Over Again (Little Mix/1D Dutch Story)

Hoofdstuk 23

Heeey,

Na een aantal reacties om verder te gaan heb ik besloten om er een nieuw hoofdstuk aan te plakken. Het volgende hoofdstuk wordt een Epiloog zodat ik het verhaal door kan spoelen en zo langer kan maken. (Hoop ik dan) Ik zou zeggen geniet van dit hoofdstuk!

-Xx-

---/---

POV Rachel,

"Ja echt wel!" Giert Perrie uit. Een brede siert mijn lippen als ik Bailey na een lange tijd weer eens ga zien. Ze was op vakantie met Zayn, om de vader dochter band te verbeteren. Na de scheiding van Zayn en Perrie sta ik er midden in. Ik kan niet afspreken met Zayn als ik ook samen met Perrie en de meiden een film wil kijken. Is het eindelijk goed tussen ons allen is er een nieuw probleem.

Ik heb de hele vakantie bij Perrie doorgebracht. Ik heb inmiddels mijn plekje gevonden hier en ook mijn famillie ziet Perrie wel zitten. Of nou ja famillie? Ik ging wat spullen halen bij mijn vader, terwijl hij Perrie uithoorde over haar vader. Ze waren vroeger beste vrienden, maar toen kwam ik en toen vertrokken al zijn vrienden...

Ik ben zelfs bij de volwassenen niet gemogen. Het leven blijft hard. Af en toe wil ik de knop terug draaien en kijken wat ik fout heb gedaan en of het wel terecht is dat ik al deze haat over me heen krijg.

"Hey ga je mee?" Vraagt Perrie terwijl ze haar armen in haar motor jasje propt. Ik knik afwezig en sta dan op. Ik wil wel eens weten hoe de vakantie was.

Na nog geen kwartier lopen we door de gangen van het vliegveld. Overal lopen mensen, het geeft me een warm gevoel. Ik wil ook wel eens naar een ander land lekker in de zon liggen op het strand met een kokosnoot op mijn buik. Lekker even genieten, alleen zijn voor een paar dagen.

Ik denk terug aan een paar maanden terug. Dat mooie bos, die mooie natuur. De stilte om me heen. Het was perfect. Ik kon mezelf zijn. Ik kon vrij zijn.

En eigenlijk moet ik niet zo zeuren, want het is goed gekomen. Maar wel pas toen ik aan einde raad was. Pas toen mezelf gedwongen had om mijn echo heen te stappen en om mijn angsten weg te stoppen. Pas toen Zayn me verplichte er iets aan te doen. Pas toen hij me neer zetten en me bijwijze van spreken een schop onder mijn kont gaf van dat ik moest! Dat ik geen keuze had en dat ik deze kans maar beter kon grijpen.

Ik ben hem dankbaar hiervoor en ergens geloof ik wel in het feit dat dit mijn leven moest zijn. Dat ik hiervoor geboren ben, dat als ik dit niet mee had gemaakt ik geen Rachel was geweest. Dat als ik niet al deze klappen heb gehad dit niet mijn leven was.

Achter elk verhaal komt een eind en ik kon geen betere eind bedenken. Ik hoor er weer helemaal. Ik wordt niet gezien als de 'brilsmurf' of de 'nerd' nee ik wordt nu gezien als ieder ander mens. Als een bestie. Ik wordt gemogen en op iedere selfie krijg ik positief comentaar. Wat me nog meer kracht en energie geeft om door te gaan in het leven.

Het vliegtuig is geland en Zayn's mooie kapsel steekt boven de mensen uit. Ik trek een kort sprintje en ik bevind me in zijn armen. Zijn handen klemt hij om mijn middel en mijn hoofd leg ik op zijn borst.

"I love you babe!" Hoor ik hem roepen. Ik krijg een warm gevoel "Ik heb je gemist." Zeg ik blij. Ik ben niet blij om de feit dat ik hrm heb gemist, maar om het feit dat ik hem nu eindelijk in mijn armen kan sluiten.

"Was het een beetje leuk?" Vraagt hij als we bij de mac drive een milkshake gaan halen. Ik knik "Tuurlijk! Alleen het nadeel was dat jij er niet bij was!" Zeg ik vlug. Perrie zucht en ik merk dat ze dit kleffe gedoe maar niets vindt. Perrie en Bailey hebben elkaar de rest van de dag niet losgelaten. Het enige wat ze doen is knuffelen.

