This ain't love

Hoofdstuk 43

Olivia's pov.

"Oh dus nu ben je wel bezorgd !!"kwam er van achter me waardoor ik me snel omdraaide en oog in oog kwam te staan met een woedende Jayden , Hunter en Luke. Ik keek ze verward aan toen ze alle die beschermend voor me kwamen staan en Harper kwaad aankeken.

"Oh ook leuk om jullie weer te zien." zei Harper sarcastisch en kijkt ze alle drie met evenveel irritatie aan.
"Wat doe je hier ?" vroeg Jayden kwaad en zetten bedreigend een stap Harper's richting uit.
De tranen die in mijn ogen zaten zijn ondertussen al over mijn wangen aan het rollen , zachtjes snikte ik en wou weggaan. Wat er tussen die drie gaande is is hun probleem. Snikkend liep ik stilletjes naar achter op weg naar de toileten waar ik alleen kan zijn.

"Liv ? " hoorde ik Jayden nog vragen maar ik ben al aan het lopen even weg van alles en iedereen.
Ik loop -nu zonder tegen iemand aan te botsen- naar de toileten en verberg me in een van de hokjes. Ik zit ondertussen volop te huilen wanneer ik Rachel samen met Jade hoor binnen komen. Snel stop ik -zo goed mogelijk dan toch- en probeer te luisteren naar wat ze zeiden.

"Heb je die bitch haar gezicht gezien ? Hilarisch en dat ze daar versteend stond was gewoon nog een pluspuntje. Nu gaat ze misschien weten waar haar plaats is." lachte Rachel gemeen waarop je Jade hoorde instemmen.
Woede begint in me opteborrelen door die woorden , eerst scheld ze me uit , ze slaagt me dan nog eens en nu zit ze achter mijn rug om slecht over me te praten. Mijn tranen verdwenen als sneeuw voor de zon en ik was even snel uit het hokje en kwam oog ik oog met een gechoqueerde Jade en een geamuseerde Rachel.

"Wie denk je dat je bent !! Je bent niet alleen een bitch tegen iemand maar dan ook nog eens achter mensen hunne rug." riep ik kwaad wat me een grijns van Rachel bezorgde.
"Oh kan de seut praten ?" vroeg Rachel nep gechoqueerd.
"Oh ik kan veel meer dan dat hoor." zei ik heel serieus en sloeg net zoals Rachel een paar minuten geleden bij mij deed haar met mijn vlakke hand op haar wang. Hetzelfde moment vloog de deur open en kwam Chloë binnengestomd maar ze stopte toen ze mijn hand op Rachel's wang zag.

Rachel maakte een verontwaardigd geluid en nam me bij mijn haar vast en trok me de grond op. Ik gilde door de pijn die werd veroorzaakt door Rachel en nam ook Rachel bij haar haar vast. Ze liet mijn haar los en zette haar nagels in mijn gezicht , ik voelde mijn vel open gaan en een druppeltje bloed over mijn wang rollen. Ik liet haar haar ook los en probeerde haar nagels uit mijn gezicht te halen maar ik ben veel te slap voor haar. Ze zette meer kracht op mijn gezicht en ik gilde het uit en sloot mijn ogen hard dicht toen de druk op mijn gezicht plots verdween maar de pijn bleef.

Ik voelde twee armen me die me van de grond recht trokken en me dan stevig vastnamen. Ik verstopte me in de persoons armen zodat Rachel me niets meer kon doen. Rond me hoorde ik mensen roepen , dingen vallen , snikken,...

"Ik krijg je nog wel bitch !" hoorde ik Rachel nog roepen voor ik de deur hard hoorde dichtvallen.

Zelfzekere Olivia is weg....

Mijn tranen vermengen zich met het bloed dat nog op mijn wangen zit terwijl Ik nog dichter tegen de persoon ging staan die me vast had -nog steeds niet wetend wie het is- die me dan ook steviger vastnam.

