Over Again (Little Mix/1D Dutch Story)

Hoofdstuk 24

Pov Rachel,

Ik gaap een beetje en druk mijn hoofd tegen zijn schouder. Perrie zit aan de andere kant van de bank met een bak popcorn en een dekentje over haar schoot. Ze zit met opgeheven knieën op de bank en ik zie dat ze in een andere wereld leeft. Ze is mee gegaan de film in.

Ik glimlach en kijk naar de schoot van Zayn. Hij opent zijn iPhone en ik zie dat het al 01:30 uur is. Het doet me schrikken. "Normaal lig ik allang te slapen. Het klinkt heel kleuter achtig, maar ja veel te doen was er niet in mijn leven. om acht uur naar boven even wat lezen en dan viel ik vanzelf in slaap om negen uur.

Eigenlijk was ik na het eten al boven aangezien ik beneden alleen een dronken moeder had om mee te zitten en een vreemde man.

Mijn broertje had precies hetzelfde leven. Ik kookte voor mijn broertje en mezelf. Aangezien mama te 'druk' was.

Ik krijg een haat gevoel. Soms denk ik na over het feit dat ik een andere moeder had.

Elke ochtend wakker worden met de geur van een lekker ontbijtje. Met je pantoffels aan naar beneden sloffen en daar aan de eettafel gaan zitten. Met de radio aan en een vrolijke moeder die het huis heeft opgeruimt en nu vrolijk meezingt met de muziek terwijl ze afstoft.

Dat het eten al klaar op tafel ligt met bestek en dat alles mooi gedecoreert is. Elke avond een nachtzoen en iedere ochtend een moeder dochter knuffel.

Van een moeder hoor je te houden, maar het enige wat ik voel bij de mijne is haat en wraak.

Van een moeder hoor je te genieten en dat wordt bij mij de klappen die kreeg.

Voor een moeder hoor je te zorgen waarneer het nodig is, maar hier kan ik niet voor zorgen. Ik wil het wel. Maat dat verdient ze niet.

Een moeder moet van haar kinderen houden, maar ja als de mijne dat deed dat was er voor ons. Dan zorgde ze voor ons en dan was ze bij ons.

Mijn hele droom is een sprookje. Voor mij zit er niets anders op dan alles accepteren om me heen en mezelf erdoorheen worstelen.

Alles wat ik verwacht van mijn moeder zou misschien voorkomen als we in een film speelde. Als we samen op de toneel school zaten. Maar never nooit dat ik zo'n moeder kan krijgen.

Mijn moeder was nooit zo. Heb ik gehoort van mijn vader. Bij mijn geboorte kreeg ze deze psychiese aandoening.

Vreemdgaan, losgaan, half naakt rond lopen, drinken en ontschuldige mensen slaan.

Ons huis is een varkensstal never nooit dat ze er iets aan heeft opgeruimt. Ik moest de was draaien na schooltijd, als ik een schone broek aan wilde de volgende dag. Aangezien Perrie md in elke mogelijkheid mijn kleren vies kreeg.

Dan duwde ze me in de wc pot. Dan gooide ze een verrote banaan in mijn sweater. Dan kreeg ik een glas water over mijn broek. Of de bekende en meest voorkomende prullenbak 'grap'.

Ik kan het me slecht voorstellen. Mijn moeder als goed persoon maar als het Perrie gelukt is dan zou het mijn moeder ook moeten lukken."

Ik kijk om me heen als ik Zayn en Perrie aandachtig naar me zie kijken. Ik wordt rood en krijg het warm. "Zei ik dit alles hardop?" Perrie legt wat overige popcorn terug in de bak en legt de bak op tafel. Ze klopt haar handen af, gaat rechtop zitten haalt het dekentje van haar schoot, komt naast me zitten en legt haar arm achter mijn hoofd op de bank rug leuning.

Zayn's arm ligt daar ook en ik merk dat ze haar hand op de zijne legt. Ik kijk ze beide blozend aan en ik wacht op enige reactie. "Zayn denk jij ook wat ik denk?" Een glimlach siert zijn lippen als Perrie iets onverstaanbaars gebaart naar hem. Hij knikt en kijkt me met glinstering in zijn ogen aan. "Haha." Is wat mijn mond kan verlaten. Vol spanning, mijn kaken staan gespannen in de zelfde houding. Wat zijn ze van plan?!