Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 14

Ειρηνη
Η ωρα ειναι 5 το απογευμα. Πηγα κι εκανα μπανιο. Αφου τελειωσα στεγνωσα τα μαλλια μου, εβαλα μια εξοκοιλη ασπρη μπλουζα που λεει με μαυρα γραμματα DREAM BIG, ενα απρο σορτσακι με λουλουδακια και τα ασπρα μου αθλητικα (εικονα). Εφτιαξα τα μαλλια μου και βαυτηκα. Εβαλα eye-liner, mascara, ασπρη σκια ματιων, ρουζ και ενα ροζ κραγιον. Πηρα την ασπρη μου τσαντα και εβαλα μεσα τα γυαλια μου, το κινητο μου, το καθρευτακι μου και τα μακιαζ μου. Λιγα δευτερολεπτα μετα ακουστηκε το κουδουνι. Ηρθε! Ηρθε! Κανω σαν πενταχρονο θεε μου. Ηρεμα. Ηρεμα. Ανοιξα την πορτα και αρχισα να χαμογελαω σαν χαζοχαρουμενο.
Ειρηνη: Γεια!
Μιχαλης: Γεια. Παμε;;
Ειρηνη: Ναι παμε. Πηγα να μπω στην θεση του συνοδηγου αλλα μου ανοιξε την πορτα.
Ειρηνη: Τι τζεντλεμαν θεε μου! Ειπα γελωντας και κατσουφιασε.
Ειρηνη: Ελα ρε κατσουφι αφου ξερεις πως πλακα κανω. Ειπα και χαμογελασε.
Ειρηνη: Ελα παμε γιατι θα αργησουμε. Ειπα και μπηκα μεσα και εκλεισε την πορτα. Μου χαμογελασε και το ανταπεδωσα. Ξεκινησε το αμαξι.
Μιχαλης: Ποτε εχεις γενθλια;; Με ρωτησε απο το πουθενα.
Ειρηνη: 4 Μαΐου εσυ;;
Μιχαλης: 12 Φεβρουαριου. Να σε ρωτησω κατι;;
Ειρηνη: Ναι βεβαια.
Μιχαλης: Σου αρεσει καποιος;; Αχ και να ξερες Μιχαλακη. Σκευτηκα.
Ειρηνη: Ναι αλλα ειμαι 100% σιγουρη πως δεν νιωθει το ιδιο για μενα. Εσενα;;
Μιχαλης: Κι εμενα μου αρεσει μια κοπελα αλλα οπως κι εσυ ειμαι 100% σιγουρος πως δεν νιωθει το ιδιο. Οταν τ ειπε αυτο πληγωθηκα. Αρχησα να μην αναπνεω και εβηχα. Επεσα στα γονατα πιανοντας τον λαιμο μου απελπισμενη για αερα. Σταματησε αποτομα το αυτοκινητο και πηγε τρεχοντας στο πιο κοντινο περιπτερο και μου εφερε νερο. Το ηπια και μου ανοιξε το παραθυρο. Η αναπνοη μου εγινε πιο σταθερη.
Μιχαλης: Εισαι καλα;; Με ρωτησε ανυσηχος.
Ειρηνη: Ναι καλα ειμαι. Ευχαριστω. Και πριν ρωτησεις δεν μπορω να σου πω σημερα. Θα σου πω οταν ειμαι ετοιμη. Μου εγνευσε καταφατικα και με βοηθησε να κατσω στην θεση μου.
Ειρηνη: Ευχαριστω.
Μιχαλης: Τιποτα. Ειπε και μου χαμογελασε. Του το ανταπεδωσα. Εκατσε στην θεση του οδηγου και συνεχησε να οδηγαει. Του αρεσει μια αλλη. Τι θα κανω;; Πως θα τον ξεπερασω;; Θα τον ξεπερασω ποτε αραγε;;
Μιχαλης: Θα ερθεις η θα κατσεις στο αμαξι;;; Η φωνη του Μιχαλη με εβγαλε απο τις σκεψεις μου.
Ειρηνη: Ναι παμε. Ειπα και μπηκαμε μεσα. Ειδαμε το Insidious 3. Η αληθεια ειναι πως το εχω ξαναδει αλλα ηθελα να το ξαναδω. Οταν βγηκαμε εξω μου ξανα ανοιξε την πορτα του συνοδηγου. Αρχησε να οδηγαει.
Ειρηνη: Που θα παμε;;; Ρωτησα για εκατοστη φορα.
Μιχαλης: Θα δεις λεμε. 10 λεπτα περασαν. Σε 5 λεπτα φτανουμε. Του εβγαλα την γλωσσα. Ουτε τριχρονο να μουν. Μου εβγαλε κι αυτος γλωσσα και γελασα.
Ειρηνη: Επιτελους! Ειπα και εκανα να φυγω αλλα κλειδωσε το αμαξι.
Ειρηνη:Σοβαρα;;;;
Μιχαλης: Ναιπ. Ειπε και μου εδωσε ενα μαντιλι. Στρυφογυρισα τα ματια μου. Το εδεσα γυρω απο τα ματια μου.
Μιχαλης: Με εμπιστευεσαι;; Μου ψυθυρησε στο αυτι οσο μου επιανε τα χερια.
Ειρηνη: Ναι. Προχορουσαμε.
