Entry #62-----> The Alleje

36 1 0
                                    

DAWN's POV

"B-Baby face ang mga magulang mo, Kurimaw?"

Gilalas kong sabi kay Kurimaw. Kaya lang hindi ako nito pinansin, bagkus naka crossarm lang ito at tila ba kanina pa naiirita habang nakaupo sa tabi ko.

Bahagya kong sinulyapan yung mag asawa na ngayon ay nakangiti lang habang pinapanuod kami.

Hindi ako makapaniwala! Ang bata bata nang hitsura nang mga magulang ni Kurimaw.

No wonder kung bakit kahawig nang dalawang ito si Kurimaw.

Ngayon lang ako nakakakita nang mag asawang baby face.

Parang teenager lang sila kung titignan, pero mababakas padin sa kilos nila ang maturity.

Agad kong niyugyog yung braso ni Kurimaw.

"Uy! Sagutin mo ko! Bakit hindi mo sa akin sinasabi ito? Ang daya mo! Samantalang ikaw kung makipag usap ka sa Papa ko kala mo friends tayo, tapos kung makapasok ka pa sa bahay ko kala mo bahay niyo lang. Hindi naman tayo close! Hmp!" saka ko siya inirapan.

Napaka unfair naman nito!

Saka naman ako nito tinignan.

"Just like you said, were not close and were not friends so why would I do that? Ampli?" walang ganang sabi nito. At talagang diniin pa talaga niya yung Ampli

"Ayun na nga ang point ko Kurimaw ka!" saka ko pinagdiinan din yung pagtawag ko sa kanya nang Kurimaw. "It's just too unfair! Hindi na nga tayo magkaibigan at hindi din tayo close, pero andami mo nang alam sa buhay ko! Pero ako kahit katiting na information sa buhay mo wala! Ang tanging alam ko lang eh bestfriend mo si Kyle, which is really not confidential!"

"Then why you didn't ask me?"

"Wow! As if namang magagawa ko yun sa isang Almighty Joshua Cesar Alleje? At saka ako?" saka ko tinuro yung sarili ko. "Magtatanong sayo? No way! Hindi kaya nang pride ko yun! I'd rather die than asking your private life!" saka ko flinip yung buhok ko. "Saka were not friends, wer not close!"

"Then what are you complaining about? If you don't wan't to know my private life then stop fussing around! And were not friends, were not close!" pang gagaya niya pa sa akin.

"Wag mo nga akong gayahin! At paano ako hindi mag cocomplain nang ganito kung sa tingin ko hindi tayo patas! You were being injustice and unfair!"

"I'm unjustice and unfair? What? Is it my fault that your father want to have a conversation with me and he even insist that I can always go to your house? If it is unfair to you, then you can talk to my father and mother and you can always go to my house whenever you want!"

Sasagot pa sana ako kaya lang naunahan ako nung Mommy.

"Kids! Kids! Stop fighting!" awat sa amin ni Miss Ceseria.

"Josh! I'm dissapointed, you were being ungentleman again." bigla akong natahimik nang bigla kong narinig ang seryosong tinig nayun nang Papa niya.

Napansin ko naman ang pagbaba nang tingin ni Kurimaw. Parang nakaramdam ako bigla nang tensiyon sa pagitan nilang mag ama.

"Josiah, stop scaring them! Where here to make them happy! Remember?" awat naman dito ni Maam Ceseria. Saka naman ito tumingin sa akin. "Just don't mind them hija, close naman talaga yang dalawang yan, matagal lang kaming nawala kaya matagal tagal din silang hindi nakapagbonding."

"Hahahaha! Just kidding hija! So, Love may serious face work on her, huh?! Hahaha!" nagulat naman ako sa biglang pagpapalit nang ekspresiyon nang papa ni Kurimaw.

And That COIN Connect Us...[ON GOING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon