Back for you when the night changes |A Harry Styles Fanfiction|

Κεφάλαιο 14 ~Surpriiiiise~

  Παρακολουθώ το συγκρατημένο χαμόγελο της Όλιας και ύστερα όταν απομακρυνόμαστε λίγο ακόμη για να πάει στο αεροπλάνο, γυρίζει το κεφάλι της προς τα μένα σαν το κοριτσάκι του εξορκιστή και με κοιτάζει.
 «Καλό ταξίδι όμορφη» λέει κοροϊδευτικά με τη γλώσσα της έξω και μου φαίνεται τόσο αστεία για κάποιο λόγο. «Ενώ πριν από λίγο μας κοιτούσε με μισό μάτι ξέρω γω σε φάση ''οι τρελές φαν που ξελόγιασαν τον Harry Styles'' τώρα ''καλό ταξίδι όμορφη''» βγάζει ξανά τη γλώσσα έξω. «Όχι καθόλου διπροσωπία, καθόλου!»
Οκ, τον γουστάρει.
«Ρε Όλια, μήπως είσαι λίγο υπερβολική;» Σταματάει το βήμα της ενώ εγώ κρατιέμαι να μη γελάσω. «Εγώ υπερβολική;;;» Τονίζει μία-μία τις λέξεις και είναι ακόμη πιο αστεία έτσι. «Αυτός είναι... Έτσι όπως είναι τέλος πάντων!»
 Αποφασίζω να αφήσω τη συζήτηση καθώς η Όλια είναι έτοιμη να μπεί στο αεροπλάνο πια. Με κοιτάζει στα μάτια και ύστερα με αγκαλιάζει.
«Τα λέμε σε 1 μέρα μόνο!» λέει και χαμογελάει.
«Θα τα μάθεις όλα με κάθε λεπτομέρια» γελάω και φιλιόμαστε σταυρωτά.
«Καλό ταξίδι ψυχή μου» ύστερα μου διαφεύγει μια λεπτομέρεια.
«Όλια» τη σταματάω και της δίνω ένα τριαντάφυλλο λίγο πριν μπει οριστικά πια μέσα. «Πάρτο!» Μου χαμογελάει και κατευθύνεται πια προς τα μέσα. To τριαντάφυλλο ήταν αυτό που μου είχε δώσει ο Liam...

 O Harry με τα 4 αγόρια είναι τελείως άφαντοι, αλλά ειλικρινά εύχομαι να ναι κάπου έξω κρυμμένοι από τις φανς γιατί αλλιώς θα μείνω στο αεροδρόμιο του Λονδίνου για όλη μου τη ζωή. Με λίγο ψάξιμο γύρω γύρω, βρίσκω το αυτοκίνητο του Liam ενώ μένω να αναρωτιέμαι, τώρα που έμεινα τι θα γίνει...; Ο Harry χαμογελάει μόλις με βλέπει να ανοίγω τη πόρτα και να μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο του Liam, ενώ συνειδητοποιώ πως o Zayn, o Niall και o Louis έχουν φύγει.
 «Ευχαριστώ που περίμενες...» λέω στον Liam και εκείνος χαμογελάει και ξεκινάει το αυτοκίνητο. Ο Harry θέλει να πάμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τη βαλίτσα για ένα ακόμα βράδυ και ύστερα λέει πως μου έχει μια έκπληξη.
Ο Liam χαμογελάει.
Ποιος ξέρει την έκπληξη άραγε;
Μέσα στο αυτοκίνητο κανείς δεν μιλάει. Βλέπω όμως τον Liam την ώρα που οδηγεί να κοιτάζει πίσω σε μένα σαν να θέλει να πει κάτι. Γελάω γιατί ξέρω τι συμβαίνει.
 «Έλντα» ακούω ξαφνικά από τα χείλη του και τον κοιτάζω.
«Πόσο χρονών είσαι;»
 «18» του απαντάω και ύστερα τον βγάζω από τη δύσκολη θέση. «Και εγώ και η Όλια»
Με κοιτάζει ξανά.
«Και... που μένεις;»
 Βλέπω τον Harry από δίπλα να πνίγει ένα γέλιο.
 «Στην Αθήνα.» απαντάω. «Ξες εκεί που δεν έρχεστε ποτέ για τουρ; Και η Όλια το ίδιο.»
 «Και η Όλια δεν έρχεται ποτέ για τουρ;» λέει μπερδεμένος και ο Harry δίπλα του γελάει.
Τον σκουντάει απαλά στον ώμο σαν να του λέει ''δεν πας καλά'' και ύστερα κουνάει το χέρι του πέρα δώθε. «Πάει και το λίγο που είχες...» λέει και γυρνάει ξανά στη θέση του.
 Ο Λιαμ για λίγο μένει σιωπηλός, σε λίγα δευτερόλεπτα όμως ξεσπάει πάλι.
«Και άμα θέλετε να ξέρετε, εγώ δεν ρώτησα τίποτα για την Όλια!» λέει σαν πειραγμένο πεντάχρονο και πλέον δεν χρειάζεται να κρυφτούμε αφού και εγώ και ο Harry κλαίμε από τα γέλια σαν χαζοχαρούμενα. Έχουμε πια φτάσει στο ξενοδοχείο. Κατεβάζουμε τις βαλίτσες και ύστερα αποχαιρετούμε τον ακόμη πειραγμένο Liam. O Harry με αγκαλιάζει από τη μέση.
 «Λοιπόν, ποια είναι η έκπληξη μου;» λέω κεφάτα και τον κοιτάζω. Μεταφέρουμε τη βαλίτσα έως το δωμάτιο και σε δευτερόλεπτα τον βλέπω να ναι ξανά δίπλα στην εξώπορτα για να φύγει. «Ετοιμάσου» λέει μόνο. «Να ντυθείς όμορφα! Έρχομαι σε λίγο!»  

