And That COIN Connect Us...[ON GOING]

Entry #14 -----> The Punishment

(DAWN's POV)

So... ito ang tinatawag ni DEAN na "punshment that can deal with our friendship?" Ang buhayin namin muli itong Botanical garden sa likod ng school namin? Eh, inabandona na ito ng mga dating 4th year ah! Ni isang halaman o bulaklak wala nang nabubuhay dito!

"I want you the both of you! To give life again to this garden"

I can't believe this! "Really? Maam? Kaming dalawa lang ang magtatrarbaho dito?" Eh aabutin kami ng sampung taon bago namin mabigyang buhay ang lugar na ito!

"Ofcourse you can! Natatandaan niyo ba yung previous niyong competetion, yung nagpaligsahan kayong magpatubo ng bulaklak? I was impressed by that! Imagine you only did that in just one week?!" yeah! naaalala ko iyon! Yun yung panahon ng biology namin tapos may project kami na magpatubo ng bulaklak at siyempre dahil kinukulit na naman ako ni Joshua na ibigay kona sa kanya yung Coin iyon ang contest ang nasabi ko just to prevent to give him this coin.

"Okay! You can start now! If you  want something just ask Mang Fransisco"si Mang Fransisco ay yung janitor namin at siya yung may hawak ng susi sa mga materials dito sa school. Pagkasabi nun umalis na yung DEAN at iniwan kami ni Joshua dito.

Agad kong inalisa yung botanical garden maliit lang iyon parang yung mga nakikita lang na garden sa mga average hauses.

"So, what are we gonna do?"tanong ko sa katabi ko kasi kanina pa siya hindi nakibo.

Naglakad lang ito papunta dun sa gitna ng garden."Edi! Mag start na tayo! First lininsin muna natin itong lugar! Ang dumi at ang baho!"

 Tsss! Arte naman nito! Kaya ayun kinuha ko yung walis ting-ting sa may gilid at saka sinimulang mag walis.

Siya naman inaayos niya yung mga paso tas yung mga basag na paso naman ay inilalagay niya sa sako.

Ilang saglit pa medyo malinis na ang kailangan nalang namin gawin ay tanggalin yung mga patay na halaman dun sa mga paso pati yung mga nasa gilid.

Ganton lang kami simula pa kanina hindi kami nag uusap walang kibuan basta parang may sarili nang isip yung katawan namin kung ano na ang susunod na gagawin namin.

"This is boring!"nagitla ako nang bigla siyang nagsalita. Nag stop tuloy ako dun sa pagbunot ko dun sa patay na halaman dito sa paso at saka ko siya nilingon.

Ay potek! Bakit ito nakaupo habang nakatingin lang sa akin na parang aliw na aliw sa ginagawa ko. Tapos sasabihin niya boring? Sino? Ako?

Kaya tumayo ako at saka ko siya hinarap! "Hoy! Madaya ka! Pano ka hindi maboboring eh naka upo ka lang diyan!"galit kong sabi sa kanya.

"What? Nagpapahinga lang naman ako ah!"careless nitong sabi saka ito prenteng umupo at sumandal dun sa kawayang nasa likod niya. "So why don't you take a break too!"

Nag stop ako sa sinabi niya.Sabagay tama siya. Sinulyapan ko yung relong pambisig ko it's already 11:00 am at kanina pa kami mula 8:00 naglilinis dito. At parang naiinggit yung katawan ko sa sarap ng upo niya dun. Kaya umupo din ako sa tabi niya.

"You know what? This is really boring!"he said in a gasped a second ago after I sit beside him.

"What did you mean boring Sa tingin ko nga this is great! Imaginine mo nalang kapag na ayos na uli natin ito pwede nating gawin itong pahingahan o kaya gawin nating inspirational place just like before!"dati kasi maganda talaga ang botanical garden na ito pero that was just before nung 1st year palang ako dito.