Κεφαλαιο 29

112 6 0
                                    

Ειρηνη
Ακουσα το ξυπνητιρι. Ειναι 6:30 ωρα. Πηγα να σηκωθω με αποτελεσμα να πεσω απο το κρεβατι. Η Αναλιζα σηκωθηκε αποτομα.
Αναλιζα: Ειρηνη! Εισαι καλα;;; Με ρωτησε πανικοβλητη οσο με σηκωνε.
Ειρηνη: Ναι καλα ειμαι. Της ειπα. Τι στο καλο εγινε και δεν νιωθω τα ποδια μου;; Πλακα κανεις;;; Μου ειπε η συνηδηση μου. Δεν ηταν ονειρο σωστα;; Την ρωτησα. Δυστυχως οχι. Μου απαντησε.
Ειρηνη: Με βοηθας να παω στο μπανιο;;;
Αναλιζα: Ναι βεβαια. Αφου τελειωσεις φωναξε με για να σε βοηθησω να ντυθεις ενταξει;;; Της εγνευσα καταφατικα και με βοηθησε. Βγηκε εξω και ανοιξα το νερο. Δεν ποναω πια γιατι οι γιατροι μου εδωσαν κατι παυσιπονα. Παυσιπονα για την πλατι, παυσιπονα για τον ωμο και παυσιπονα για το ματι. Μετα απο μια ωρα τελειωσα. Τεντωθηκα και με τα χιλια ζορια καταφερα και πηρα δυο πετσετες. Με την μια τυληξα τα μαλλια μου και με την αλλη το σωμα μου οσο ημουν καθηστη φυσικα. Σιγα μην μπορουσα να σηκωθω. Οι γιατροι ειπαν πως μπορει και να ξανα περπαρπατησω αλλα οι πιθανοτητες ειναι 50%. Φωναξα την Αναλιζα και με βοηθησε να παω στο δωματιο. Ειπα στην Αναλιζα να μου βαλει τα ρουχα που της ζητησα στο κρεβατι. Βγηκε εξω και ντυθηκα. Εβαλα ενα γαλαζιο σκισμενο τζιν, μια κοντομανικη ασπρη μπλουζα, μια ασπρομαυρη ζακετα με ενα ασπρομαυρο κεφαλαιο R, ενα ασπρομαυρο κολιε και τα ασπρομαυρα αθλητικα μου (εικονα). Κουμπωσα την ζακετα για να μην φαινετε η πλατι και ο ωμος μου και εκανα τα μαλλια μου με φρατζα και εβαλα την ασπρη μου στεκα για να τα κρατησει για να μην φαινετε το ματι μου οπως και την αλλη φορα. Βαυτηκα λιγοτερο απο οτι συνηθως οπως και την αλλη φορα εξαιτιας του ματιου μου. Εβαλα στην τσαντα μο το κινητο μου, τα λιγα βαυτηκα που χρεισημοποιησα και το καθρευτακι μου. Μετα απο λιγο ηρθε η Αναλιζα. Φορουσε τα κοκκινα τζιν μου, την γκρι μου μπλουζα με τον Μικι-Μαους και τα μαυρα μου μποτακια (εικονα). Ειχε βαυτει ελαχιστα (οπως εγω παλια) και ειχε βαλει στην τσαντα της το κινητο της, τα βαυτηκα και το καθρευτακι της. (Της αγορασαμε κινητο και βαυτηκα και επιασε χθες δουλεια στον φουρνο). Φωναξε τον Μαρκο και τον Μπροντγουεϊ να ερθουν να με παρουν μαζι με το αναπυρικο καροτσακι. Ηρθαν και ο Μαρκο με πηρε σε στυλ νυφης και ο Μπροντγουεϊ πηρε το αναπυρικο καροτσακι. Κατεβηκαμε τις σκαλες. Ο Μπροντγουεϊ αφησε κατω το αναπυρικο καροτσακι και ο Μαρκο με αφησε στο αναπυρικο καροτσακι. Η Καμι φορουσε ενα τζιν με λουλουδια, μια ροζ μπλουζα που λεει Love It και ροζ old-star αθλητικα (εικονα). Ειχε βαυτει ελαχιστα (οπως εγω παλια). Η Φραν φορουσε ενα μπλε τζιν, μια γκρι μπλουζα που στην μεση εχει μια ροζ καρδια που λεει I MEANT NOTHING, μια ροζ τσαντα και ροζ γυαλια ηλιου (εικονα). Ειχε κανει τα μαλλια της αλογοουρα και ειχε βαυτει ελαχιστα (οπως εγω παλια).
Ειρηνη: Παμε;;; Ολοι εγνευσαν καταφατικα και ο Μαρκο με εβαλε να κατσω στο αμαξι και ο Μπροντγουεϊ εβαλε το αναπυρικο καροτσακι στο πορτ-παγκαζ. Φτασαμε σχολειο και ο Μπροντγουεϊ εβγαλε το αναπυρικο καροτσακι και ο Μαρκο με εβαλε να καθησω. Ειχαμε μουσικη και χορο την πρωτη ωρα. Μοι λειπει ο χορος. Το ονειρο μου απο μικρη παντα ηταν να γινω τραγουδηστρια,ηθοποιος,μοντελο και χορευτα οπως η κοπελα του ξαδελφου μου του Jorge Blanco η Martina Stoessel. Αλλα υπαρχει 50% πιθανοτητα το ονειρο μου να μην γινει αληθινο. Μπηκαμε στην καφετερια και ολοι μας κοιταζαν. Μου εφχονταν ολοι περαστικα και εγω τους ευχαριστουσα. Τα παιδια εκατσαν και ο Μπροντγουεϊ με εβαλε να κατσω διπλα στην Αναλιζα και την Φραν. Μετα απο λιγο ηρθαν η Βιολετα, η Οτομν, ο Λεον, ο Φεντε, ο Ντιεγκο και ο Τζος.
