Owl Divorce Agency

19. Bölüm

Hi :))))))))))))))))

Piç gülüşten de anlayacağınız üzere ben badpoi aşskdaşdk

Özlediniz değil mi <3 

Ben de sizi çook özledim laksldklk

İyi okumalaaarr

--

Daha önce dediğim düğün öncesi sakinliği ve kaygısızlığı yalan olmuştu. Hatta abartmayarak söylüyorum.

Tanrım heyecandan ölmek üzereydim.

Luhan üzerine oldukça kusursuz oturmuş takım elbiseyle karşıma dikildiğinde kalbim durmak üzereydi. Yüzündeki heyecanlı gülümseme yüzünden mideme bıçaklar saplanmıştı. Belki karşımda bu kadar harika görünmese daha sakin olabilirdim ancak gözlerindeki ışıltı, burnuma dolan kokusu, heyecanlı ve hevesli bakışları telaşımı körüklüyordu.

Birkaç dakika sonra bazen bakmaya doyamadığım Luhan'a evlenecektim.

Tamam, genel olarak ruhsuz, odun hatta daha da derine inersek hayvanın teki olabilirdim ancak şundan o kadar emindim ki Luhan'a aşıktım.

Onu şirketin restoranında karşıma oturup beni kışkırttığı günden beri seviyordum. O gün kalbimi ve bedenimdeki diğer özel yerleri deli gibi attırıp kavuran kişiyi seviyordum. (Bknz: Dragon Dating Agency <3)

Bazen kendini beğenmiş, huysuz ve dik başlı olsa da ona dair her şeyi seviyordum. Beni değiştirmesini, onu değiştirdiğim gerçeğini seviyordum. Bazen oldukça girişken olup beni şaşırtsa da bazen oldukça utangaç oluyordu ki bu özelliği her zaman beni farklı duygulara sürüklüyordu.

Düzenli bir ilişkiyi desteklediğim yoktu, becerebileceğimi bile düşünmüyordum. Ancak Luhan tam olarak benim yıllar boyunca beklediğim kişiydi. Onunla her şeyin kusursuz bir düzen içinde olmasını seviyordum. Onunla olan ilişkimizi en az onun kadar seviyordum.

Pek çok ilişkinin bir heyecanı vardır ve bazen bu heyecan ilişkiyi ayakta tutan şeydir. Fakat bizim ilişkimiz tam tersiydi. Heyecan yoktu. Sıradan ve birbirini tekrarlayan bir düzenin içindeydik. Ki Luhan'a en çok kapılma nedenim buydu. 

Sıradandı, aynı zamanda sıradan olamayacak kadar güzel. Dengeli oluşu bana güven veriyordu, yanımda olmuştu, yanımdaydı, yanıma olacaktı.

Birbirimizden sürprizler beklemiyorduk ya da farklı şeyler yaşamak... Yorucu bir günün ardından taşındığımdan beri aynı yerde duran markete girip ortak zevklerimizden olan bilmem kaçıncı şeylerimizden biri olan en sevdiğimiz cipsten iki tane alıp eve giderdik. Işıkları söndürüp aldığımızdan beri bir kere bile yıkamayı akıl etmediğim battaniyenin altına girip uyuklayana kadar bir şeyler izlerdik. 

Bazen izlemek yerine saçma sapan konulardan konuşurduk bazen ise ne izlediğimizin bile farkında olmadan birbirimizi okşayıp severek geçirirdik bu süreyi. Bu bir ilişkiden beklediğim şeylerin oldukça üstündeydi.

Kollarımda uyuya kaldığı zamanlar özellikle benim için en güzel olanıydı. Uyurken o kadar masum ve savunmasız görünüyordu ki onu kucağıma aldığımda kendimi kutsanmış hissederdim. 

Babası polis olduğu sıralarda bir görevde yaralanmıştı ve bir süre hastanede kalması gerekmişti. O süre boyunca Luhan'ı babasıyla görüştürmedikleri için babasının kazağına sarılıp uyuduğunu, ardından ise bunun bir alışkanlık haline geldiğini anlatırdı. Liseyi bitirmesine yakın kurtulduğu bu alışkanlığını bana anlattığında geceleri o uyurken daha hassas bir hale gelmiştim.