TESADÜFEN AŞK(TAMAMLANDI)

"27. Bölüm Geçmişimi silerek"

Ben ağlarken o kadında ağlamaya başladı. "Ben..." Daha cümlemi tamamlamadan kadın bana sarıldı. Sımsıkı sarıyordu beni sanki kaçacakmışım da beni tutuyor gibi... Kokumu içine çekerek daha fazla ağlamaya başladı... Kendimi zor tutuyordum ona sarılmamak için, kokusunu içime hapsetmemek için. Benim ona sarılmadığımı fark etmiş olacak ki benden ayrıldı, yüzümü elleri arasına alıp gözyaşlarımı silip yanağımdan öptü.

"Sonunda... Sonunda yanıma geldin... Kızım." deyip tekrar öptü bense onu izliyor ne yapacağımı kestirmeye çalışıyordum. Elimden tutup beni içeri çekip kapıyı kapattı ve bir odaya doğru sürüklemeye başladı.

"Hey! Ne yapıyorsunuz?" Diye sordum kadınsa bana dönmeden konuştu.
"Buraya her şeyi öğrenmeye geldin ve bende sana anlatacağım." Dedi bense ses çıkarmayıp beni sürüklemesine izin verdim. Oturma odasına benzer bir yere geldiğimizde beni çift kişilik bir koltuğa oturtup "Hemen geliyorum." dedi ve kapıdan çıktı. O sırada odayı incelediğimde çok güzel olduğunu gördüm rengârenkti ve duvarlarda bir çocuğun fotoğrafları vardı. O sırada kadın gelip elindeki kupayı bana uzattı aldığımda içinde kahve vardı.

"Teşekkür ederim zahmet etmenize gerek yoktu."

"Ne zahmeti kızım." Dedi bense kahvemden bir yudum alıp konuşmaya başladım.

" Siz... Ayşen Demir misiniz?"

"Evet... Sana... Baban mı söyledi gerçekleri? " Dedi bense kafamı iki yana sallayıp devam ettim.

" Hayır... Onlar konuşurken duydum annemin gerçek annem olmadığını..."

"Peki, beni nasıl buldun?" Dedi. Derin bir nefes alıp cevap verdim.
"Bir arkadaşım sayesinde."

"Buraya gerçekleri öğrenmeye geldin... Sana her şeyi anlatacağım kızım." Dedi ağlamaya başlarken bense o ağladıkça içimin acıdığını fark etmiştim...

" Ben... Babanla zorla evlendirilmiştim... Aramız babanla hiçbir zaman iyi değildi, hep şiddet uygulardı... Bir gün artık dayanamadım kaçmaya karar verdim ama... Hamile olduğumu öğrendim ve babasız büyümemeniz için kalmaya devam ettim..."

" büyümemizi mi? Kardeşimi vardı?" Dedim, o da gülümseyip devam etti.

" evet... İkizdiniz... Babana söylediğimde sinirlenmişti çok ama sonradan kabul etti... Ama hamile olduğum halde beni dövmeye devam etti... Doğum zamanı hastaneye gittiğimizde iki tane melek gibi kızım olmuştu... ama o an dedim ki "Ayşen bu meleklerinde hayatını karartacaksın en iyisi kaçmak." deyip hazırladım ikinizi almış hastaneden çıkmıştım ki babanız çıktı karşıma bana 'eğer kaçmaya o kadar hevesliysen kızlarımı bana bırakacaksın' dedi bende itiraz ettim ama o inat etmişti ve 'o zaman birini alacağım' deyip üzerime yürüdü sizi ne kadar sıkı tutsam da seni elimden aldı ve gitti... Ne kadar uğraşsam da sizin izinizi bulamadım sonra zaten evlendim... Çok iyi bir insandı kızıma iyi babalık ederdi ona her şeyi anlatmıştım bir gün bana senin izini bulduğunu söyledi... Verdiği adrese gittiğimde daha beş yaşındaydın ve babanla oyun oynarken gördüm... Mutluydun... Bende senin huzurunu bozmamak için senin yanına gelmedim hiç ama uzaktan hep izledim kızım... Sonra kocam öldüğünde ikizine her şeyi anlatım... Yani seni biliyor ama ne resmini gördü nede adını duydu... Hep senin bir gün beni görmeye geleceğini hayal ettim... Hep bir gün bana sarılacağını..." Dedi ağlayarak, bende ağlayarak ona yaklaşıp sımsıkı sarıldım.

"Seni çok seviyorum kızım." Dedi bense daha sıkı sarılıp kokusunu içime çektim anne gibi kokuyordu insanın içini rahatlatıyordu.

"Anne !" Diye bir ses geldi ayrılıp kapıya döndüğümde karşımda Berin'i gördüm ona şaşkınca bakarken o da bana öyle bakıyordu. O sırada annem "İşte ikiziniz." Dedi. İkimize ithafken bense hala şaşkınca bakıyordum yani ikizim Berin miydi? Sonunda kendime gelip
"İkizim... Berin mi?" dedim annemse şaşkınca bakıp

"Evet de sen nerden biliyorsun... Yoksa siz tanışıyor musunuz?" Dedi. Sırıtıp kafa sallamakla yetindim bende... Annem ve Berin'le konuşurken şunu anlatmıştım bir insanın annesi ve kardeşi olması harika bir şeymiş... Biraz daha konuştuktan sonra kalkıp vedalaştım annem kalmamı istese de ona babamla konuşacağımı söyleyip çıktım ve babamın şirketinin önüne geldim. Derin bir nefes alıp, şirkete girdim ve babamın odasına ilerlemeye başladım. Kapısına geldiğimde çalmadan açtım beni görünce şaşırarak "Kızım." deyip bana sarılacakken onu kendimden uzaklaştırıp konuşmaya başladım.

"Her şeyi biliyorum..." Dedim şaşkınlıkla bana bakarken.
"Neyi kızım?" Dedi bilmezlikten gelip bense sinirle gülümsedim.

"Annemi dövdüğünü... İkizim olduğunu... Annemi tehdit edip beni aldığını her şeyi!" Dedim sonlara doğru bağırıp o da kafasını yere eğmekle yetindi bense kafamı daha da dikleştirip devam ettim.

"Bir daha sakın ne anneme ne benim ne de ikizime yaklaşma! Eğer beni birazcık seviyorsan bizden uzak dur! Seni artık görmek istemiyorum!" Diye bağırıp odadan çıkıp dışarıya yürüdüm. Dışarı çıkınca derin bir nefes alıp gökyüzüne baktım artık ne Geçmişimi düşünmek istiyordum ne de üzülmek... Tekrardan derin bir nefes alıp yürümeye başladım Geçmişimi silerek...

Arkadaşlar nasıl beğendiniz mi? Umarım beğenmişinizdir :) yorum ve votelerinizi bekliyorum :)

Bu arada bugün doğum günüm! Arkadaşlar kutlayan herkese Teşekkür ederim haftaya pazar görüşürüz öptüm :*
Diğer kitabım Cellat'ın Mezarlığı bakmanızı tavsiye ederim...

Multi = Derin ve Berin
Şarkı = Duman- Her şeyi yak

06.12.15
S.K.