  Μέχρι να μπορέσω να χονέψω τι μου είπε, έχει ήδη φύγει. Χαμογελάω βλέποντας τη πόρτα να κλείνει και κάθομαι μπερδεμένη στο κρεβάτι. Τι ετοιμάζει;; Και όταν λέει ντύσου καλά, τι ακριβώς εννοεί; Συνειδητοποιώ ότι το μόνο που έχω ως ''καλό'' μαζί μου, ξέροντας ότι θα φύγω...σήμερα, είναι ένα κόκκινο εφαρμοστό φόρεμα μέχρι το γόνατο. Και αν βάλω και λιγο κόκκινο κραγιον είμαι καλά. Αλλά και πάλι συνεχίζω να αναρωτιέμαι... Που το πάει; Δεν με γνωρίζει καλά, μου άλλαξε το εισητήριο, με πηγαίνει βόλτες, με φιλάει τόσο υπέροχα... Θεέ μου δεν περίμενα ποτέ ότι θα το πω αυτό αλλά το μεγαλύτερο μειονέκτημα στην όλη κατάσταση είναι ότι είναι διάσημος και η λέξη ιδιωτικότητα είναι μία λέξη που δεν καταλαβαίνουν οι paparazzi ούτε και οι περισσότερες φανς. Αλλά όλες οι σχέσεις έχουν μειονεκτήματα, σωστά; Και μαθαίνεις να ζεις μ' αυτά.
 Σχέσεις;
Έχω ''σχέση'' με τον Harry Styles;
Αν μου έλεγαν κάτι τέτοιο πριν από περίπου 1 μήνα θα τους έβγαζα τρελούς. Και τώρα περιμένω τον θρύλο μου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου. Δεν ξέρω αν αυτό που ζω είναι πραγματικότητα ξέρω όμως ότι όποιος μπερδεύει τη πραγματικότητα με τη φαντασία έχει σχιζοφρένεια. Fuck it! Μπορεί απλά να μαι σχιζοφρενής!
Θα το ζήσω.
 Σηκώνομαι από το κρεβάτι και ξεντύνομαι από τα ρούχα που φορούσα το πρωί για το υποτιθέμενο ταξίδι. Βγάζω το κόκκινο φόρεμα από το σακίδιο και το φοράω. Ύστερα φοράω και τα μαύρα σανδάλια μου και πιάνω τα μαλλιά μου έναν περίτεχνο κότσο ψηλά στο κεφάλι. Σηκώνομαι πάνω και κοιτάζομαι στον καθρέφτη.
«Όμορφη... Τόσο όμορφη»
Τον ακούω να ψιθυρίζει και νομίζω πως έχει την ωραιότερη φωνή που έχω ακούσει στη ζωή μου. Κλείνω τα μάτια μου για μια στιγμή και έχει βρεθεί από πίσω μου. Τα μάτια μου συναντουν τα δικά του μέσα από τον καθρέφτη και μετακινεί αργά τα χέρια του από την μέση μου, σιγά-σιγά στην κοιλιά μου. Προσπαθώ να μη τραβηχτώ. Όχι επειδή δεν μ' αρέσει το άγγιγμα του, αλλά επειδή ντρέπομαι για αυτό που κουβαλάω σαν ''σώμα''.
 «Τι συμβαίνει;» ψιθυρίζει όταν καταλαβαίνει πως τα μάτια μου πλέον δεν κοιτάζουν τα δικά του αλλά έχουν μετακινηθεί πεισματικά κάτω.
 «Τίποτα» ψιθυρίζω και χαμογελάω ενώ γυρνάω το σώμα μου σε εκείνον. Δεν θέλω να τον ξαναμπουχτίσω με τις δικές μου ανασφάλειες.
«Ποια είναι η έκπληξή μου λοιπόν;» λέω χαρωπά και με κοιτάζει ξανά από πάνω ως κάτω.
«Έχεις ποτέ σκεφτεί πως θα ταν να ζούσες ένα από τα βίντεο κλιπ μας;»

 Είναι το μόνο που λέει πριν μου δώσει ένα τελευταίο φιλί με πάρει από το χέρι και κλειδώσει τη πόρτα του δωματίου.