Nadat Zayn me thuis bij Perrie heeft afgezet is hij door gereden naar zijn eigen huis om zich op te frissen. Bailey zit naast me in de woonkamer terwijl Perrie wat lekkers klaarmaakt voor haar dochter. "Heb je Zayn een beetje gemist?" Vraagt Perrie dan. Ik knik nogmaals. Was dit net al niet gezegt in de auto? Ik negeer het en denk verderna over een onderwerp waar Perrie na toe werkt.

Ze wil me vast iets vertrllen of vragen. Zenuwachtig luister ik naar het verdergaande gesprek tussen Bailey en haar moeder.

"Hey ehm. Rachel?" Ik kijk op van de tekening die Bailey voor me heeft gemaakt in Spanje. "Ja?" Vraag ik nieuwschierig. Ik sta op en ga hangerig op de stoel in de keuken plaatsnemen. Perrie staat aan het aanrecht druk bezig met het eten. "Ik moet je wat vertellen..." Zegt ze terwijl ze met haar rug naar me toe blijft staan. "Tuurlijk, vertel maar." Probeer ik aardig.

Perrie draait nu bij en komt dichter bij me. "Heeft Zayn wat over me gezegt verder?" Ik schudt mijn hoofd. "Nee." Zeg ik kortaf. Ik begin te gapen en neem het helemaal niet serieus.

Normaal zou ik staan trillen en als een sprietje omdat Perrie de heks tegen me praat. Maar nu is alles zo normaal geworden. Ik zie haar als een zus.

"Hoe wist je dan dat ik je in mijn leven wilde?" Ik glimlach. "Oohw. Nou Zayn begon over zichzelf. Over zijn eigen leven. Hij stopte halberwege omdat hij niet graag over zijn gevoel wilde en op een één of andere manier kwamen we op het feit dat jij dit niet was en dat jij vroeger veel mee hebt gemaakt waardoor je dit bent geworden." Vertelde ik melig. Ik had zo hard gelachen in de auto, dat ik nog niet helemaal bij was gekomen.

Perie knikte en draaide zich toen weer om. "Heb je Zayn ook gemist?" Vroeg haar toen. Ze riep Bailey en legde haar bord op tafel. Terwijl Bailey ging zitten eten kwam Perrie weer terug. Ze slaakte een diepe zucht. "Ik weet niet of het missen was, maar ik voelde me leeg. Ondanks dat het uit is geef ik nog heel veel om hem. Ik woon niet meer met hem samen, maar hij helpt me met Bailey dus hij is niet compleet uit mijn leven." "Ik heb wel veel respect voor je hoor. Anngezien je bevriend bent met mij, terwijl ik met je ex heb." Ze schudde haar hoofd. "Hij is de vader van mijn kind ik moet ik hem in mijn lrven houden, maar ik kan na dit geen relatie met hrm aangaan hoeveel ik van hem hou. Maar als ik Bailey niet had of niet? Als Bailey niet van Zayn was dan had ik het liefst helemaal afstand genomen. Er is teveel gebeurd tussen ons, dan kan jij van hem genieten zonder mij ertussen en dan had hij van jou kunnen genieten zonder mij ertussen. Ik wil niet vervelend zijn en jullie liefdes leventje verstoren met mijn kind. En ik zou dan zelf ook een lief vriendje willen hebben en opnieuw beginnen. Maar ik weet dat Zayn in mijn hart blijft steken en dat ik niet over hem heen kan." Ik knik en zie dat Perrie het zwaar heeft om als jonge moeder een nieuwe start in de liefde te krijgen. "Zou je Zayn dan echt nooit meer terug willen?" Ze haalt haar schouders op "Hij is heel beschermend voor me geweest en voor Bailey. aik zou het wel doen voor Bailey, maar ik heb wel genoeg van hem gezien." Ik snap niet zo goed wat ze ermee bedoeld maar ik doe geen moeite om er nog meer aandacht aan te besteden. Ik kom er wel achter. Als Zayn wat te verbergen heeft kom ik er vroeg of laat wel achter.