Over Again (Little Mix/1D Dutch Story)

Hoofdstuk 16

POV Rachel,

Met trillende benen sta ik voor de spiegel, langzaam trek ik mijn jurk omhoog. Ik walg van mezelf in een jurk, mijn vettige lichaam is dan zo goed te zien en alles is dan zo vies. Ik zucht diep, ik wil niet gaan. Ik wil niet dat Zayn mij zo lelijk ziet. Zayn valt op mooie slanke meisjes zoals Perrie en niet op Rachel de vettige varken. Een klein traantje ontsnapt uit mijn ooghoek, ik pak een schaar uit mijn open etui dat open op mijn bed ligt en ik probeer weer eens een poging tot moord te doen, als de deur open vliegt. Geschokt gooi ik de schaar weg en geef ik een korte gil. ''Pap!'' Gil ik hard. Meteen gaat de deur weer dicht en kan ik weer gerust ademhalen. ''Sorry.'' Hoor ik hem zachtjes mompelen vanachter de deur. ''Ik wilde alleen vragen hoelaat je thuis bent vanavond.'' Ik kijk op de klok boven het bed, ''Zayn brengt me thuis geen zorgen.'' Zuchtend verlaat mijn vader de zolder trap. Opnieuw pak ik de schaar van het bed en wil mezelf snijden, als ik bedenk dat Zayn het gaat merken. Mijn armen zijn bloot en mijn benen ook. Ik kan wel janken nu mijn dikke vettige armen die eruit zien als een mega augurk en ik loop op twee grote gehaktballen. Zuchtend stap ik uit de jurk die klaar op de grond ligt en ik neem mijn passen naar het bed. Ik zet mijn handen in het haar en begin met stressen.

Na een half uur getwijfeld te hebben ben ik dan toch in dat jurkje op de fiets gestapt die mijn broertje heeft achtergelaten. Ik fiets de straat uit naar school, eenmaal aangekomen staan Jade en Jesy te roken in het fietsershokje. Meteen gaat hun blik naar mijn strak zittende jurk. Ik probeer mezelf in te houden om niet te huilen als hun arrogante blik veranderd in een lach en daarna in roddels. Ik schuif mijn haar achter mijn oor en loop het trapje op de fietsenstalling uit. De avond is nog maar net begonnen en ik ben het nu al zat.

hyperventilerend van woede, haat, verdriet en teleurstelling loop ik over het plein opzoek naar de juiste ingang. Mijn ogen glijden over het aantal rokende mensen op het plein,, maar ik zie geen bekend gezicht als ik tegen iemand oploop. De jongen had een cola in zijn handen, alleen door de botsing zit het nu op zijn hemels witte bloesje. Ik begin te strijken over het bloesje en kijk de jongen blozend aan. ''Sorry het spijt me ik-'' ''Het is oke, ik heb reserve mee.'' Ik glimlach kort naar de jongen en wil weer weglopen, als de jongen mijn hand vastpakt en me in een rondje draait. ''Sexy gedresst!'' Zegt de jongen fleurtend. Ik bedank hem vriendelijk, ''Heb je al een date?'' Ik schud langzaam mijn hoofd, als ik de ogen van de jongen heb gevonden. Ze zijn diep blauw en zijn haar is zo mooi wit als de sterren die boven aan de hemel staan. ''Ik heb afgesproken met een vriend genaamd Zayn.'' De jongens glimlach wordt breder en in zijn ogen verschijnt een kleine twinkeling. ''Kom dan gaan we hem zoeken, slordig van hem dat hij zo'n mooie dame in de kou laat staan.'' Voorzichtig pakt hij me bij mijn arm en drukt hij die tussen zijn arm heen. Ik loop arm in arm de school in, als ik Perrie zie staan.

Mijn hart staat even stil en de wereld begint te draaien. Haar ogen staan als twee vuurwapens op mij gericht. ''excuseer mij even.'' Vraagt Perrie beleefd aan de jongen. De jongen knikt vriendelijk en zet een stap achteruit. Ik slik even en hoor hoe de naaldhakken van Perrie door de aula knetteren. ''Waar is Zayn?'' Slist ze, ze staat nog geen 2 centimeter van mijn gezicht af en ik voel al het speeksel over mijn gezicht heen. Mijn handen beginnen te zweten en mijn hart staat voor mijn gevoel nog steeds stil. ''Hij moet hier ergens zijn.'' Zeg ik schor. ''Hij is van mij hoor je, je moet echt oppassen dametje!'' Ik voel nog een korte steek door mijn voet heen gaan, als ik merk dat Perrie haar naaldhak in mijn voet heeft gegrafeerd en daarna nietsvermoedend is weggelopen.

---

Na 10 minuten sta ik met de jongen aan de bar, terwijl hij mijn hand vast heeft en een drankje voor mij heeft besteld. Ik wil net een slok nemen als Zayn de zaal in komt gelopen, meteen schuif ik het glas op de bar en vraag ik de jongen me even te excuseren. Snel wandelend loop ik naar Zayn als ik een fikse klap in mijn gezicht voel. Ik zak meteen op mijn knieën en ik blijf versteld naar de grond kijken ''Hey schatje, waar bleef je?'' Hoor ik een bekende stem slijmen ''Verdomme Perrie donder op!'' Zayn zet zijn hand om mijn middel en  wil me optillen als Perrie er weer tussen komt. Zayn laat zich niet kennen en beukt Perrie in haar zij. ''Ik zei donder verdomme op!''

Met trillende benen sta ik tegen de blonde jongen aangeleund, hij streelt zachtjes over mijn rode wang terwijl Zayn met Perrie afhandelt. ''Ik laat je niet gaan Zayn, ik wil jou. Ik hou van jou laat je me echt gaan voor zo'n goedkope bitch? Ik kan je alles geven wat je wil!'' ''Noem je haar nep, jij bent faker dan haar, zelfs vandaag deze grote dag heeft ze geen make-up op. Ik heb niks aan geld Perrie, ik wil real liefde en die is bij jou ver te zoeken.'' Mijn hart staat stil bij het feit dat ik Perrie zie huilen. Ik gun het haar niet ondanks al die pijn die ze mij heeft aangedaan, het blijft een mens. Maar ergens is het wel goed om een koekje te krijgen van eigen deeg!

---/---

Belangrijk!!

Sorry guys voor het lange wachten en dan ook nog eens dit slecht geschreven kort hoofdstukje, maar ik heb geen inspiratie meer voor dit boek. Ik denk dat het beter is als ik afrond of als ik een epiloog plaats en dan doe dat Rachel ouder is. Maar dan heb ik jullie hulp nodig om te kiezen.

Keuzes:

1, Afronden van het verhaal.

2, Epiloog, en verder schrijven dat Rachel al ouder is en al dat andere shit

Laat het me weten in de comments en ik zal pas verder schrijven als ik weet wat jullie willen! X