Tutuklu (Tamamlandı) ✔

27.Bölüm

Multimedia: Barlas :3

''Derin hadi geç kalıyoruz. Yavuz aşağıda bekliyor.''

''Tamam, bu kadar yüksek sesle bağırmana gerek yok. Sen aşağıya in ben geliyorum.''

''Ben iniyorum o zaman. Sende acele et.''

''Tamam, sen in.''

''Duru, Derini sana bırakıyorum bir an önce aşağıya yolla.''

''Tamamdır hallettim say. Bu arada bakalım kahvaltı bensiz nasıl boğazınızdan geçecek .''

''Emin ol sen yokken çok eğleneceğiz.''

''Öyle olsun. Yazdım bunu kenara.''

''Aman hemen de alınırmış. Neyse hadi ben kaçtım Yavuz bekliyor.''

''Görüşürüz.''

''Bay bay.''

Yavuz daha fazla aşağıda ağaç olmasın diye Derin'den önce aşağı indim.

Yavuz her zamanki gibi arabaya yaslanmış bizi bekliyordu.

Yanına giderek sarıldım.

''Günaydın.''

''Günaydın canım.''

''Çok bekletmedik umarım.''

''Eğer her beklettiğinde böyle sarılacaksan bence bir mahsuru yok.''

''Bu cevabı bekletmedin olarak sayıyorum.''

''Yandım desene.''

''Niyeymiş o?''

''Her gün böyle bekleyeceğim anlaşılan.''

''İstemiyorsan bekleme.''

''Şaka şaka. Hemen trip atma.''

''Şakalarınız hiç de komik değil bayım.''

''Sizi güldüremediysem affedin bayan.''

''Affedildiniz.''

''Teşekkür ederim hanımefendi. Bu arada Derin gelmiyor mu?''

''Birazdan geliyor. Ben önden indim.''

Tam o sırada Derin apartmandan çıkıp yanımıza doğru yaklaştı.

''Kusura bakmayın beklettim.''

''Lafı bile olmaz. Herkes geldiğine göre artık gidebiliriz.''

Üçümüzde arabaya binip yola koyulduk.

''Nereye gidiyoruz?''

''İkinizin de seveceği bir yere.''

''Neresiymiş orası?''

''Gidince görürsünüz.''

''Bu arada Yavuz Bey beni de davet ettiğiniz için teşekkür ederim.''

''Rica ederim. Sonuçta bizde arkadaş sayılırız. Öyle değil mi?''

''Haklısınız.''

Kısa bir zaman sonra deniz kenarında küçük bir kafeye geldik. Saat henüz erken olduğu için fazla kimse yoktu ve etrafta kuş sesleri yankılanıyordu.

Arabadan inip kafeye girdik. Kafe bahçeliydi ve hava güzel olduğu için bahçede oturmaya karar verdik.

''Beğendiniz mi?''