Κεφαλαιο 8 ( Μιχαλης pov)

133 6 0
                                    

Μιχαλης
Μολις ηρθα απο το σχολειο. Παλι μονος. Αρχησα να σκευτομαι την σημερινη μερα. Εγιναν παρα πολλα. Η εκθεση της Ειρηνης ηταν πολυ καλη. Οταν η Βαλερια ειπε αυτα τα πραγματα για την οικογενεια της Ειρηνης. Ουαου. Δεν εχω ξαναδει κοριτσι που να εχει τοση δυναμη. Μην ξεχνας οτι ειχε και τακουνια. Ειπε η συνηδηση μου. Δεν της απαντησα. Δεν ειχε δικιο. Της εσπασε κσι το ποδι και της διευθυντριας ουτε καν που την ενοιαζε. Ειμαι κσι ο ανιψιος της. Αλλα εκει που ολα πανε να γινουν καλα εγω σαν μαλακας που ειμαι τα καταστρεφω ολα. Ηρθε και μου μιλησε με το ονμα μου χωρις διχως ειρωνιας. Κι εγω ο μαλακας της απαντησα θυμωμωνα. Και θυμωσε. Και με το δικιο της. Μου ειπε η συνηδηση μου. Ναι το ξερω. Της απαντησα. Μετα απο λιγο ομως αρχησε να μην αναπνεει και να βηχει. Ειχε καταρευσει στο πατωμα. Ηθελα να παω να την βοηθησω αλλα ο ταιραστιος εγωισμος μου δεν με αφησε. Υπεφερε και το εβλεπα. Και περιεργος το ενιωθα. Ενιωθα το πως υπεφερε και το πως πονουσε. Μακαρι να μην ημουν τοσο εγωιστης αλλα ειμαι. Στις 10 το βραδυ ηρθαν και πηγαμε στο κλσμπ Get Awesome. Ολο το λυκειο θα εινσι εκει. Μακαρι να ειναι και η Ειρηνη.

Θα Σ' αγαπω Για Παντα Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin