TESADÜFEN AŞK(TAMAMLANDI)

"38. Bölüm En iyi karar"

Bilincim yavaşça açılırken burnuma gelen kokuyla kaşlarımı çattım. Gözlerimi yavaşça aralarken karşıma beyaz duvarlar geldi. Etrafa göz gezdirirken hastanede olduğumu anladım. Üzerime baktığım da ise buna emin olmuştum. Yavaşça dogruldum. Tam üzerimde ki ötüyü açacağım sıra kapı açıldı.

İçeri Ezgi ve doktor girince kapının arasından Emir oradamı diye baktım ama kimse yoktu...

Doktor kapıyı kapatıp yanıma yaklaştı. Bir kaç dosyaya bakıp konuşmaya başladı.
"Nasılsınız derin hanım ?" Dedi. İç çekerek "iyiyim. Hiç bir ağrım yok. Sadece biraz midem bulanıyor o kadar." Dedim halla kapıya bakarken... doktor gülümseyip
" bu aylarda çok normal, ne de olsa iki canlısınız." Dedi. Gözlerim büyürken yavaşça doktora baktım
"Ne...siz ne saçmalıyorsunuz? " dedim kaşlarımı çatıp. Doktor gülümseyerek " yoksa bilmiyor muydunuz ? 1 aylık hamilesiniz derin hanım." Diyerek dışarı çıktı. Ben şaşkınca yerimde dona kalırken gözüm karnıma kaydı. Elimi yavaşça karnıma götürüp okşarken , hafiften gülümseyip " Emir den bir parça.." dedim fısıldayarak...

Ben karnıma bakarken Ezgi yanıma yaklaşıp diğer elimi tutarak
"İnanamıyorum.. şimdi ben teyze mi olucam ?" Dedi gülerek, bende gülümseyince sarıldı. Biraz öyle kaldıktan sonra ayrılıp
" Derin... canın biliyorum Emirle aranız bozuk ama bunu ona demen lazım ne de olsa babası. Bunu bilmesine hakkı var. " dedi.

Biraz düşününce aslında ona hak vermiştim. " haklısın ezgi... bilmesi gerek.." dedim...

Doktor birazdan çıkabileceğimi söylediği için giyiniyordum. O sırada aklıma takılan soruyu sormak için ezgiye döndüm.
"Ezgi kapıda ki kimdi ?" Dedim. Bir umut halla emir olacağını düşünüyordum. Ezgi dudak büküp
"Karşı Binadaki komşuydu." Dedi.. Yüzümdeki gülümseme silinirken kafa Saladım...

Hastaneden taburcu olduktan sonra Ezginin evine geldik... Ezgi zorla bir kaç Lukma yedirdikten sonra odama çıkmıştım. Hazırlandıktan sonra yavaş adımlarla merdivenden inip daha önce çağırdığım taksiye binip Emirle olan eski evimizin adresini verdim... Taksici verdiğim adrese getirince parayı verip aşağı indim. Taksi gözden kaybolurken derin bir nefes alıp bahçe kapısını açarak içeri ilerledim. Adımlarım ne kadar geri geri gitmek istesede ilerlemeye devam ettim. Kapının önüne gelince titreyen elimi kaldırıp tam zile basacakken arka bahçeden adım sesleri kulaklarıma geldi. Büyük ihtimal oradaydı emir. Yavaş adımlarla arka bahçeye ilerledim.

Köşeyi dönünce olduğum yerde durdum. Emir Bahçedeki püf oturmuş gökyüzüne bakıyordu. Yüzüne ay ışığı vururken o kadar mükemel duruyordu ki sanki bir ressamın tablosundan çıkmış gibiydi. Yüzümü bir gülümseme alırken tam yanına ilerliyeceğim sıra Beril ' i gördüm. Yüzümde ki gülümseme kaybolurken şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Ne yani o kız Emirle ikimize ait olan evde mi kalıyordu ?...

