Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 25

Ειρηνη
Δεν κοιμηθηκα ολο το βραδυ. Με ποναει πολυ το ματι μου. Αυτο που εκανε στην πλατυ μου χθες θα μεινει σημαδι για ολη μου την ζωη. Για ολη μου την ζωη θα θυμαμαι τι μου εχει κανει αυτο το καθαρμα. Η ωρα ειναι 5:00 το πρωι. Ηρθε η ωρα να αποδρασουμε.
Ειρηνη: Αναλιζα. Σηκω! Την ταρακουνησα.
Αναλιζα: Γιατιιιιιιι;;;;;
Ειρηνη: Για να αποδρασουμε. Μολις το ειπα αυτο σηκωθηκε αμεσως.
Αναλιζα: Σηκωθηκα, σηκωθηκα! Το θεμα ειναι πως εσυ πως θα τα καταφερεις;;
Ειρηνη: Μην ανυσηχεις για μενα. Αναλιζα. Ακουμε προσεχτικα. Μπορει εγω να μην καταφερω να φυγω ετσι οπως εχω γινει. Αλλα εσυ θελω να φυγεις ενταξει;;; Πρεπει να σωθει τουλαχιστον μια απο μας. Ενταξει;;;
Αναλιζα: Ειρηνη δεν-
Ειρηνη: Ενταξει;;; Οπως παντα μου εγνευσε καταφατικα χωρις την θεληση της. Σηκωθηκα.
Ειρηνη: Αα! Φωναξα. Ποναω παρα πολυ. Η Αναλιζα ηρθε αμεσως κοντα μου.
Αναλιζα: Ειρηνη δεν πειραζει. Αστο καλυτερα. Αφου δεν θα καταφερουμε να φυγουμε. Την κοιταξα.
Ειρηνη: Εδωσα μια υποσχεση και θα την κρατησω. Τωρα παμε. Οσο κιαν ποναω πρεπει να φανω δυνατη.
Ειρηνη: Φερε μου το πιατο που αφησες στο πατωμα χθες.
Αναλιζα: Ενταξει. Μου εφερε το πιατο και το πεταξα στο πατωμα με αποτελεσμα να σπασει σε κομματια. Εσπασε σε 4 κομματια. Κρατησα δυο για μενα και τα αλλα δυο τα εδωσα στην Αναλιζα. Πηγα στην πορτα. Θεε μου. Σε παρακαλω. Μια ξυλινη πορτα ειναι. Βοηθησε με. Την κλοτσησα με οση δυναμη μου ειχε απομηνει. Φωναξα. Ποναω παρα πολυ. Την ξανα κλοτσησα και ξανα φωναξα. Η Αναλιζα ηρθε διπλα μου.
Αναλιζα: Ειρηνη αστο. Πονας πολυ. Αστο δεν πειραζει. Την ξανα κλοτσησα και επιτελους την ανοιξα. Εσπασε η κλειδαρια.
Ειρηνη: Αναλιζα. Ποτε δεν εχω αθετησει υποσχεση και δεν θα το κανω τωρα. Προχορουσαμε μεχρι που ακουσα τον Γιαννη και καποιον αλλον να μιλανε. Εγω και η Αναλιζα πηγαμε πιο κοντα να ακουσουμε.
Γιαννης: Ξερεις αφεντικο. Ειμαι πολυ περιφανος για τον γιο μου. Ξεγελασε και την Αναλιζα και την Ειρηνη. Εκανε πολυ καλη δουλεια. Τωρα τα ματια μου και τα ματια της Αναλιζας ηταν γεματα δακρυα. Την πηρα απο το χερι και συνεχισαμε να προχοραμε. Ακουσαμε να ερχαιτε καποιος και κρυφτηκαμε. Ηταν ο μαλακας που εφερε στην Αναλιζα να φαει αυτο το πραγμα που δεν ξερω καν τι ειναι. Η Αναλιζα πατησε κατι καταλαθος και ακουστηκε.
Ειρηνη: Τρεξε. Της ψυθιρηα οσο πιο σιγα μπορουσα. Ηταν ετοιμη να αντιμιλησει αλλα την διεκοψα.
Ειρηνη: Ειπα τρεξε. Της ξανα ψυθιρησα και παρα την θεληση της ετρεξε.
Ειρηνη: Τι γινετε με το τσιρκο σου ρε κλοουν;; Του φωναξα. Εβγαλε ενα οπλο και πατησε την σκανδαλη. Γαμωτο! Με πετυχε στον αριστερο μου ωμο. Αιμοραγω.
Αγνωστος: Σου αρεσε αυτο;; Με το αλλο μου χερι πηρα το γυαλι απο το πιατο με τα χιλια ζορια και το πεταξα με οσο πιο πολυ δυναμη μπορουσα λιγο πιο κατω απο την καρδια του. Περιεργος επεσε κατω αιμοραγοντας. Μαλλον ειχε ηδη τραυματιστει εκει και οταν τον χτυπησα να του εγινε πιο βαθια η πληγη. Ετρεξα και με τα χιλια ζορια καταφερα να βγω εξω. Με περιμενε η Αναλιζα γεματη πανικο. Μολις με ειδε γουρλωσε τα ματια της. Ηρθε τρχοντας.
Αναλιζα: Εισαι καλα;;;
Ειρηνη: Μπορεις να με βοηθησεις να τρεξουμε στο σπιτι μιας φιλης μου;;
Αναλιζα: Ναι.
Ειρηνη: Ωραια. Απλα ακολουθα τις οδηγιες μου και μην κοιταξεις πισω σου ουτε για λιγο. Πρεπει να φυγουμε πριν μας καταλαβουν. Παμε. Αρχησαμε να τρεχουμε. Ευτυχως τον ξερω αυτον τον δρομο και μετα απο 3 ωρες τρεξιματος χωρις σταματημο φτασαμε. Αιμοραγω και ειαμι ετοιμη να λιποθυμησω. Χτυπησαμε το κουδουνι και μετα απο λιγο μας ανοιξαν η Καμι και η Φραν. Μολις μας ειδαν γουρλωσαν τα ματια τους.
Ειρηνη: Θα σας εξηγησω μετα. Τωρα Καμι μιας και σπουδαζεις και γιατρος μπορεις να με βοηθησεις σε παρακλαω.
Καμι: Ναι ελα μεσα. Φραν εσυ φροντισε το αλλο κοριτσι ενταξει;;
Φραν: Ενταξει.
Καμι: Μπροντγουεϊ και Μαρκο ελατε κατω ΤΩΡΑ! Φωναξε στα αγορια και ηρθαν κατω κυριολεκτικα 2 δευτερα μετα.
Μπροντγουεϊ: Τι εγινε;;; Ειρηνη τι επαθες;;;
Μαρκο: Παμε να φερουμε τα γιατρικα και μας εξηγει μετα. Η Καμι με ξαπλωσε στον καναπε και μου εβγαλε την μπλουζα. Μια ωρα μετα μου εβγαλε την σφαιρα μιας και ευτυχως δεν ηταν πολυ βαθια. Μου εβαλε γυψω και με γυρησε αναπωδα για να ου δει την πλατι. Μου επουλωσε τις πληγες που ειχαν μεινει και μετα με γυρησε για να δει το ματι μου. Γουρλωσε τα ματια της. Πηρε κατι ειδικο για τα ματια που δεν καταφερα να δω τι γραφει και μου εριξε τρεις σταγονες. Ετσουζε παρα πολυ αλλα ηξερα πως ηταν για το καλο μου. Μου εβαλε και γυψο γυρω απο το ματι. Τρεις ωρες εκανε για να με βοηθησει. Η Αναλιζα ειχε τελειωσει μαι ωρα πριν απο μενα. Εγω εμεινα ξαπλωμενη γιατι πονουσα παρ πολυ. Τα αγορια, η Αναλιζα, η Φραν και η Καμι καθησαν στον απεναντι καναπε.
Καμι: Τι εγινε;;
Φραν: Γιατι ειστε ετσι;; Τους εξηγησα τι εγινε απο την αρχη μεχρι το τελος. Απο την μερα που με επερνε τηλεφωνο ο αγνωστος μεχρι σημερα. Δεν κρατησα κανενα μυστικο αυτη την φορα. Τους ειπα τα παντα. Ολοι γουρλωσαν τα ματια τους.
Μπροντγουεϊ: Δεν μιλας σοβαρα.
Μαρκο: Δεν το πιστευω.
Καμι: Τους μαλακες.
Φραν: Οι μπασταρδοι.
Ειρηνη: Παιδια μπορειτε να μου κανετε αλλες δυο χαρες;;
Καμι: Ναι οτι δηποτε.
Ειρηνη: Μπορειτε να ερθετε μαζι μου στο σπιτι του γοριλα να παρω τα πραγματα μου;;;
Φραν: Ναι βεβαια. Η αλλη χαρη;;
Ειρηνη: Μπορουμε εγω και η Αναλιζα να μεινουμε μαζι σας;;; Το ξερω πως ειστε ηδη τεσσερα ατομα και θα καταλαβουε αν-
Καμι: Φυσικα και μπορειτε το συζητας;;; Με διεκοψε.
Φραν: Ναι ρε. Τι νομιζες πως θα λεγαμε οχι;;
Μπροντγουεϊ: Φυσικα και ναι ρε.
Μαρκο: Ναι σιγα μην λεγαμε οχι.
Ειρηνη: Σας ευχαριστομε παιδια.
Αναλιζα: Ναι ευχαριστουμε.
Καμι: Δεν κανει τιποτα. Τωρα αντε παμε να παρουμε τα πραγματα σου. Σηκωθηκα.
Ειρηνη: Αα! Φωναξα. Γιατι ποναω τοσο πολυ γαμωτο;;
Φραν: Ελα να σε βοηθησουμε.
Μπροντγουεϊ: Βασικα εχω μια καλητερη ιδεα. Τι λες Μαρκο;;
Μαρκο: Συμφωνω. Ηρθαν και με πηραν αγκαλια. Με εβαλαν στο αυτοκινητο και μετα μπηκαν τα κοριτσια και μετα τα αγορια. Μιση ωρα μετα φτασαμε. Μπηκαμε μεσα και ακουσαμε φωνες. Πηγαμε στο δωματιο του Μιχαλη. Οταν ανοιξα την πορτα αυχομουν να μην την ειχα ανοιξει ποτε. Τα παιδια με βοηθησαν να παω στο παλιο μου δωματιο. Μου ετοιμασαν τα πραγματα και μολις τα αγορια με ξανα πειραν αγκαλια για να φυγουμε βγηκε ο μαλακας.
Μιχαλης: Τι κανεις εσυ εδω;; Μου ειπε. Ειληκρινα σοκαρηστηκα.
Ειρηνη: Παιδια αφηστε με κατω.
Μαρκο: Μα-
Ειρηνη: Ειπα αφηστε με κατω. Με αφησαν κατω και φωναξα. Καταφερα να παω πιο κοντα του και τονχαστουκισα με ολη μου την δυναμη.
Ειρηνη: ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑΣ!! ΔΟΥΕΥΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!! ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΛΙΖΑ! ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΜΕΝΑ!! ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΕΚΕΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ;;; ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ! ΜΕ ΒΙΑΣΕ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ!ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΕΒΓΑΖΕ ΑΙΜΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΥ ΕΧΩΣΕ ΜΠΟΥΝΙΑ! ΚΑΙ Η ΠΛΑΤΙ ΜΟΥ;;; ΑΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ! ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΩ!!! ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΔΕΘΝΕΙΣ ΔΕΚΑΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ! ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΡΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΜΑΛΑΚΑ!!!! Του φωναξα.
Ειρηνη: Παμε παιδια. Τα αγορια με ξανα πειραν αγκαλια και με πηγαν στο αμαξι. Οταν φτασαμε σπιτι εγω και Αναλιζα πηγαμε στο δωματιο μας. Ξαπλωσαμε.
Αναλιζα: Ειρηνη.
Ειρηνη: Οριστε.
Αναλιζα: Ευχαριστω. Ευχαριστω παρα πολυ.
Ειρηνη: Για πιο πραγμα;;;
Αναλιζα: Για ολα.
Ειρηνη: Μην το ξαναπεις. Καληνυχτα.
Αναλιζα: Καληνυχτα.
Δεν το πιστευω. Γιατι ολα μου πανε στραβα θεε μου;;; Τι εχω κανει;; Τι στο διαολο εχω κανει;;; Τουλαχιστον εχω ατομα που να με υποστυριζουν. Θα τα καταφερω ετσι οπως τα καταφερα. Θα τυρησω την υποσχεση που εκανα στον αδελφο μου και τον μπαμπα μου εκεινη την μερα. Δεν θα τους απογοητευσω. Θα ειμαι δυνατη. Για μενα, τους φιλους μου. Και κυριως την Αναλιζα.