Hoofdstuk 2

1.9K 46 3
                                    

Olivia's pov.

Ik wandelde rustig naar de bushalte want er schoot elke keer een pijnscheut in mijn buik als ik bewoog. Waarom kon ik geen normale grote broer hebben eentje dat je beschermt , een broer die er altijd voor je is . Maar nee God moest zo nodig mij een broer geven met woede uitbarstingen , stemmingswisselingen ,...

Toen ik op school aankwam maakte ik zoals altijd de beste entree. Haha NOT , niemand ziet me ooit staan , ik ben gewoon ontzichbaar. Ik ben dat meisje dat achteraan in de klas gaat zitten , nooit haar hand opsteek als er wat gevraagd wordt en geen vrienden heeft.
Ik slenterde door naar de lockers voor de juiste boeken in mijn tas te steken en ging toen naar het juiste klaslokaal . Ik was veel te vroeg maar liever te vroeg dan tussen de mensenmassa te gaan kruipen om naar het juiste lokaal te gaan. Ik ging op mijn gewoonlijk plekje zitten ; in een hoekje vanachter in de klas. Ik nam mijn schetsboek  en begon een beetje te tekenen.

"Olivia !! Opletten aub !" Riep de leerkracht opeens waardoor ik verschoot , mijn potlood liet vallen en wanneer ik hem terug wou oppakken ik mijn hoofd tegen de tafel stootte waardoor iedereen begon te lachen.

Toch liever onzichtbaar dan uitgelachen te worden...

Ik schaamde me zo, dit was zo typisch voor mij eh. Ik nam mijn potlood terug in mijn hand en begon gewoon verder te tekenen , ik had de helft van de les toch al gemist.

"Olivia nu is het genoeg , geef dat boek maar aan mij en je mag het eind deze week bij het secretariaat gaan halen !!" Zei de leerkracht kwaad en nam mijn boek van de tafel en gooide hem om haar bureau.
Meent ze dit nu echt , mijn schetsboek !! Waarom niet gewoon nablijven , nee we pakken het dierbaarste dat ik heb af .

Dan had je moeten opletten eh

De les was gelukkig gedaan , toen ik mijn spullen had opgeruimd liep ik de klas uit op naar het atelier . Maar ik was de deur nog niet uit en botste al tegen iemand aan waardoor ik bijna viel maar werd gelukkig optijd opgevangen .Ik keek geschrokken naar boven -want hij was een kop groter dan me- en zag toen dat het Jayden was , Jayden Cloud de populairste jongen van heel de school. En ook de arroganste . Hij denkt alleen aan zichzelf , flirt met ieder meisje dat hij wel ziet staan en is gewoon een klootzak.

"Kan je niet oppassen nerd !!" Riep hij naar me.

"Ik weet zelf ook wel dat ik knap ben maar dat betekent niet dat je me moet aanraken hoor" vulde hij grijnzend aan.

"Oh dus jij vindt je oh zo knap ?!" Vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.

"Jha duh dat zei ik toch net. Is ons nerdje toch niet zo slim ?!" Vroeg hij toen spottend. Er was ondertussen ook een heel groepje rond ons gevormd en ik besef nu pas dat ik nog altijd in zijn armen lig.
Ik trok me uit zijn armen los en keek hem nog altijd met opgetrokken wenkbrauwen aan en hij , hij had nog altijd die grijns op zijn gezicht.

"Oh ben ik een nerd? Heb je niets beter dan dat?"

"Jawel maar dan kwets ik je sebiet nog en dan ga je huilen. En dat willen we natuurlijk niet eh." Zei Jayden me met een knipoog waardoor iedereen begon te lachen.

"Huilen ? Jha tuurlijk maar dan niet door wat je zegt maar door je gezicht dat mijn ogen doet branden."

Olivia stop maar het is genoeg geweest je wilt Jayden niet als vijand . Anders heb je iedereen als vijand

"Oh dus je vindt mijn gezicht zo hot dat je ogen er van gaan branden . Wat ben jij toch zo'n schatje "

"Ik wou dat ik hetzelfde over jou kon zeggen maar dan zou ik liegen ."

"Oh waarom ben ik dan geen schatje ?" Vroeg hij nep gekwetst.

"Je bent een arrogante klootzak die alleen aan zichzelf denkt "

Dat had je niet moeten zeggen !! Heb je een doodswens ofzo !!

Iedereen keek me ongelovig aan . Ik was misschien een beetje te ver gegaan...

No shit , sherlock

...ik keek terug naar Jayden die me met een moordende blik aankeek. Ik was duidelijk veel te ver gegaan.

"Dit krijg je nog terug , nerd . Pas maar op " fluisterde hij in mijn oor toen hij langs me naar buiten liep , de mensen die rond ons stonden waren hem gevolgd dus ik stond hier dan helemaal alleen en verward.
Was hij echt gekwetst door wat ik zei...?

——————————— •

This ain't loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu