Hoofdstuk 27

134 11 0
                                    

POV Rachel,

Ik liet Perrie langzaam los en ik veegde de laatste tranen weg.

"Ga jij je ook nog mooi maken?" Perrie knikte langzaam.

Na een kwartiertje liep ik voorzichtig met grote pumps aan mijn voeten de trap af.

Perrie liep achtermij en het was angstaanjagend stil beneden.

Ik was benieuwd hoe we onze dag gingen besteden aangezien ik ben opgemaakt.

"Hey Perrie?"

Ik hoorde Perrie een binnen mondste 'Uhu' maken.

"Waar is Zayn?"

Ze glimlachte kort en duwde me zacht naar voren. "Open de deur." beveelt ze me kort.

Ik twijfel even, maar na een korte stilte sla ik de deur open. Ik hield mijn handen voor mijn ogen terwijl ik de deur open gooide. Ik durfde bijna niet te kijken omdat ik niet wist wat ik kon verwachten.

"Suprise!" Hoorde ik door een aantal mensen roepen. De woonkamer stond vol met mooie opgemaakte vrienden en famillie...?

Mijn vader was er en mijn beste vriend van de basisschool.  Wat bracht hem hier? Verder stonden er wat vage kennissen en natuurlijk niet te vergeten de pestkoppen die bij Perrie horen.

Ze waren allemaal zo kooi opgemaakt en ik voelde eindelijk een keer dat ik erbij hoorde.

Voor het eerst voelde ik me een dame!

Perrie had een brede glimlach op haar gezicht toen ze mijn vrolijke gezichtsuitdrukking zag.

Ik moest moeite doen niet te huilen er atond een groot podium in de woonkamer en dat verklaarde alles.

De meubelen die opgeschoven waren, Zayn die ik de halve middag niet gezien heb.

Zayn? Waar is Zayn?

Ik nam een knuffel aan van Brandon, mijn nerd vriend van de basisschool. Ook hij was opgemaakt en er stonden ook tranen in zijn ogen. Hij wist als geen ander wat dit voor me betekent. Hij kon maar zo een geclownt zijn van mij. Altijd wist hii wat het beste voor me was.  Al die ruzies met mijn moeder, ik logeerde vaak genoeg bij hem. Aangezien hij het beste voor me overhad.

Ik raakte de draad pas kwijt toen we gesplitst werden op de middelbare. Hij ging naar de universiteit en ik? Ik mocht mijn leven doorbrengen in een soort van hel!

"Gefeliciteerd meid!" Riep hij emotioneel. Ik trok hem in een knuffel en ik kon voor het eerst na drie jaar zijn geur weer opsnuiven. Het is alweer drie jaar geleden dat ik zijn wijzheid gevolgt had en altijd kon ik me ermee redden. En in de drie jaar dat ik hem 'kwijt' was is er zoveel gebeurd waardoor ik het niet meer zag zitten.

"Ik heb je zo ontzettend veel gemist!" Zei ik zacht. Terwijl ik hem zo dicht mogelijk bij me probeerde te houden.

"Ik ben zo blij dat je er bent!" Zei ik snikkend. Ik had me lang genoeg sterk gehouden. Hij is zo speciaal voor mij!

"Tuurlijk schat, alles voor jou!" Zei hij troostend.

De hele avond was super gezellig. Ik heb bijgepraat met Jade en Jesy.

Die beide heel mooi kunnen dansen. Verder heb ik voor het eerst in mijn leven drank gehad.

De avond was zo mooi en gezellig. En wanneer ik dacht dat het bijna voorbij was werd mijn aandacht gegrepen door iets wat me bijna een hart aanval gegeven heeft.

De muziek werd stop gezet en Zayn en Perrie stonden beide op het podium. Perrie hield de microfoon bij haar lippen en teste of de microfoon het deed. Na een korte test werd ik naar voren geroepen.

Het was awkward stil en iedereen keek mijn kant op. Ik kreeg zweet handen en ik vond het niet leuk om daar te staan. Ik hield totaal niet van aandacht. Zelfs niet op mijn eigen verjaardag.

Terwijl ik daar stond werd mijn aandacht getrokken door een vrouw die achterin de woonkamer stond. Ze had een leuk kapsel en hele mooie kleren. Ze zag eruit als een soort fashion designer,  maar ergens kwam ze me ook weer bekend voor. 

"Dames en heren, na een ellendig leven kunnen we haar dan eindelijk trots maken! Mag ik een daverend applaus vóór..... Yoisa!"

De vrouw komt langzaam van achterin de zaal naar voren gelopen. Mijn ogen worden steeds groter. Ze heeft een grote enge glimlach op haar gezicht. Ik wil weg hier. Meteen is mijn dag verpest.

---

dit is het ene laatste hoofdstuk,  guys.

I'm sorry maar niet gevreesd ik schrijf drie nieuwe verhalen op word die ik zo snel mogelijk wil uploaden. dus vandaar dat ik even wat minder verhalen aan mijn hoofd wil hebben. Als ik dit verhaal afschrijf blijven er minder verhalen over en dan kan ik de rest sneller uploaden.

Btw:

Ze komen op het account @Made4Carrots so check it out ♥♡♥

Over Again (Little Mix/1D Dutch Story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu