Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 11

Ειρηνη
Ξυπνησα απο βαθυ υπνο. Μακαρι ολα οσα περασα χθες να ηταν ενα ονειρο. Σκευτηκα. Ναι αλλα δεν ειναι. Χονεψε το. Δεν το πιστευω ποσο ανεσθητη εισαι ωρες ωρες. Της ειπα. Δεν απαντησε. Σηκωθηκα και εκανα ενα μπανιο και στεγνωσα τα μαλλια μου. Εβαλα μια μαυρη μπλουζα με τριανταφυλλα, μια μαυρη φουστα και τα μαυρα μου old-star μεχρι το γονατο (εικονα). Βαυτηκα ελαχιστα και αφησα τα μαλλια μου στο φυσικο τους (ισια). Εβαλα τα γυαλια μου και το κινητο μου στην τσαντα μου και πηγα στο σχολειο. Πηγα στην καφετερια πριν το μαθημα. Ολη η παρεα ηταν εκει. Ο Λεον, Ο Φεντε, Ο Ντιεγκο, Ο Τζος, Η Βιολετα και η Οτομν καθοντουσαν. Η Βιολετα ειχε βαλει μια εξοκοιλη ασπρη μπλουζα, μια γαλαζια φουστα, καφε τακουνια και μια μαλλινη ζακετα (εικονα). Ειχε αφησει τα μαλλια της κατω και ειχε βαυτει ελαχιστα. Η Οτομν ειχε βαλει μια μαυρη μακρυμανικη μπλουζα, μια ασπρη φουστα, μια φουξια ζωνη και μαυρα τακουνια (εικονα). Ειχε αφησει τα μαλλια της κατω και ειχε βαυτει ελαχιστα. Πηρα μια βαθια ανασα εβαλα ενα ψευτικο χαμογελο και πηγα κι εκατσα.
Ειρηνη: Γεια παιδια. Ειπα χαμογελωντας ψευτικα.
Βιολετα: Ειρηνη, δεν ειναι αναγκη να προσποιησαι σε εμας σε ξερουμε. Ολοι εγνευσαν και μου χαμογελασαν συμπονετικα. Ηλικρινα ομως. Δεν ξερω γιατι με επηρεασε τοσο που πηγε να με βιασει. Ο Τζος ναι με βιασε και με ειχε επηρεασει τοσο οσο με επηρεασε το οτι ο Μιχαλης πηγε να με βιασει. Δεν καταλαβαινω. Χτυπησε το κουδουνι. Πηρα την τσαντα μου και πηγα για μαθημα χωρις να πω κουβεντα. Ειχα μουσικη και χορο. Τα αγαπημενα μου. Ομως περιεργος δεν μπορω να τραγουδησω ουτε να χορεψω και δεν ξερω γιατι. Δεν εχω ορεξη και δεν μπορω. Μπηκα μεσα και εκατσα σε ενα μαξιλαρι σε μια γωνια της αιθουσας. Μπηκαν η Βιολετα και η Οτομν και ξαφνιαστηκαν που δεν καθομουν στην συνηθισμενη μου θεση. Ηρθαν προς το μερος μου.
Οτομν: Ειρηνη τι εχεις;;
Βιολετα: Δεν μιλας, καθεσαι μονη σου τι εγινε;;
Ειρηνη: Δεν ξερω. Δεν ξερω. Δεν εχω ορεξη ουτε να τραγουδησω ουτε να χορεψω. Δεν μπορω. Δεν εχω τη δυναμη. Δεν ξερω γιατι με επηρεασε τοσο πολυ το οτι εγινε χθες. Δεν ξερω τι εχω. Ειπα και δακρυα εφυγαν απο τα ματια μου. Μαυρα δακρυα εφοσον καθε μερα φοραω mascara και eye-liner. Μπηκε μεσα ο μαλακας και οι κλουν του. Πηρα το καθρευτακι και τα μακιγιαζ μου. Ξαναευτιαξα το μακιγιαζ μου.
Ειρηνη: Κοριτσια θα ειμαι καλα. Σας πειραζει αν μεινω λιγο μονη μου αυτο το διαστημα;;
Βιολετα: Εισαι σιγουρη;;; Με ρωτησε ανυσηχη. Της εγνευσα καταφατικα. Με αγκαλιασαν και εκατσαν στις συνηθησμενες τους θεσεις. Ο μαλακας ηρθε προς το μερος μου.
Μοχαλης: Γεια σου σπασικλακη. Μου ειπε ολο ειρωνια ο μαλακας. Μετα απο οτι εκανε. Στρυφογυρησα τα ματια μου κσι τον σφαλιαρησα και βγηκα απο την αιθουσα. Μπηκα σε μια ντουλαπα και αρχησα να κλαιω. Τον μαλακα, τον πουστη, τον γοριλα. Τον μισω. ΤΟΝ ΜΙΣΩ!!!
Ειρηνη: ΣΕ ΜΙΣΩ!!! ΣΕ ΜΙΣΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!! ΜΑΛΑΚΑ!!!!! ΣΕ ΜΙΣΩ! Φωναζα.
Ειρηνη: Σε μισω. Φυθηρισα. Αρχησα να μην αναπνεω και εβηχα. Μιας και ηταν αποθηκη καταφερα να πιασω ενα μπουκαλακι νερο και το ειπια. Η αναπνοη μου εγινε πιο σταθερη. Σηκωθηκα και πηγα στο μπανιο. Μολις ειδα τον εαυτο μου στον καθρευτη τρομαξα. Εμιαζα σαν βαμπιρ. Τα ματια μου ηταν κατακκοκινα. Το μακιγιαζ ειχε χυθει σε ολοκρηρο το πρωσοπο μου. Ξεπλυνα το πρωσοπο μου και ξαναβαυτηκα. Τα ματια μου ηταν ακομα κοκκινα. Μοιαζω ακομα σαν βαμπιρ. Αμαν! Αργησα για τα μαθηματικα. Πηγα τρεχοντας προς την ταξη και χτυπησα την πορτα.
Δασκαλα: Περαστε. Μπηκα μεσα.
Ειρηνη: Συγγνωμη που αργησα κυρια.
Δασκαλα: Ειρηνη εκλαιγες;;; Τα ματια μου φταινε.
Ειρηνη: Καλα ειμαι κυρια. Καταφερα να ψυθηρησω. Εκει που πηγε να μιλησει πεταχτηκε ο μαλακας.
Μιχαλης: Κυρια δεν χρειαζεται να κλαψει για να ειναι ο εαυτος της. Δηλαδη ενα ασχημοπαπο. Η βαμπιρ. Αλλα κυριος ασχημοπαπο. Οταν το ειπε αυτο ειμουν ετοιμη να ξανακλαψω και να ξαναφωναξω πως τον μισω αλλα δεν το εκανα.
Ειρηνη: Κυρια μπορω να κατσω. Ψυθηρησα μιας και δεν μπορουσα να αρθρωσω λεξη. Δεν μπορουσα να μιλησω κανονικα. Με το ζορι ελεγα οτι ελεγα. Μου εγνευσε καταφατικα και αντι να κατσω με τον Τζος πηγα σε ενα απο τα πισω πισω θρανια κι εκατσα. Εβαλα τα γυαλια μου. Λιγα δευτερολεπτα μετα μου ηρθε ενα μυνημα στο κινητο. Ηταν απο την ομαδα.
Μυνηματα:
Τζος: Μηπως μας θυμωσες;;;
Ειρηνη: Οχι.
Ντιεγκο: Τοτε;;
Ειρηνη: Απλως δεν εχω ορεξη να κανω τιποτα.
Βιολετα: Ναι καταλαβαινουμε αλλα εσυ ουτε που μας μιλας.
Οτομν: Ναι ελα τωρα ολοι εδω ειμαστε φιλοι σου και εσυ δεν μας αφηνεις να βοηθησουμε.
Λεον: Ναι και δεν καταλαβαινω γιατι.
Φεντε: Ναι ουτε εγω!
Τελος μυνηματων. Συνεχησαν να γραφουν αλλα εκλεισα το κινητο μου. Δακρυα ετρεχαν απο τα ματια μου. Μαζεψα τα πραγματα μου και ολοι με κοιτουσαν αλλα δεν με ενοιαζε. Βγηκα εξω και ξαναμπηκα στην αποθηκη. Εκλεγα με λιγμους. Γιατι απλως δεν μπορουν να με καταλαβουν ρε γαμωτο;; Γιατι;; Χτυπησε το κουδουνι για δειαλειμα. Πηγα στην τουαλετα και ξαναεπληνα το πρωσοπο μου αλλα αυτη την φορα δεν ξαναβαυτηκα. Πηγα στην καφετερια και πηρα εναν χυμο και εκατσα σε ενα τραπεζι μονη μου. Οταν τα παιδια μπηκαν στην καφετερια δεν μου εριξαν ουτε μια ματια. Δεν τους εχω θυμωσει απλα χρειαζομαι λιγο χρονο μονη μου. Εβγαλα το κινητο και τα ακουστηκα μου και εβαλα ενα τυχαιο τραγουδι απο την λιστα μου. Μου βγηκε το Because of you απο την Kelly Clarkson. Ολα εναντιον μου σημερα δηλαδη. Οσο το ακουγα μερικα δακρυα κυλησαν απο τα ματια μου. Εχασα τα παντα. Τους φιλους μου, την φωνη μου, την ορεξη μου, την δυναμη μου. Τα παντα. Τι θα κανω;;; Πρεπει να ειμαι δυνατη αλλα δεν μπορω. Χτυπησε το κουδουνι και ειχα χειμεια. Η δασκαλα ομως ελειπε και ειχαμε καινη ωρα. Ξαναπηγα και καθησα μονη μου στην καφεταιρια. Δεν ειχα πιει ουτε λιγακι απο τον χυμο μου. Δεν ειχα ορεξη. Μου ηρθε ενα μυνημα στο κινητο μου. Με εβγαλαν απο την ομαδα. Φυσικα και με εβγαλαν. Τι περιμενα κι εγω. Καποιος ηρθε κι εκατσε απεναντι μου. Ο μαλακας.
