Hoofdstuk 46

901 31 0
                                    

Jayden's pov.

Het is nu al vier dagen geleden dat ik  Olivia gezien heb. De laatste keer was toen in de bar was , de keer dat ik  Chloë kuste...  Het is de grootste fout dat ik gemaakt heb , ik was verdrietig en begon te drinken en voor ik het wist was is dronken en stond ik tegen de muur met Chloë mond op mond.

De blik in haar ogen , de pijn , om er terug aan te denken scheurd mijn hart al aan stukken. Het is zeker ik hou nog steeds van haar en niets kan dat veranderen.

Emily wilt me niet zien ze wilt alleen Nick zien , Nick is de enigste persoon dat ze zich nog herinnert. Pa kent ze ook al niet en bij Harper is het net hetzelfde , niet dat het hen wat uitmaakt. Ik , Luke en Hunter zijn de enigste die haar bezochten en om haar geefde toen ze in het ziekenhuis belandde.

Over Hunter gesproken , nadat hij me in elkaar heeft geslagen heeft hij niet meer tegen me gesproken net als Chloë die even kwaad was als Hunter. Het is dan ook allemaal mijn fout , ik kuste Chloë , ik ben de gene die moest merken dat Emily zich niet goed voelde , ik moest mijn problemen niet weg drinken want het enigste dat weg is zijn mijn vrienden en het meisje waar ik ongeloofelijk veel van houd.

"Jayden ! Hej Jayden wacht eens even !!" riep een gehaaste Chloë met bezorgdheid in haar stem. Ik keek om en zag haar met tranen in haar ogen naar me toe lopen samen met Luke en Hunter op haar hielen. Alle leerlingen dat ook in de gang staan kijken de drie raar aan voordat ze zich terug bezig houden met wat ze bezig waren.

"Hej hej rustig wat is er ?" vroeg ik haar en wou haar een knuffel geven maar Hunter hield me tegen en nam haar in zijn armen.
"Olivia-" ademde ze huilende uit en keek vanuit Hunter's armen me aan.
"Nick is terug-" vertelde ze me. Mijn houding verstrakte , mijn handen werden vuisten en mijn ademhaling versnelde.

De klootzak !!! Hij heeft haar godverdomme ontvoerd !!! Hij mag niet nog iemand van me afnemen....

"Vertel op , wat weet je nog ." siste ik tussen mijn tanden door wat me een strenge blik van Hunter bezorgde. Hij zag er even verdrietig uit als Chloë maar hij huilde niet en voor Luke is het hetzelfde.
"Haar ouders waren laat thuis gekomen en Olivia was er niet en ze vonden een briefje waarop stond dat we haar nooit meer zouden terug vinden en als we dat toch deden dat ze dan niet meer zo levend gaat zijn." snikte ze en begint nog harder te huilen dan ervoor en begraafde haar gezicht in Hunter's t-shirt die haar trooste terwijl hij zijn tranen tegenhoude.

Net als bij Chloë gleden er tranen over mijn wangen , niet alleen van verdriet maar ook uit woede en angst. Ik mag en kan haar niet verliezen... De woede was niet alleen op Nick gericht maar ook op mezelf. Als ik vier dagen geleden niet had gedronken en daardoor Chloë niet had gekust zou ze er nog zijn , zou die klootzak dat zei haar broer noemt haar niet ontvoerd hebben...

Olivia's pov.

Ik word wakker met een verschrikkelijke hoofd pijn en een pijnlijk gevoel aan mijn polsen en enkels. Mijn ogen knipperen open en ik zie dat ik in een klein , donker kamertje zit. Mijn enkels en polsen bij elkaar vasten gebonden met mijn rug tegen een of andere muur. In de kamer zelf staat er bijna niets , er staat een stoel een kleine kast en de kamer heeft twee deuren en een grote raam waar een gordijn voor zit.

Langzaam probeer ik recht te staan maar doordat mijn enkels aan elkaar vastgebonden zijn val ik terug om , recht mijn lijn gezicht tegen de grond. Jammerend ga ik met moeite terug recht zitten en keek nog eens bang rond me heen voordat de deur open gaat.

Nick.

Nick is de persoon die me hier naartoe heeft gebracht...
Wacht Nick is terug ? 

Herinneringen komen terug , Jayden en Chloë , Emily die wakker is , Hunter die Jayden kwaad in elkaar sloeg,...

"Ah ik zie dat je eindelijk terug wakker bent , het heeft wel lang geduurd." zei Nick grijnzend die recht voor me kwam hurken met een mes in zijn handen. Bang kruip ik nog wat naar achter maar kom alleen weer dezelfde muur tegen.
"Liv toch je moet toch niet bang zijn , ik ben het maar hoor , je broetje." zei hij met dezelfde grijns op zijn gezicht tewijl hij mijn polsen stevig vastnam waardoor ik gil slaakte.

"Nog een geluid en je krijgt er van langs !" zei hij serieus toen hij het mes gebruikte om mijn polsen te bevreiden en nadat mijn polsen vrij waren deed hij hetzelfde met mijn enkels.
"Voila en maak dat je beneden bent !!" riep hij kwaad  , snel stond ik recht en rende naar beneden. Ik negeerde de pijn en bleef lopen naar wat de voordeur lijkt voordat ik stevig werd terug getrokken.
"En waar denk je naartoe te gaan." vroeg Nick me grijnzend en sleurde me mee naar de keuken. In paniek kijk ik rond naar een uitweg maar het enigste dat mijn gedachtte binnenkwam was dat deze plek me bekend voorkomt.

In de keuken duwde hij me richting de koelkast en zegt dat ik eten moet klaarmaken. Snel doe ik wat hij zegt en kijk in de koelkast voor ingrediënten. Ik neem de ingrediënten voor pasta te maken en zet ze allemaal klaar en begin te koken. Terwijl ik aan het koken ben voel ik de ogen van Nick constant op me die elke beweging dat ik maak me volgen.
Voordat hij begon te eten heeft hij me terug in dezelfde kamer opgesloten en raar genoeg heeft hij me nog niet geslagen , geschopt of iets anders fysiek...

Ik kijk wat rond in de kamer en ontdek dat de andere deur naar een badkamer leid en in de kast een paar kleding stukken liggen samen met wat papieren en potloden. Alles in deze kamer komt me zo bekend voor maar die gedachtte duw ik naar achter in mijn hoofd en begin te denken.

Zou Jayden weten dat ik weg ben ?
Is er iemand ongerust dat ik weg ben ?
Hoe komt Nick uit de gevangenis ?
Waar ben ik ?
Hoe gaan ze me vinden ?

Elke vraag probeer ik weg te duwen en ga terug tegen de muur zitten waar ik een uur geleden wakker werd waar er steeds een vraag terugkomt... 

Hoe geraak ik hier weg?

--------------------------------------------------------

Hej nieuw hoofdstukje enzeuh maar Polle heeft een mededeling haha woep woep !!
 Sinds dat dit boek tot een einde komt ( 5 tot 10 hoofdstukken nog ) heb ik een nieuw boek op Wattpad gezet.

The Silent Run away

Dus jha als je wilt kan je het gaan lezen ofzo en stemmen haha.

xxx Polle

This ain't loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu