Over Again (Little Mix/1D Dutch Story)

Hoofdstuk 2

POV Rachel,

Het is vandaag de laatste dag van de week, Zondag na deze dag begint de hel weer. Ik heb geen zin in school en vooral niet in Perrie, die denkt dat ik haar vriendje wil aftrogelen.

Mijn moeder ligt nog in bed, ze vanacht laat thuis gekomen. Als ik beneden kom zie ik dat Nils (mn broertje) ook niet thuis is. Hij is al vanaf vrijdagavond bij mijn vader. Ik ga nooit naar mijn vader, omdat ik ruzie heb met hem. En mijn moeder is wel gemeen, maar ze is bijna nooit thuis dus ik heb er niet echt veel last van.

Ik ga op de bank zitten en ik denk na over afgelopen week.

Na een rilling over mijn rug, open ik mijn mobiel en ga ik naar mijn muziek lijst. Daar zet ik het liedje van Rachel Crow op 'mean girls' het legt mijn leven uit. Ik luister het liedje zo'n 15x per dag, omdat ik meestal het draadje in mijn leven kwijt ben en dat ik met dit liedje weer alles op rolletjes krijg.

Ik doe mijn beide oordoppen in en ik zet mijn volume op 100%. Na 3 seconden van het liedje smelt ik van de wereld. Ik krijg tranen in mijn ogen en ik voel me helemaal.

Ik vergeet alles om me heen en net dat het liedje bijna is afgelopen voel ik een hand tegen mijn achterhoofd. Ik haal mijn oordoppen uit mijn oren en ik kijk achter me. Ik zir mijn moeder vol trots staan "waarom huil je nu weer?!" roept ze hard. Ik zucht en kijk voor me uit "stel je niet zo aan en doe niet zo zielig! ik voel een traan uit mijn ogen ontsnappen. "wat ben jij lelijk als je huilt!" schreeuwt ze door de kamer. Ik sta boos op en ik loop naar mijn kamer "heks dat je bent!" hoor ik haar nog roepen, maar ik trek me er niks vanaan.

Als ik aan ben gekomen op mijn kamer ga ik op mijn bed zitten.

Ik kijk rond en realiseer me dat het altijd hetzelfde verhaaltje is: Ik sta op, ik ga naar school of ik ben vrij, ik wordt gepest of geslagen, ik wordt het zat kom naar huis of ga naar boven, ik ga op mijn bed zitten en ik denk hierover na.

Ik loop richting mijn kast en ik neem mijn jogingsbroek. Ik trek hem aan met een fatsoenlijk shirtje er boven. Ik ben het zat. Ik ga weg. Ik ben klaar met die rot school, dit huis en elke dag een vreselijk chagrijnige moeder. Ik ben hier niet voor geboren. Ik ben ook een mens ik moet gewardeerd worden en dat is hier niet het geval. Ik ben hier niet gewenst en ik zal dan ook niet gemist worden als ik hier weg ben. Ik vul een kleine sport tas met kleding en ik trek stevige schoenen aan. Ik ben weg hier!

Ik zet het raam open en gooi mijn tas uit het raam naar een kleinere dak eronder. Ik klim er nu zelf ook uit en ik sluip zachtjes naar de buren. Die zijn op vakantie, dus die hebben er vast geen last van. Ik loop naar de achtertuin van mijn achterburen en daar laat ik me tussen de schuren in vallen. Ik pak mijn meeneem tent uit onze schuur en ik vertrek de wijde wereld in. Daar zal ik nooit gestoord worden, doot wie dan ook. Daar heb ik geen school, dus geen pestkoppen. Daar heb je geen dronken moeder of irritante broertjes. Daar heb je jezelf, daar heb je diertjes om je heen en misschien een zwervertje, maar die houdt me alleen gezelschap.

Ik ben weg hier en ik beloof al mijn haters dat ik niet meer terug kom!