Gözyaşlarım akarken onları izlemeye devam ettim.. Beril gülümseyerek emirin arkasından yaklaşıp elinde ki Kupaları masanın üzerine bırakıp Emire arkadan sarıldı. Kalbim ağırırken gözlerimi sımsıkı yumup arkamı döndüm. Gözyaşlarım yüzümde yeni yollar çizerken yavaşça ilerlemeye başladım. Bahçe kapısını açarak yolla çıktığım da yolda ilerlemeye başladım.

Taksi görmemle durdurup bindim. Ezginin evinin adresini söyleyip arkama yaslandım... ağlamaya devam ederken eve gelmiştik. Taksiciye ücreti verip aşağı indim. Elimdeki çantayı sıkar ken evin önüne gelince bende olan anahtarla sesizce kapıyı açıp içeri girdim. Salona ilerlediğimde Ezginin televizyon izlediğini gördüm. Beni fark etmiş olacak ki kasları çatılırken yanıma gelip beni koltuğa oturtu.. herşeyi ona anlatıktan sonra
"İşte böyle... gelirken çok düşündüm ezgi... ben burda kaldıkça üzülüyorum... Bu şehir de yaşadıkça o aklıma gelicek ve ben buna dayanamam...buralardan gidicem hem Emirle Berilin arasından da çekilmiş olurum... " dedim. Ezgi kaşlarını çatarak
"Peki ya bebek o ne olucak ?" Dedi. Gözüm karnıma kayarken
"Tek başıma büyütücem...bana söz ver. Hamile olduğumu kimseye söylemiyeceksin. Bir tek sen ve annemler bilinen o kadar.." dedim. Ezgi omzuma sıkarak
"Peki ne zaman gidiceksin? " Diye sordu. Derin bir nefes alıp
" yarın... ne kadar erken o kadar iyi.." dedim..

Odama çıkarken annemi aramış onada olanları anlatmıştım.Peşine Uçak bileti almak için bir arama daha yapmıştım.....
Üzerimi değiştirip yatağa girip uzandım. Elimi karnıma götürürken fısıldadım
"Merak etme bebeğim.. Bu ikimiz için de en iyi karar.. Burda kalırsak ikimizde üzülücez ve ben buna asla izin vermiycem." Diyerek uykuya daldım.

Sabah erken saatte kalktım. Yataktan çıkarak bavulumu hazırlayıp üstümü giyindim. Herşeyi aldığımdan emin olunca bavulumu çekerek aşağı kata indim. Daha saat erken olduğundan ezgi uyuyordu. Bavulumu kapının yanına bırakıp masanın üzerindeki kağıda yazmaya başladım.
"Birtanem , bilirsin vedalardan hiç hoşlanmam bu yüzden seni uyandırmadım. Kendine cok iyi bak. Buğraya da söyle seni üzerse karşısında beni bulur :) seni seviyorum görüşürüz...

Derin"

Mektubu bırakıp kapıya ilerledim. Kapıyı açıp bavulumla beraber dışarı çıktım. Önceden çağırdığım taksiye binip havaalanına gideceğimi söyledim. Taksi ilerlerken dışarıyı izliyordum. Belki bir daha buraya hiç gelmiyecektim bu yüzden özlemle baktım. Havaalanına gelince ücreti ödeyip bavulumla beraber havaalanına ilerledik. Bilet kontrolünden filan sonra tam kapıdan geçeceken kalbim sızlamaya başladı. Arkamı döndüm belki emir gelir diye ama kimse yoktu.

Kapıdan geçip uçağa binip cam kenarına oturdum. Uçak hareket ederken Kemerimi bağladım. Bir elim halla sızlayan kalbime giderken diğer elim karnıma gitti. Dışarıya bakarken göz yaşlarım arasında fısıldadım.

"Merak etme bebeğim, bizim için hayat yeni başlıyor.." dedim iç çekerek....

Bomba bir bölümle geldim :) bence süperdi vote ve yorumlarınızı bekliyorum canlar :)

+Sizce emir artık gerçekten vazgeçti mi derinden ?

+Derin yurtdışında neler yaşıyacak?

+Acaba bir daha ki bölüm neler olucak ?

Bunların cevabını haftaya alıcaz. İyi okumalar ;)

Multi= Derin Sert
Şarkı = Bengü - ağla kalbim

13.03.16
S.K.