Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 33

Ειρηνη
Δεν το πιστευω. Ο Μιχαλης και η Αριαννα χασκογελανε. Ειμαι σιγουρη πως το ηξεραν. Ειμαι σιγουρη πως βοηθησαν τον Γιαννη. Πηγα και τον σφαλιαρησα.
Μιχαλης: Τι εκανα;;;;
Ειρηνη: ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΣ!!! ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΣ!! ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΔΩ!!!! ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ!!! ΤΟ ΗΞΕΡΣ ΟΤΙ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΟΝ ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ!!!!!
Μιχαλης: Μα εγω δεν- Τον σφαλιαρησα κι εφυγα. Πηγα σπιτι κλαιγωντας. Μου ανοιξε η Καμι. Εκει που πηγε να μιλησει την προσπερασα και πηγα στο δωματιο. Κλειδωσα την πορτα και εχωσα το προσωπο μου στο μαξιλαρι. Εκλαιγα μεχρι που με πηρε ο υπνος.
Μιχαλης
Τι στον διαολο;;; Μπηκα στην αποθηκη και ειδα τον Μπραντλεϊ ξαπλωμενο στο πατωμα γεματο αιματα και τον Γιαννη με ενα μαχαιρι στον ωμο και να αιμοραγει. Περιμενε. Με φωναξε εδω επιτηδες ταχα γιατι ηθελε να μου μιλησει για τους γονεις μου. Εφερα την Αριαννα μιας και ειναι η κοπελα μου κσι χρειαζομουν στηριξη. Πηφα στον Γιαννη. Του εβγαλα το μαχαιρι απο τον ωμο με βιαιο τροπο και τον εριξα στο πατωμα. Αρχηα να τον κλοτσαω.
Μιχαλης: ΠΩΣ ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ;;;; ΕΕ;;; ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕΣ;;;; Συνεχησα να τον κλοτσαω μεχρι που ενιωσα δυο χερια να με τραβανε. Ειναι η Αριαννα.
Αριαννα: Ηρεμησε. Παμε. Δεν πρεπει να μας βρουν εδω γιατι θα νομιζουν πως τον βοηθησαμε. Φυγαμε απο αυτο το απαισιο μερος και την πηγα σπιτι της. Πηγα σπιτι και ξαπλωσα στο κρεβατι κοιταζοντας το ταβανι. Δεν το πιστευω πως τον σκοτωσε. Και η Ειρηνη;;; Δεν ξερω τι κανει τωρα. Ειδε ολο το σκηνικο. Και νομιζει πως εγω και η Αριαννα βοηθησαμε. Τι θα κανω;;; Η Ειρηνη τι θα κανει;;;
Ειρηνη
Ονειρο
Ειμαι σε ενα πρασινο τοπιο. Το θυμαμαι αυτο το μερος. Ειναι το μερος που φιληθηκαμε για πρωτη φορα με τον Μπραντλεϊ. Ακουγεται η φωνη του Μπραντλεϊ που τραγουδαει. Τραγουδαει το Somebody To You. Το τραγουδι που μου τραγουδησε. Το τραγουδι μας. Αρχησα να περπαταω μαγεμενη απο την φωνη του Μπραντλεϊ προς το ποταμι. Το αερακι να χτυπαει το προσωπο μου. Ενιωσα δυο χερια γυρω απο την μεση μου. Γυρησα και ειδα τον Μπραντλεϊ. Τραγουδουσε το τραγουδι μας. Αρα τον ακουγα πριν λιγο. Λιγα δευτερα μετα το τοπιο αλλαξε. Ειμαι στην αποθηκη. Ο Γιαννης πυροβολησε τον Μπραντλεϊ. Εβλεπα αυτο το σκηνικο ξανα και ξανα. Κατερευσα στο πατωμα ουρλιαζοντας,φωναζοντας και κλαιγοντας.
Τελος ονειρου
Σηκωθηκα αποτωμα. Ηταν ονειρο. Αλλα το γεγωνος οτι τον εχασα δεν ειναι ονειρο. Αρχησα να ξανα κλαιω. Πως θα ζησω χωρις τον Μπραντλεϊ;;; Πως;;; Με εκανε να ξανα νιωσω ζωντανη. Ακομα κι αν ημουν αναπυρη με εκανε να νιωθω ζωντανη. Ποσο τον αγαπω. Δεν ειναι εδω ομως. Και ολα εξαιτιαε μου. Αν δεν ειχα μπλεχτει στην ζωη του τωρα θα ηταν ζωντανος. Θα ζουσε. Θα ηταν ευτυχησμενος. Θα ζουσε την ζωη του. Συνεχησα να κλαιω. Ακουσα την πορτα να σπαει. Μπηκαν μεσα ο Μαρκο, ο Μπροντγουεϊ, η Αναλιζα, η Φραν και η Καμι.
Αναλιζα: Ειρηνη τι εγινε;;
Φραν: Μας τρομαξες.
Καμι: Ναι μας τρομαξες.
Μαρκο: Τοσο πολυ που μας αναγκασες να σπασουμε την πορτα.
Μπροντγουεϊ: Ναι!
Ειρηνη: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΠΙΑ!!!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΤΕ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ;;;; Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΤΟΝ ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ ΠΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΧΩΡΗΣΕΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!! ΣΗΜΕΡΑ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ!!! ΠΑΡΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΠΙΑ!!!!! Εφυγα απο το δωματιο και βγηκα εξω απο το σπιτι. Ειδα ενα ταξι και μπηκα μεσα. Του ειπα το μερος που με πηγε ο Μπραντλεϊ. Μιση ωρα μετα φτασαμε. Τον πληρωσα και βγηκα εξω. Περπστουσα στο πρασσινο γρασιδι. Ειδα το ποταμι και αρχησα να περπαταω προς τα εκει. Εφτασα και καθησα. Εβγαλα τα παπουτσια μου και εβαλα τις πατουσες μου μεσα στο ποταμι. Αρχησα να μουρμουραω το Somebody to you. Δακρυα συνεχησαν να τρεχουν απο τα ματια μου. Μετα εγιναν ποταμια και μετα λιγμοι. Κουλουριαστηκα και συνεχησα να κλαιω. Εγω φταιω. Εγω φταιω για ολα. Μακαρι να μπορουσα να γυρησω τον χρονο πισω. Μακαρι να ηταν ζωντανος. Και μακαρι να μην με γνωριζε ποτε. Θα ηταν ασφαλης. Θα ηταν ζωντανος. Δεν θα υπεφερε. Δεν θα ηταν ετσι η τελευταια του αναπνοη. Θα ζουσε την ζωη του. Ξεκουλουριαστηκα και εβαλα το κεφαλι μου πιο πανω απο το ποταμι. Αλλα δεν ηταν η αντανακλαση μου. Ηταν του Μπραντλεϊ. Χαμογελασα. Ομως δευτερα μετα εφυγε η αντανακλαση του Μπραντλεϊ και το χαμογελο μου σβηστηκε. Πως θα το αντεξω;;; Πως θα αντεξω τον θανατο του;;; Εχασα τοσους πολους που αγαπω. Γιατι να χασω και αυτον;;; Εκλεισα τα ματια μου για λιγο. Ο αερας ακουμπουσε απαλα το πρωσοπο μου και το μονο που εβλεπα ηταν ο Μπραντλεϊ. Τιποτα αλλο. Μονο τον Μπραντλεϊ. Κατι που με χαλαρωνε και με εκανε να νιωθω οτι ηταν κοντα μου. Σηκωθηκα και εβαλα τα παπουτσια μου. Συνεχησα να περπαταω στο γρασιδι τραγουδωντας το Somebody to you. Με ηρεμει οταν το τραγουδαω. Η ωρα ειναι 11:00 το βραδυ. Περασε γρηγορα η ωρα. Αλλα μου αρεσει εδω. Λεω να μην παω σπιτι σημερα. Εξαλου αυριο ειναι Σαββατο. Το κοκκινο με ασπρο τραπεζομαντιλο ειναι ακομα εδω. Και το καλαθι. Εψαξα μεσα στο καλαθι και βρηκα μια λεπτη κουβερτα. Μαλλον ο Μπραντλεϊ ηθελε να βγουμε καμια φορα το βραδυ δεν ξερω. Ξαπλωσα στο μεγαλο τραπεζομαντυλο και εβαλα την λεπτη κουβερτα απο πανω μου. Σημερα το φεγγαρι ειναι ολοκρηρο. Βλεπω τα αστερια και το ολοστρογγυλο φεγγαρι. Εκλεισα για λιγο τα ματια μου. Ο Μπραντλεϊ ειναι το μονο που βλεπω. Ενα δακρυ κυλησε απο το ματι μου. Τα ξανα ανοιξα και ειδα κατι απιστευτο. Γυρω απο το φεγγαρι ειναι αστερια. Λιγο πιο περα τα αστερια σχηματιζουν το πρωσοπο του Μπραντλεϊ. Ειναι απιθανο. Μαγικο. Δεν θα το ξεχασω ποτε αυτο. Εκεισα τα ματια μου. Κοιμηθηκα με ενα μικρο χαμογελο στα χειλει.
-----------------------------------------------------------------------------
Λοιπον παιδια. Στα προηγουενα κεφαλαια δεν ειχα βαλει τον Γιαννη και την Ντορα αλλα θα τους βαλω τωρα.
Ο Γιαννης

Και η Ντορα