazla çekmiştik. Bakmayan birkaç kişi de bu sayede bize dönmüştü.

''Ortada kıskanılacak bir durum yok. Bu arada sizde yanlış anlamalarına fırsat verip benim üstüme atlamaları için zemin hazırlıyorsunuz.''

''Ben masumum.''

''Tabi.''

Bize bakan gözler eşliğinde asansöre bindik.

Şansımızdan asansörde kalabalıktı.

Herkes Yavuz'a selam verip önüne döndü.

''Bir daha ki buluşmamız ne zaman?''

Yavuz'un bu lafıyla asansördekiler dikkat kesilip bizi dinlemeye başladılar.