TESADÜFEN AŞK(TAMAMLANDI)

"4. Bölüm Sonunda öğrendim"

Bazen hayatta öyle bir anda kalırsın ki korkayım mı yoksa sevineyim mi bilemesin. Hangisi olursa olsun sonucu aynı yere varır, sen sadece bu seçimin kurallarına uymak zorundasındır. Şuan ben tam bu durumdaydım. Korkuyor muyum evet, seviniyor muyum evet, peki şimdi ne olacak? Beni bu durumdan kurtaran o adama ne diyeceğim? Şuan yerde çökmüş düşünüyordum az sonra başıma ne geleceğini. Belki ikisi birlikte olup burada hayatım mı karartacaklar? Veya o adam beni bu cehennem olan yerden çekip kurtaracaktı ya da hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam edecekti. Peki, hangisini seçecekti?
Ben bu saçma şeyleri düşünüyorken Mert,
"Sen kimsin! Siktir git!" diye bağırdı birden. Bende ani bağırışından havaya sıçradım. Benim bu hallimi gören çocuk bana acınacak bir şekilde gözlerimin içine baktı ben ise sadece ağlamaya devam ediyordum. Bu sırada o çocuk gözlerini benden çekip Mert'te korkutucu bir şekilde baktı ve
"Bu güzelliğin kahramanı veya senin ecelin hangisini tercih edersen." dedi sırıtarak. Bu söyledikleri karşısında ben şaşkınken, Mert kahkaha attı ama bu çok belli bir sahtelikti. Beni sorarsanız sessizce onları izliyordum, bu arada
"Göstersene bakalım benim nasıl ecelim olacağını ?" dedi yüz ifadesini göremiyordum arkasında olduğumdan ama çok belliydi sırıtığı konuşma şeklinden.
"Büyük bir zevkle göstereceğim sen merak etme." Dedi sırıtarak o çocuk, sonra birden Mert'in üstüne atladı. Ben bu ani hareketten dolayı çığlık atarak ağlamaya daha beter devam ediyordum. Bu arada Mert çoktan o çocuğun altında dayak yiyordu. Sonunda Mert'i bayıltana kadar dövdükten sonra üstünden kalkıp yanıma geldi ve yanıma çöktü. Ben ise ağlamaktan kızarmış ve şişmiş gözlerle onun o bana acınası gibi bakan gözlerine bakıyordum. Şuan o kadar iyi hissediyordum ki sanki beni bir daha kimse bir şey yapamaz gibiydi, sanki bir daha hiç üzülmeyecek gibiydim, hep mutlu olacak gibiydim. Nedeni ise kesinlikle bu çocuktu. Onu her gördüğümde kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. Çocuk bana biraz daha yaklaşıp
"İyi misin güzellim ?" diye sordu masum bir sırıtışla, ama çok belliydi o sırıtışın altında benden korkma diyordu. Bu arada ben hala cevap verememiştim heyecandan.
"Beni sahille götürür müsün ?" Diye sordum ağlamaklı bir ses tonuyla o ise hiçbir şey demeden beni ayağa kaldırdı ve elini belime koyup beni o mükemmel arabasına oturtup sahille doğru sürmeye başladı. Ben ise hiçbir şey demeden camdan dışarıyı izliyor bir yandan da ağlamaya devam ediyordum. Bu sırada sahille gelmiştik. Bunu fark edince bende diklenip ellerimle gözyaşlarımı sert bir şekilde silip kapıyı açarak dışarı çıktım bu arada saat çoktan gece yarısına gelmişti. Kapıyı kapatıp sahille doğru yürümeye başladım. Deniz kenarına gelince derin bir nefes aldım. Bu kokuyu özlemişim. Evet, yine denize geldim çünkü bu zamana kadar başıma ne geldiyse beni dinleyen, anlayan hep o oldu. Biliyorum şuan deli gibi gözükebilirim ama işte ben buyum deniz olmadan yapamıyorum. Bu arada o çocukta nerde en son arabadaydı, ona bir teşekkür borcum var aslında, ha unutmadan birde orda ne işi olduğunu sormam lazım, aslında bir arkama dönüp baksam iyi olacak. Arkamı döndüğümde bana baktığını gördüm. Aramızda beş adım filan vardı. Derin bir nefes alıp bana iki adım yaklaştı ve