Βιολετα: Περαστικα.
Οτομν: Ολοι ευχομαστε να ξανα περπατησεις. Στρυφογυρησα τα ματια μου.
Ειρηνη: Ξερετε. Δεν λετε καλα τα ψεματα οποτε.....
Λεον: Οχι αληθεια λεμε.
Φεντε: Και θελουμε να σου ζητησουμε συγγνωμη. Για ολα.
Ντιεγκο: Ναι ειχες δικιο. Ημασταν ολοι πολυ αχαριστοι.
Τζος: Ναι συγγνωμη.
Ειρηνη: Ξερετε. Η ζωη ειναι πολυ μικρη για να κρατας κακια οποτε σας συγχωρω. Ηρθαν και με αγκαλιασαν ολοι σφυχτα και τους αγκαλιασα και εγω. Χτυπησε το κουδουνι και ο Μπροντγουεϊ ηρθε και με πηγε στην ταξη χορου και τραγουδιου και ο Μαρκο,η Φραν και η Καμι μαζι μας. Μπηκαμε μεσα και ο Μαρκο με πηρε σε στυλ νυφης και με εβαλε να καθησω σε ενα απο τα μπροστινα μαξιλαρια. Ο Μπροντγουεϊ εβαλε το αναπυρικο καροτσακι λιγο πιο περα. Τα παιδια ηρθαν κι εκατσαν διπλα μου και μετα μπηκαν και οι υπολοιποι. Ο Μιχαλης εκατσε ακριβως απο πισω μου. Ο Μπετο και ο Γκρεγκοριο μπηκαν στην ταξη. Ο Μπετο μολις με ειδε ετρεξε φωναζοντας.
Μπετο: ΕΙΡΗΝΗΗΗΗ!!!! Φωναξε και με αγκαλιασε με αποτελεσμα να πεσω με το κεφαλι μου ξαπλωμενο στα ποδια του Μιχαλη και ο Μπετο να ειναι απο πανω μου.
Μπετο: Πως εισαι;;; Πονας πολυ;;; Πως ειναι η πλατι σου;; Γελασα.
Ειρηνη: Ηρεμησε Μπετο. Μπορεις να με βοηθησεις να σηκωθω;;;
Μπετο: Ναι αλλα γιατι;; Ποναει η πλατι σου πολυ;; Ξεφυσηξα.
Ειρηνη: Βασικα οχι Μπετο. Εμεινα αναπυρη.
Μπετο: Συγγνωμη. Δεν το ηξερα. Ειπε βοηθονταςε με να σηκωθω.
Ειρηνη: Δεν πειραζει. Μια χαρη θελω ομως απο σενα και τον Γκρεγκοριο.
Γκρεγκοριο: Για πες.
Μπετο: Οτιδηποτε για σενα.
Ειρηνη: Μπορει να μην μπορω να χορεψω αλλα θελω να τραγουδησω. Μπορω;;
Μπετο: Και το συζητας;;; Ποιο τραγουδι θες;;;
Ειρηνη: Θελω το Te creo απο την Martina Stoessel. Θελω να το αφιερωσω σε καποιον πολυ ξεχωριστο μεσα σε αυτην την ταξη. Ο Μαρκο με πηρε σε στυλ νυφης και με εβαλε να καθησω στο αναπυρικο καροτσακι. Ο Μπροντγουεϊ με πηγε μπροστα σε ολη την ταξη και εκατσε κατω. Εγνευσα καταφατικα στον Μπετο και εβαλε την μουσικη. Αρχησα να τραγουδαω. Ποσο μου ελειψε να τραγουδαω. Κοιτουσα ολη την ωρα τον Μιχαλη. Μερικες φορες εκλεινα τα ματια μου για να νιωσω την μαγεια. Αυτο που με κυριεβει οταν κανω αυτο που αγαπω. Τελειωσα και ολοι χειροκροτησαν. Ο Μιχαλης μου χαμογελασε και του το ανταπεδωσα. Ο Μαρκο με πηρε σε στυλ νυφης και με εβαλε να καθησω και οΜπροντγουεϊ πηρε το αναπυρικο καροτσακι και το εβαλε εκει που το εβαλε πριν. Ο Μπετο και ο Γκρεγκοριο αρχησαν να τραγουδουν και να χορευουν. Σηκωθηκαν ολοι να χορεψουν και εγω χορευα με την μεση και τα χερια. Η αληθεια ειναι πως στεναχωριεμαι και ευχομαι να ξανα περπατουσα αλλα προσπαθω να το απολαυσω. Αρχησαμε ολοι να τραγουδαμε οσο χορευαμε (εγω με την μεση και τα χερια). Ηταν φανταστικα.
Μιχαλης
Δεν το πιστευω. Δεν με μισει. Με αγαπαει. Πρεπει να κανω την κινηση μου και γρηγορα. Την αγαοω τοσο πολυ που δεν γινεται να την ξανα χασω.
????
Απολαυστε το οσο μπορειτε. Δεν εχετε δει τιποτα ακομα. Διασκεδαστε οσο μπορειτε γιατι δεν θα διαρκεσει για πολυ.

Θα Σ' αγαπω Για Παντα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora