Hoofdstuk 52

759 32 0
                                    

Mama van Olivia pov.

Sorry jullie dachten allebei dat ik sterks genoeg was , dat ik er wel door zou geraken maar niet dus... Het spijt me echt waar. Het doet me pijn om te weten hoe ongerust jullie wel niet zijn geweest , hoe ik jullie heb laten voelen ; bang , hopeloos , verloren...

Wees niet boos op jullie zelf dat jullie er niet waren om me te beschermen , wees niet boos aub. Het was mijn eigen schuld. Ik had mijn problemen onder ogen moeten komen en niet er van moeten weglopen want waar heeft dat me naar geleid eh... Weet aub dat ik geprobeerd heb , dat ik geprobeerd heb om te vechten , er door te geraken, terug te vechten. Alles werd me gewoon te veel , bij elke slag , elke snee , elke keer dat hij me aanraakte... werd er beetje bij beetje het leven uit me gezogen.

Het spijt me ook dat ik jullie nooit iets eerder heb vertelt , als ik dat had gedaan zou dit alles niet gebeurd zijn , het is allemaal mijn schuld...
Ik hou zoveel van jullie al waren jullie er bijna nooit , jullie blijven mijn ouders die ik doodgraag zie.
Wees aub niet verdrietig ik blijf bij jullie. Al kunnen jullie me niet zien ik ben er wel. In jullie hart. Ik zal ook over jullie waken en later komen we elkaar terug tegen in het hiernamaals.

Ik ben nu gelukkig en heb vrede gevonden maar aub vergeet me niet.

Ik hou zo veel van jullie

jullie dochter Olivia xxx

"Ze geeft zichzelf de schuld?" huil ik hysterisch. Mijn kleine meid voelt zich schuldig ? Het is niemands schuld behalve die van Nick !!

-------------------------------------------

deel two !!!

This ain't loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu