This ain't love

Hoofdstuk 19

Olivia's pov.

Woensdag is normaal de drukste dag en nu ,... Nu lig ik hier maar op mijn bed te niksken. Jup je hoorde het goed ; MIJN bed. Ik ben gisteren uit het ziekenhuis 'ontslagen' , waar  ik zo blij om was ik kon het niet langer vol houden in die kamer. Jayden was die zondag -zoals belooft - nog gebleven maar toen ik maandag ochtend wakker werd rond een uur of tien was hij al weg. Die avond sprong hij nog snel binnen en zei dat hij 's ochtend vroeg weg moest door een of ander familie probleem -waar ik niet verder op in ben gegaan- maar was weer snel weg omdat Luke en Hunter hem nodig hadden. Dat hij weer weg moest was echt spijtig , ik ben een soort gehecht aan hem geraakt door zo veel tijd met hem door te brengen maar jha wat kan ik doen. Hij heeft zijn vrienden en leven , hij kan gaan en staan waar hij is en het is ook niet dat ik zijn vriendin ben eh...

wat je wel willlll !!!

Wat ?! Waar komt die gedachte nu vandaan , oki hij is ongeloofelijk knap en lief en zijn ogen-

hou je hoofd er bij Olivia ;)

jha dus hij is  best wel oki maar jha ik ben de grootste nerd/seut van heel het dorp en hij de grootste player en natuurlijk kunnen die twee ni smaen zijn op een of andere manier...Hij helpt me dan ook alleen maar uit medelijden.

Maar oki dinsdag kwam hij me dan ophalen en bracht me thuis waar niemand  op me zat te wachtte , alleen maar stilte en eenzaamheid want jha ma en pa zijn nog altijd in Congo. Jayden was nog heel de dag gebleven , mijn dag kon niet meer stuk -dacht ik toch - ik had heel de dag ni aan Nick gedacht zelf niet een beetje maar zodra Jayden weg moest kwam alles weer terug en storte mijn muren weer naar beneden. Die nacht heb ik niet kunnen slapen , ik had ook niemand om naartoe te gaan of te bellen . Jayden denk je dan , maar jha hij was net weg en ik wil hem niet nog harder lastig vallen met al mijn problemen ; hij hielp toch alleen maar uit medelijden dus mijn enigste optie viel ook weg. Ik stond er alleen voor.

En dat brengt ons bij vandag , nu nog altijd helemaal alleen...

Ik voel me in dit huis echt niet meer veilig. Mijn gedachtte gaan bij het kleinste geluid naar Nick en mijn droom. Wat als dat allemaal echt gebeurd en dan heb ik het nog niet over die deurbel. Elke keer als de bel gaat -

Mijn gedachtte werden onderbroken door de deurbel...
Shit !
Bevend ging ik de hal waar de deur al open stond...

"Nee-nee-nee , aub ..." mompelde ik steeds terwijl ik tranen in mijn ogen voelde opstapelen. Ik keek om me heen en ging langzaam naar de deur om hem dicht te doen maar iets blokkeerde de deur. Ik keek naar beneden en zag dat iemand de deur tegen hield door zijn voet er tussen te steken.

"BOEE!!" riep er iemand en duwde de deur weer open waardoor ik naar achter struikelde maar mijn evenwicht gelukig niet verloor. Ik gilde en wou weglopen maar iemand nam me bij mijn pols beet , waardoor ik bang mijn ogen dicht kneep en tranen over mijn rolden. Ik zakte in elkaar maar werd recht gehouden door de persoon dat net mijn pols vast had , en riep Jayden.
"euhmm , Jayden !! Help eens !"

Jayden ?!
Wacht het was Nick niet . Nog steeds met tranen dat mijn ogen verlieten opende ik mijn ogen en zag een ongemakkelijke Hunter me vast houden. Ik omhelsde Hunter die absoluut niet snapte wat er aan de hand was en me maar ongemakkelijk terug knuffelde.
"Jayden !!! Gast !! K-"riep Hunter maar een ongeruste Jayden onderbrak hem.
"Wat is er n-" " Oh god Olivia !! Wat is er ?!" vroeg hij toen hij me zag en nam me in zijn veilige armen die absoluut niet van Nick waren. Tranen bleven maar komen , maar deze keer waren het tranen uit opluchting. Ik lachte zwakjes naar Jayden toen ik onze knuffel verbrook.

"sorry."
"Wat is er ? Waarom beef je zo en waarom ben je aan het huilen , Aub Olive praat met me!" ratelde hij wat hem een verwarde blikken bezorgde van Luke - die ondertussen ook binnen gekomen was - en Hunter maar Jayden lette alleen maar op mij - wat me warm van binnen maakte -

maar het is toch maar medelijden. Get over it !!

Mijn gedachtte werden weer eens verbroken door Jayden die zijn handen op mijn wangen legde en de tranen die nog op mijn wangen lagen weg veegde.

"Olivia?"
"I-ik dacht dat jullie Nick waren..." gaf ik dan maar toe en wende mijn blik naar de grond. Hij nam mijn kin vast zodat ik gedwongen oogcontact moest maken toen hij 'sorry' zei  en terug knuffelde.
"Oh boeho. Gaan we nog vertrekken of wat ?" kwam er opeens van achter ons waardoor alle blikke naar daar gingen.
"Luke gast !!" keek Hunter hem kwaad aan , waarop Luke zijn schouders op haalde als antwoord. Jayden keek hem net als Hunter kwaad aan maar knikte en trok me mee naar buiten.

"Euhm , waar gaan we naartoe ? en mag ik optenminsten mijn schoenen aandoen voor jullie me zo maar ontvoeren." vroeg ik geïrriteerd en trok me uit Jayden's greep.
"Dat zul je dan wel zien en doe maar voort " blafte Luke.

wow wow iemand is met het verkeerde been uit bed gestapt...

Jayden duwde me terug naar binnen , richting de trap waar mijn zwarte converse stonden . Onder de ongeduldige blikken van Hunter , Luke en Jayden deed ik mijn schoenen zo snel mogelijk aan en volgde ze naar Hunters auto.
Nog voor alle deuren dicht waren drukte Hunter op de gaspedaal en begon de auto te rijden.

Na zo'n dertig minuten rijden in stilte met alleen muziek op de achtergrond stopte de auto eindelijk voor het winkelcentrum waardoor ik opgelucht zuchtte. Hunter is echt helemaal gek , hoe freacking snel dat hij reed is gewoon ni normaal. Moet hij zich niet aan de verkeerdborden houden , 50km per uurr betekend niet 80 eh en 120 betekend niet 150...

"Euhm , waarom zijn we hier ? " vroeg ik wanneer we allemaal uit de auto waren.
" We gaan de koning bezoeken , waar lijkt het nou op." antwoorde Luke weer eens even bot als net wat hem een tik bezorgde van de andere.
"ha-ha-ha maar nee. Ik heb geen geld bij me en waarom nemen jullie mij mee , waarom gaan jullie niet gewoon met zijn drieën?" vroeg ik weer."
"Hej , hej het is niet dat je in het ziekenhuis hebt gelegen dat ikben vergeten dat je mee naar dat stomme bal ging eh. En over geld moet je je geen zorgen maken." antwoorde Jayden grijnsend en gaf me nog een knipoog toen we allemaal naar binnen stapte.

---------------------------------------------------------

Hej hej i'm back !!
sorry voor het lang wachtte enzo maar ik had andere dingen aan mijne kop

heup joe lajk it ;) tis een beetje een saai hoofdstuk ma tja. sorry

xXx