Merhaba Arkadaşlar ^^
Yeni bölümden önce söylemek istediğim bir kaç şey var. Multi de de gördüğünüz gibi kapağımız değişti. Ben şahsen çok beğendim. Umarım sizde beğenmişsinizdir (:
Kapağı yapan Aysgllatss çok teşekkür ederim ^^ Ellerine sağlık.
Bu bölümü biraz uzun yazdım. Umarım hoşunuza gider. İyi okumalar ^^
Karanlık...
Kiminin çok sevdiği, kiminin korktuğu, kiminin ise korktuğu ama ona rağmen sevdiği bir bilinmezlikti karanlık. Bende korktuğu halde sevenler grubuna katılıyordum. Karanlık beni her ne kadar ürkütse de, ne getireceğini bilmesem de sebepsizce seviyordum. Her şeye rağmen kendimi karanlığın kollarında huzurlu hissediyordum. Tıpkı şimdi olduğu gibi...
''Cansu!''
Sahte adımın seslenilmesiyle huysuzca kıpırdanmaya başladım. Gözlerimi tam açamıyordum ama kimden geldiğini bilmediğim bir ses uzaktan bana sesleniyordu.
''Cansu!''
Ses deminkine göre daha yakından geliyordu ve artık gözlerimi açıp kim olduğuna bakmak istiyordum.
Zorda olsa gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm şey eskimiş, nemli görünen ve boyaları dökülmüş bir tavandı. Yattığım sert ve rahatsız yataktan hafifçe doğrulup etrafıma baktığımda yan yana dizilmiş dört tane ranza dikkatimi çekti. Yatakların bulunduğu karşı duvarda ise yatak sayısı kadar uzun eski dolaplar dizilmişti.
Nerede olduğumu anlamak için etrafa göz gezdirirken odanın bir köşesinde, eski olduğu her halinden belli olan, kırılmış aynanın karşısında küçük bir kız çocuğu gördüm. En fazla sekiz yaşında gibi duruyordu. Üzerinde okul forması olduğunu tahmin ettiğim lacivert bir süveter ve gri etek vardı. Kırık aynanın karşısına geçmiş omuzlarına kadar gelen kumral saçlarını tarıyordu.
Onu biraz izledikten sonra burada ne aradığımı sormak için küçük kıza seslendim.
''Hey, minik kız. Bakar mısın?''
Tepki vermesi için bir süre bekledim fakat beni hiç duymamış gibi saçlarını yapmaya devam etti.
''Aynanın karşısındaki küçük kız. Sana sesleniyorum.''
Yine aynı şekilde hiçbir tepki vermeyince yataktan kalkıp yanına doğru yürümeye başladım. Tam ona yaklaşmış elimi omzuna atacaktım ki aniden açık olan kapıdan sitemli bir ses geldi.
''Cansu okula geç kalacağız. Hadi yeter süslendin.''
Demek kızın adı Cansu'ydu. Tesadüfe bak.
Tesadüfü boş verip Cansu yerine diğer kıza yönelip önüne geçtim.
''Merhaba. Benim adım Beyza. Burası neresi? Ben nasıl geldim?''
Cevap vermesi için kızın yüzüne bakıyordum fakat o da Cansu gibi beni duymuşa benzemiyordu. İşin ilginç tarafı beni gördüklerinden bile emin değildim.
''Tamam ya! Geldim işte. İkide bir sıkboğaz ediyorsun.''
Kızların ikisinin de beni fark etmediğini anlayınca usulca onları izlemeye karar verdim. Belki de bu olanlara mantıklı bir açıklama bulabilirdim.
''Ne yapayım biraz daha beklersek senin yüzünden azar işiteceğiz.''
''Tamam, tamam hadi gidelim.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutuklu (Tamamlandı) ✔
Ficción General''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna ra...
