Back for you when the night changes |A Harry Styles Fanfiction|

Κεφάλαιο 31 ~Ανατροπή!~

  OLIA'S POV
Tο επόμενο πρωι ξυπνάω καθώς νιώθω τον ήλιο να χτυπάει βίαια το πρόσωπο μου. Ανοίγω τα μάτια και δεν αργώ να αντιληφθώ ότι είμαι γυμνή κάτω από το σεντόνι το οποίο με σκεπάζει αδέξια. Kαι όχι μόνο αυτό. Υπάρχει και κάποιος που ξαπλώνει πάνω ακριβώς στο στήθος μου. Συνειδήτοποιώ ότι αυτό που για πολλούς θα ταν και καλά όνειρο, για μένα έγινε πραγματικότητα. Ωραία πραγματικότητα.
Αλλά και πάλι, είναι ψεύτικη, σωστά;
Έκανα σεξ με τον Liam Payne.
Και ίσως ναι αυτό να είναι το καλύτερο σεξ της ζωής μου αλλά δεν θα τον αφήσω να με πετάξει σαν όλες τις υπόλοιπες. Είναι ο Liam. Εξυπακούεται ότι έτσι θα κάνει. Είναι star, so? Ποιά είμαι εγώ που δεν θα πάω κόντρα στον ναρκισσισμό του;
Τον διώχνω από πάνω μου σμπρώχνωντας τον μακρυά από το σώμα μου και αυτό τον κάνει να ξυπνήσει απότομα. Χαίρομαι. Αυτό ήθελα να πετύχω.
«Καλημέρα» η φωνή του ακούγεται αγουροξυπνημένη και τεντώνει το σώμα του.
«Καλημέρα. Σήκω. Πρέπει να φύγεις...»
Γραπώνει το χέρι μου και δεν το αφήνει. Δεν είναι καλό αυτό. Δεν θα καταλήξει καλά.
«Τι συμβαίνει;» απαιτεί να μάθει.
«Τι να συμβαίνει; Τίποτα.» Λέω και τον κοιτάζω στα μάτια. «Έγινε κάτι που θέλαμε και οι δύο, τι άλλη δουλειά έχεις εδώ;»
«Όλια, τι λές;» σφίγγει το χέρι μου και με το ελέυθερο του χέρι αγγίζει απαιτητικά το πρόσωπο μου. «Νομίζεις ότι για αυτό ήρθα;»
«Για ότι και να ήρθες είναι η ώρα να φύγεις τώρα.»
«Όλια απάντησε μου.» Με πονάει, Χριστέ μου. «Νομίζεις ότι για αυτό ήρθα;»
«ΝΑΙ! ΕΝΤΑΞΕΙ;»
«Όχι Όλια, για όνομα του Θεού, αυτό δεν είναι καθόλου εντάξει!» Έρχεται κοντά στα χείλη μου και πλέον τα χέρια του κρατούν και τα 2 το πρόσωπο μου. Δεν με αφήνει να φύγω, έχει τόση δύναμη που δεν μπορώ να αντισταθώ στο φιλί του. Στο...φιλί του; Δεν είναι όμως το ίδιο με χθες είμαι σίγουρη. Τώρα απλά... Παρακαλάει να μείνει. Είναι σαν η γλώσσα του να φωνάζει στη δική μου να μη φύγει... Είναι εδώ.
Δεν θα είναι όμως σε λίγο.
Ήταν μια βραδιά και τελείωσε.
Αντιστέκομαι όσο μπορώ στο απαιτητικό του φιλί και αυτό τον κάνει να ξεκολλήσει. Συνεχίζει να με κρατάει. Θεέ μου είναι τόσο δύσκολο...
«Μη με διώχνεις έτσι...» Σιγομουρμουρίζει, όχι όμως τόσο σιγά ώστε να μην τον ακούσω.
''Αν δεν το κάνω θα με διώξεις εσύ'' σκέφτομαι από μέσα μου και έτσι πάιρνω το κουράγιο που θέλω.
«Λιαμ, calm the hell down!» λέω χαλαρά. «Μια βραδιά ήταν, πως κάνεις έτσι; Ωωω μη μου πεις ότι σήμαινε κάτι παραπάνω για σένα και bullshit»
«Είμαι ερωτευμένος μαζί σου» ανακοινώνει ψύχραιμα και γεμάτος σοβαρότητα στα όμορφα μάτια του. Τόσο φωτεινά. Τόσο φωτεινά που μπορούν να πάρουν ολόκληρο το σκοτάδι από μέσα μου...
Ή που μπορώ να τα γεμίσω εύκολα με το δικό μου σκοτάδι.
Και αυτό ακούγεται πιο εύκολο.
«Ωωω το λες σε όλες αυτό έτσι δεν είναι;» λέω κυνικά. «Σήκω φύγε... Τελείωσε. Είχαμε μια βραδιά. Ήταν ωραία αλλά δεν σε θέλω άλλο εδώ.»
«Όλια...»
«Φυγε! Θέλω να φύγεις!»
Βλέποντας ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο, παίρνει το σακίδιο από το πάτωμα του σπιτιού μου και με κοιτάζει στα μάτια για μια τελευταία φορά... Το βλέμμα του μου λέει πως θέλει να μείνει. Ότι ακόμα και τώρα θα μπορούσα να σταματήσω τη φυγή του.
Το μόνο όμως που μου λένε οι δαίμονες μέσα στο μυαλό μου είναι...
''Ας τον να φύγει. Θα πληγωθείς. Πάντα πληγώνεσαι...''
Οπότε αυτό και κάνω.

LIAM'S POV
Έχοντας κατέβει πλέον τα σκαλιά στη πολυκατοικία της, παραιτημένος από τη προσπάθεια, και από όλα γενικά, αναπάντεχα έρχεται στο μυαλό μου εκείνη η καλή γυναίκα στο αεροπλάνο.
Βλέπω το τριαντάφυλλο στην άκρη του σακιδίου μου και το βγάζω αμέσως έξω. Είπε πως πρέπει να της πω ό,τι νιώθω. Είπε ότι δεν πρέπει να χάσω την ευκαιρία μου...
Ξέρω πως τώρα δεν θα με ακούσει. Τώρα είναι επηρεασμένη και επιρρεπής. Ξέρω όμως πως δεν πρέπει να τα παρατήσω μαζί της.
Δεν θα το κάνω.
Θα τη κάνω δική μου. Στα αλήθεια δική μου.
Μπορώ να το στοιχηματίσω.
Έτσι βγάζω εκτός από το τριαντάφυλλο, και λίγο χαρτί από το σακίδιο μου. Τόσο ώστε να της γράψω μερικά λόγια. Να καταλάβει ότι είναι για εκείνη.
Και έπειτα τα αφήνω όλα μαζί στο ύψος των γραμματοκιβώτιων.
Θα πάνε όλα καλά, Liam.
Μια μέρα σύντομα Θα ναι απλά όλα καλά...