Μιχαλης: Πως κι ετσι μονη σου σπασικλακι;;; Σηκωσα το πονεμενο μου βλεμμα και τον κοιταξα καταματα. Δεν μιλησε. Απλως κοιτουσε τα με τοσο γεμισμενα με πονο ματια μου. Σηκωθηκα κι εφηγα. Δεν αντεχα αλλο. Τι θα κανω;;; Δεν εχω κανεναν. Περπατουσα στον διαδρομο και ηρθε η Βαλερια και οι φιλες της.
Βαλερια: Μπα! Μονη σου εε;;; Σε εκαναν περα οι φιλοι σου εε;; Στρυφογυρησα τα ματια μου.
Ειρηνη: Να μην σε νοιαζει τι συμβαινει στην ζωη μου σκυλα. Της ειπα με οσο πιο δυνατη φωνη μπορουσα.
Βαλερια: Τελος παντων. Σου εχω μια προταση. Στρυφογυρησα τα ματια μου. Τα παιδια κρυφακουγαν τοση ωρα αλλα εκανα πως δεν τους ειδα.
Ειρηνη: Για να ακουσω.
Βαλερια: Θα μπεις στην παρεα μας και θα εισαι μια απο τις πιο δημοφιλης του σχολειου. Γελασα σαρκαστικα.
Ειρηνη: Σοβαρα Βαλερια;;; Αν πιστευεις οτι θα μπω σε αυτην την πουτανο ομαδα εισαι πολυ γελασμενη. Ειπα κι εφυγα. Πηγα στην τουαλετα. Μετα απο μερικα δευτερα μπηκαν και τα κοριτσια κι αρχησαν να ελεγχουν το make up τους σαν να μην υπηρχα. Πηγα σε εναν απο τους πιο μακρινους καθρευτες και αρχησα να βλεπω το πως ειναι τα ματια μου. Ακομα βαμπιρ. Εφυγα απο την τουαλετα και ξαναπηγα στην καφετερια. Τα αγορια καθοντουσαν στο τραπεζι που καθοντε συνηθως. Λεω καθοντε γιατι εγω δεν ειμαι πια σε αυτην την ομαδα. Μετα απο λιγο ηρθαν και τα κοριτσια. Πηγα και πηρα μια φρουτοσαλατα και εναν χυμο και πηγα κι εκατσα στο τραπεζι μου. Αρχησα να παιζω με την φρουτοσαλατα. Αφου δεν εχεις ορεξη να φας τι το παιρνεις;; Ειπε η συνηδηση μου. Πηρα την φρουτοσαλατα και την ξαναπηγα στην μαγειρησα. Επειδη δεν την δεχτηκε πισω και δεν πεταω ποτε το φαγητο μου ξαναεκατσα στην θεση μου. Στο βαθος ειδα ενα κοριτσακι και πηγα προς τα εκει.
Ειρηνη: Ει κοριτσακι. Τι κανεις εδω;;
Κοριτσακι: Η μαμα μου ειναι μια δασκαλα εδω και οσο την εψαχνα χαθηκα. Ειπε κλαιγοντας. Την σηκωσα και την κρατησα στα χερια μου.
Ειρηνη: Ποια ειναι η μαμα σου;;
Κοριτσακι: Ειναι η δασκαλα της γλωσσας. Ειπε κσι γουργουρησε το στομαχακι της.
Ειρηνη: Ελα να σου δωσω να φας και μετα παμε στην μαμα σου γιατι την ξερω κιολας. Εγνευσε καταφατικα και την εβαλα να καθησει στα ποδια μου. Την ταισα με αστειο τροπο και γελουσε ολη την ωρα. Αυτο το κοριτσι με εκανε να γελασω λιγο. Αφου την ταισα και της εδωσα να πειει τον χυμο μου την πηγα στην μαμα της. Η δασκαλα με ευχαρηστησε. Ξαναπηγα συην καφεταιρια και ξαναβυθηστικα στην καταθλιψη μου. Τα μαθηματα τελειωσαν και πηγα σπιτι μου. Παλι μονη μου. Αλλαξα και εκανα τα μαθηματα μου. Με πηρε ενας αγνωστος αριθμος. Το σηκωσα.
Τηλεφωνικη συζητηση
Ειρηνη: Παρακαλω;;
Αγνωστος: Γεια σου Ειρηνη. Μου ειπε μια ανατριχιαστηκη αντρικη φωνη.
Ειρηνη: Ποιος εισαι;;
Αγνωστος: Θα μαθεις. Ειπε και το εκλεισε.
Τελος τηλεφωνικης συζητης.