Hoofdstuk 56

836 28 2
                                    

Rachel's pov.

"Wat the fuck bedoelt u met 'ik kan niets zeggen' ?! Mijn fucking vrienden zijn godverdomme misschien dood en u wilt me niets zeggen !!! Weet u wel wie ik ben? Ik kan u miezerig leventje hel maken met een telefoontje naar pappie." dreigde ik. Pappie zou hem direct laten ontslaan en ervoor zorgen dat hij nooit meer werk vond.

De politieagent zijn ogen werden groot toen hij besefte dat ik serieus was. Met angst duidelijk op zijn gezicht af te lezen doet hij zijn bureauschuif open en haalt daar vervolgens een zwarte map uit en overhandigd die aan me.
"En dit is ?" vroeg ik hem met opgetrokken wenkbrauwen.
"Dit is alles dat u wilt weten. Het spijt me , hij bedreigde mijn familie." zei de agent schuldig. Ik knikte begrijpelijk , wetend dat hij me 'hij' Nick bedoelde en wandelde naar buiten.

Eindelijk zullen we weten waar Olivia enJayden zijn. Als ze niet dood zijn....

***
"Vertel nu wat je gevonden hebt !!" riep Hunter gefrustreerd. Toen ik hier terug aankwam waren Luke en Hunter gechoqueerd. Ze hadden me hie niet terug verwacht en zeker niet zo snel. Ik heb nog niet in het mapje gekeken dus is wist net als hun niets , ik had hen bevolen om Jayden's pa te bellen , de ouders van Olivia en Chloë te bellen. De pa van Jayden prutelde eerst wat tegen maar besloten om dan toch te komen.

"Ik weet evenveel als jullie !! Niets !! Omg stop nu met zagen en wacht tot iedereen er is godverdomme. !!" riep ik geïrriteerd terug. Voordat hij iets terug kon zeggen ging de bel al. Hunter liep snel naar de voordeur ,opende die en liet iedereen binnen. De enigste waar we nog op moesten wachten is de pa van Jayden. Typisch sinds de dood van zijn vrouw gaat het totaal niet goed met hem...

Nog geen vijf minuten na kleine praatjes gemaakt te hebben ging de bel opnieuw. Luke ging deze keer snel de deur openen en liet Meneer Cloud binnen.
"Oki laat dit snel gaan ik moet weer naar het werk." waren zijn eerste woorden toen hij ging zitten op een van de zetels.
"Het gaat om Olivia en Jayden. Zoals jullie misschien wel weten zijn ze nu al een week ofzo zoek. Olivia al wat langer... -" begon ik maar werd onderbroken door meneer Cloud die verbaasd en kwaad recht stond.

"Hoe komt het dat ik dit NU pas te weten kom ?!" riep hij kwaad en zwaaide verontwaardigd met zijn armen in de lucht.
"Hij is je zoon. Je zou toch moeten weten of hij er is of niet?" vroeg de ma van Olivia met ongeloof in haar stem.
Schuldgevoelens overlade zijn gezicht net als spijt.
"Dus wat ik wou zeggen was dat ik deze map heb gekregen van een van de agenten sinds niemand ons iets wil vertellen." ging ik verder zodat de aandacht niet meer op de pa van Jayden ligt en liet iedereen het zwarte mapjes zien.
"Hoe ?" vroeg Chloë achterdochtig.
"Ik heb zo mijn middelen." zei ik gijnzend.

"Wat staat er in ?" vroeg de pa van Olivia waarop ik mijn schouders ophaalde als antwoord.
"Doe het dan godverdomme open !!" riep Hunter kwaad. Chloë die op zijn schoot zat fluisterde kalmerende woorden in zijn oor zodat hij terug rustig werd wat ook lukte.

Ik legde ondertussen het mapje open op de koffietafel voor ons en haalde alle bladeren er uit en legde die naast elkaar.

"W-Wat ?!" stotterde Chloë ongelovig met wijde ogen. De rest mompelde allerlei scheldwoorden onder hun adem door behalve de pa van Jayden die stond voluit te roepen en schelden.

"Godverdomme , nee !!! Dit kun je toch niet menen !! " kwaad nam hij het blad waarop stond dat Jayden en Olivia beiden in het ziekenhis gestorven waren door een brand. Er staat dat ze beiden in het huisjes gevonden waren en da de brandweer net optijd was. Ze daarna naar het ziekenhuis zijn gebracht en daar zijn gestorven...

Iedereen liet hun tranen hun vrije gang gaan en begonnen te snikken. Zelf ik was aan het huilen door dit verschrikkelijke nieuws. Ze zijn echt dood , ze zijn er echt niet meer...

"Godverdomme !!!! Het is allemaal onze schuld! We moesten Jayden tegenhouden en wachtten op fucking back-up !!" riep Luke plots en gooide een van de vazen die op de venstebank stond tegen de muur , alle glazen stukken vlogen door de lucht heen terwijl iedereen schrok.

"Het is godverdomme allemaal onze schuld dat ze weg zijn..." fluisterde hij.

-----------------------------------

omg !!!!!!! hehe

Foto van Hunter !! Kjoetieee hehe robert sheehan !! <3 <3 <3

This ain't loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu