Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 22

Ειρηνη
Ειναι 4:00 η ωρα το πρωι και ειμαι ντυμενη. Δεν εκλεισα ματι. Ολη την μερα και ολη την υποληπη νυχτα εκλαιγα. Καλα σιγα μην εκανα τιποτα αλλο. Σκευτηκα. Ελα ηρεμησε. Πρεπει να εισαι δυνατη γιατι τωρα ειναι που αρχηζουν τα πολυ δυσκολα. Ειπε η συνηδηση μου. Χαιρομαι που επιτελους τα βρηκαμε. Ναι δικιο εχεις. Και ευχαριστω. Της απαντησα. Παρακαλω. Μου απαντησε. Ομως δεν μπορω να φυγω χωρις να του αφησω ενα γραμμα. Απλως δεν γινεται. Πηρα ενα χαρτι και εναν στυλο και αρχησα να γραφω ενω δακρυα αρχησαν να ξανα κοιλουν απο τα ματια μου.
" Αγαπημενε μου Μιχαλη.
Το ξερω πως δεν μ'αγαπας. Πως ποτε δεν μ'αγαπησες. Πως με χρησιμοποιησες. Πως με δουλεψες. Αλλα δεν μπορουσα να φυγω αμα δεν σου εγραφα αυτο το γραμμα. Να ξερεις πως φευγω και δεν θα ξαναγυρησω. Αυτος που με επερνε τηλεφωνο μου ειπε πως αν δεν παω μαζι του θα σε σκοτωσει. Με πηρε για να μαθει την αποφαση μου χθες. Οταν μου ειπες για το στοιχημα. Πως ποτε δεν μ'αγαπησες. Αποφασησα χωρις δευτερη σκεψη να σε προστατεψω απο αυτο το καθαρμα. Δεν θα μπορουσα να ζησω χωρις τυψεις. Θα με κυνηγουσαν για ολοκρηρη την ζωη μου. Θυμηζωντας μου πως ειχα μια ευκαιρια για να σε σωσω και πως δεν το εκανα. Θα εδινα ακομα και την ζωη μου για σενα ακομα κι αν εσυ οχι.Εσυ μου εμαθες το πως να ειμαι χαρουμενη στην ζωη. Ακομα κι ας το εκανες ψευτικα. Το κενο που ειχα στην καρδια μου το γεμισες. Αλλα το αδειασες χθες. Δεν πειραζει. Σκευτομουν το μελλον μας. Θελω να ξερεις πως νοιαζομαι για σενα. Πως σ'αγαπω. Και πως
Θα Σ'αγαπω Για Παντα"
Εβαλα το γραμμα σε εναν φακελο και το αφησα στο τραπεζι του σαλονιου. 4:30 η ωρα. Πρεπει να φυγω. Ηρθε η ωρα να καταστραφω για καποιον που δεν δεινει δεκαρα για μενα. Αλλα τον αγαπω. Και οπως του ειπα. Θα Τον Αγαπω Για Παντα.
Μιχαλης
Ειναι 9:00 το πρωι. Που ειναι το πανεμορφο κοριτσι μου;; Σκευτηκα. Ρε μαλακα! Σοβαρα;; Μου φωναξε η συνηδηση μου. Θυμηθηκα. Γαμωτο. Τουλαχιστον να την δω να φευγει. Εφυγα κυριολεκτικα τρχοντας απο το δωματιο για να παω στο δικο της αλλα στον δρομο με σταματησε ενας φακελος. Εγραφε: Απο Ειρηνη. Το ανοιξα. Ειναι γεματο δακρυα. Το διαβαζα ξανα και ξανα. Δεν το πιστευω. Δακρυα τρεχουν απο τα ματια μου αυτη την στιγμη. Κι εγω ποτε δεν κλαιω. Μονο οταν εχασα την αδελφη μου. Η Ειρηνη ηταν οτι πιο σημαντικο ειχα στην ζωη μου. Σκευτοταν κι εκεινη το μελλον μας. Δεν το πιστευω γαμωτο. Τι θα της κανει;; Φοβαμαι. Την αγαπω πολυ. Και η ζωη της κινδυνευει. Δεν ξερω τι ωρα πηγε σε αυτον. Αλλα ηλικρινα. Δεν ξερω σε τι χερια βρησεκεται. Αλλα θα μαθω. Ο μαλακας ο "πατερας" μου κατι θα ξερει. Θα την σωσω. Ακομα κι αν εξαρταται κι η ζωη μου απο αυτο.