"Sende mi? " dedi merak edici bir ses tonuyla.
"Ne bende mi?" Dedim bende. Ne saçmalıyordu? Derin bir nefes alıp bir adım daha yaklaştı, olamaz! Aramız da iki adım kalmıştı ve ben nefes alamıyorum sanırım. Heyecanlandım galiba, oysaki o sadece bir yabancı! Tamam, Derin kendine gel.
"Deniz sana da huzur veriyor mu ?" Dedi gözlerime bakarak.
"Deniz. Bu zamana kadar mutluluğumda da, mutsuzluğumda da yanımda olan tek şey. Ne zaman bir şey olsa iyi veya kötü hep onun yanına gelirim beni tek rahatlatan varlığın yanına." dedim bende onun gözlerine bakarak. Bu arada hava gittikçe ısınıyor mu bana mı öyle geliyor.
"Biliyor musun? Beni de hayatta tutan şey deniz. Ne zaman hayatımda bir şeyler olsa buraya gelirim. Beni tek anlayan varlığın yanına. Tek onun yanında kendim olduğum varlığın yanına." Dedi gözlerime bakmaya devam ederken. Bu arada onun kokusundan önceden bahsettim mi çünkü çok etkileyici bir koku bu insanı kendine a... Ne diyorum ben! Derin kendine gel, ne saçmalıyorsun sen!
"Sen iyi misin?" Dedi.
"Evet. Teşekkür ederim beni ondan kurtardığın için." Dedim yutkunarak.
"Teşekküre gerek yok. Bu arada o şerefsizin adını ve soyadını söyler misin?"
"Mert Günay. Niye sordun ki?" Dedim, cidden merak ediyordum ama
"Boşver. Gel banka oturalım." dedi beni sürükleyerek. Banka oturunca
"O şerefsiz sana bir şey yaptım mı?" diye sordu sinirli bir şekilde.
"Hayır. Bu arada sen orda ne arıyordun?" Diye sordum merak içinde.
"Hiç öyle geziyordum da. Neyse bu arada biz senle tanışmadık güzellik ben Emir Sert." Dedi muzip bir tavırla.
"Bende Derin Birsen." Dedim gülümseyerek, ne de olsa sonunda adını öğrendim dimi?
İsmi ama havalıydı bu arada bunu demeden geçemeyeceğim "Emir Sert" ne kadar güzel ya benim ki ise "Derin Birsen" ay keşke benimki de bu kadar güzel olsa. Birileri kıskanıyor mu yoksa hahaha. Hayır, iç ses ne saçmalıyorsun, niye kıskanayım ki? Emir bir şey düşündüğümü anlamış ki
"Ne oldu?" diye sordu.
"Hiç." Dedim bende çaktırmayarak ve
"Ben eve gitsem iyi olur babam merak etmesin." dedim ayağa kalkmaya çalışarak ama çalışarak dedim dimi birden ayağım takıldı ve tam yerle öpüşecekken Emir belimden tutup beni kendine çekti. Şuan o kadar yakındı ki hareket etsem öpecektim o harika dudaklarından. İkimizde birbirimize bakıyorduk sonunda ondan uzaklaşıp biraz kendime geldim. Bu arada domates olan yüzümü gizlemeye çalışıyordum.
"Ben eve gidiyim yeniden teşekkürler." Deyip uzaklaşacaktım ki birden bileğimden tutup beni kendine çevirdi ve
"Ben bırakırım seni." dedi. Bende hiçbir şey demeden arabaya binip camdan dışarıya bakmaya başladım. Bugün ne çok şey yaşamıştım hepsi de birbirinden heyecanlıydı ama bence bugün yaşadıklarım arasında ki en güzel şey kahramanımın adını öğrenmekti.

Arkadaşlar biliyorum çok gecikti bölüm ama sınav ve proje ödevlerinden zaman kalmadı üzgünüm. Bu arada vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen :)

Multi = Ezgi Yılmaz
Şarkı = Model- Levla vazgeçti

23.04.15
S.K.