"Het is goed , ik ben bij je." hoorde ik de stem van Jayden zeggen. Ik keek op -nog steeds mijn armen rond hem- en zag hem bezorgd naar me kijken.
"Gaat het wel , heel je wang is open gekrapt." vertelde hij me. Mijn blik ging naar zijn t-shirt dat nu vol bloed en tranen zat.
"Oh mijn god , sorry ik koop wel een nieuw t-shirt." zei ik snel en wreef met mijn hand over de vlek die niet weg ging.
"Liv.Liv.Liv het is niet erg , ik heb nog genoeg andere t-shirts." zei hij maar ik luisterde niet en bleef over zijn t-shirt wrijven hopend dat die vlek nog weg ging.

Ik haat bloed , het doet me altijd denken aan Nick....

Flashback

"Olivia !! Waar the fuck zit je !!" hoorde ik Nick me boos roepen.

Deze morgend toen ik wakker werd waren mijn ouders er weer eens niet dus moest ik ontbijt maken voordat "Nick wakker werd anders word hij weer kwaad.
Dus wanneer ik me had omgekleed ging ik eten maken, wat langer duurde dan ik dacht.

Eerst vond ik de eieren niet , pannen moesten nog afgewassen worden , eieren vielen op de grond door de stress dat hij elk moment kan binnen komenvallen.
Dus na een tijdje werd mijn ergste nachtmerrie in vervulling gebracht en kwam Nick binnen gelopen.

Hij was razent toen hij de rommel zag , en sloeg me met zijn vuist in mijn buik wat de lucht uit mijn longen deed verdwijnen.
Tranen stapelde in mijn ogen  die dan vol ongeloof naar Nick.

" Wat is hier godverdomme gebeurd !" Riep hij kwaad en stapte boos naar de kast af waar hij een groot mes uit haalde.
Mijn ogen vlogen open bij het zien van het zilvere voorwerp.

Mijn benen liepen zo snel mogelijk weg van Nick voordat hij kan doen wat hij van plan was en sloot me daar op en daar zit ik nu ook...

"Ik vind je wel hoor !!"
"Je komt niet zo snel van me f hoor !!"
" Als je nu niet te voorschijn komt dan-" riep hij maar voordat hij zijn zin kon afmaken slaakte ik een gil doordat hij mijn kamerdeur open duwde.

Hij wandelde traag maar dreigend op me af met het mes nog steeds in zijn hand.

"Gevonden."
"Aub doe dit niet..." Fluister ik zachtjes en loop stap na stap naarachter totdat mijn rug tegen dr muur belande.

"Je kan geen kant meer op." Zijn zijn woorden terwijl hij zachtjes met het mes over mijn wang streelt wat een klein sneetje in mijn wang veroorzaakte.
Ik hiel mijn mond strak op elkaar wetend dat ik gil hij me nog erger pijn doet.

Het mes glijd van mijn wang naar mijn nek en maakt een lange snee dat pas eindigd bij mijn sleutelbeen.
Een gepijnigde gil ontsnapte mijn lippen waardoor hij me terug tegen mijn maag sloeg.

"Wat heb ik he gezegt over gillen !?"
Het mes ging naar mijn ander wang en deed net hetzelfde als er net. Weer stopte het mes bij mijn sleutelbeen en toen ikdacht dat het over was sneed hij verder door mijn t-shirt naar mijn ribben waar hij meer druk zette.

Ik zakte door mijn knieën en met nog een laatste schop tegen de open wond liep hij zonder nog een woord te zeggen weg.

Alles doet pijn.
Ik kan niet rechtstaan.
Ik haat mijn leven.
Ik kan het gewoon niet meer.

Ik ben toch maar waardeloos
Niet goed genoeg
Verspilling van plaats
Van luch

Na een tijdje op adem te komen sta ik recht en ga naar de badkamer om me te wassen en het bloed weg te vegen.

Ik keek in de spiegel en verschoot van mezelf , ik zit onder het bloed , overal hangt er bloed op me.
Overal
Bloed....

Einde flasback

--------------------------------