Μιχαλης: Φτασαμε;; Ετοιμη;;;
Ειρηνη: Μμμ.
Μιχαλης: 3.
Μιχαλης: 2.
Μιχαλης: 1. Ειπε και μου ξεδεσε το μαντιλι. Το θεαμα ηταν υπεροχο. Ημασταν σε εναν γκρεμο. Ο ηλιος επεφτε και τα χρωματα ηταν πανεμορφα.
Ειρηνη: Ουαου.
Μιχαλης: Σ'αρεσει;;
Ειρηνη: Οχι δεν μ'αρεσει. Το λατρευω.
Μιχαλης: Φιουφ! Με τρομαξες για ενα δευτερολεπτο. Πηγα κι εκατσα.
Ειρηνη: Θα ερθεις;;; Μου χαμογελασε κι εκατσε διπλα μου. Καθομασταν εκει για μερικα λεπτα. Μεχρι που αποφασισα να σπασω την σιωπη.
Ειρηνη: Ειμαι ετοιμη. Με κοιταξε καπως μπερδεμενος.
Μιχαλης: Για ποιο πραγμα;;;
Ειρηνη: Για το παρελθον μου. Αλλα δεν θα στα πω με λεπτομεριες.
Μιχαλης; Οκ αλλα γιατι θες να μου το πεις;; Ανασηκωσα τους ωμους μου.
Ειρηνη: Δεν ξερω. Μαλλον φταιει το οτι σε εχω σηγχωρησει. Η οτι σε θεωρω πια φιλο μου. Η φταιει αυτο το μαγικο θεαμα που βλεπω μπροστα μου που με υπνοτιζει.
Μιχαλης: Λοιπον. Για πες. Πηρα μια βαθια ανασα. Του ειπα ολη την ιστορια. Για τον μπαμπα και τον αδελφο μου, για το προβλημα αναπνοης, για το bullying και το πως με επιρεασε, για τον βιασμο, για το μωρο που εχασα. Ολα. Δακρυα αρχισαν να πευτουν απο τα ματια μου. Μαυρα δακρυα. Μου τα σκουπισε και με πηρε απο την μεση φερνοντας με κοντα του κανοντας την αποσταση μας μηδεν. Νιωθω ασφαλης σε αυτα τα χερια. Δεν ξερω. Απλα νιωθω ασφαλης οπου κι αν ειμαι μαζι του.
Μιχαλης: Μην ανυσηχεις. Ολα θα πανε καλα. Ειπε και μου φιλησε το κουτελο.
Ειρηνη: Η αληθεια ειναι πως δεν ειμαι και πολυ σιγουρη Μιχαλη. Τωρα ειμαι πλεον ορφανη. Τι θα κανω;; Πως θα ζησω σε αυτο το σπιτι ολομοναχη;;; Ναι μπορει τα παντα να ειναι δωρεαν αλλα πως θα βγαζω λεφτα για πραγματα που χρειαζομαι;;; Χτυπησε το κινητ μου.
Τηλεφωνικη συζητηση
Ειρηνη: Παρακαλω;;
Αγνωστος: Γεια σας. Ειμαστε αυτοι που σας πουλησαν το σπιτι.
Ειρηνη: Αα ναι σας θυμαμαι.
Πωλητης κτιριων:Μιας και η μητερα σου δεν ζει πια. Τα συληπητηρια μου κιολας. Θα πρεπει να πουλησουμε το σπιτι σε ενα ζευγαρι που θα το ηθελε παρα πολυ.
Ειρηνη: Τι;;; Δεν μιλατε σοβαρα.
Πωλητης κτιριων: Λυπαμε αλλα ετσι πρεπει να γινει.
Ειρηνη: Ενταξει αυχαριστω γεια. Ελατε αυριο.
Τελος τηλεφωνικης συζητης.
Μιχαλης: Τι εγινε;;
Ειρηνη: Τι εγινε;; Τι εγινε;; Αυτο που εγινε ειναι οτι ολη η γκαντεμια πευτει σε μενα. Τωρα δεν ειμαι ΜΟΝΟ ορφανη αλλα και ΑΣΤΕΓΗ. Οι μαλακες λενε πως πρεπει να πουλησουν το σπιτι και δεν θα μου δωσουν δεκαρα. Εγω τωρα που θα μεινω;;;
Μιχαλης: Ελα εδω. Ειπε κι εκατσα διπλα μου.
Μιχαλης: Ξερεις. Μπορεις να ερθεις να ζησεις σπιτι μου. Ειπς οσο ειχε το ενα του χερι να παιζει με τα μαλλια μου και το αλλο γυρω απο την μεση μου οσο εγω ειχα το κεφαλι μου ακουμπημενο στο στηθος του και τα χερια μου γυρο απο την μεση του. Γουρλωσα τα ματια μου.
Ειρηνη: Παιδακι μου πας καλα;;
Μιχαλης: Νοικιασα ενα διαμερησμα κοντα στο σχολειο δυο μερες πριν και μιας και το χρειαζεσαι. Ειπα μηπως μπορω και σε βοηθησω.
Ειρηνη: Εισαι σιγουρος;;
Μιχαλης: Σιγουροτατος. Λοιπον;; Τι λες;;
Ειρηνη: Ενταξει. Ευχαριστω. Ειπα και του χαμογελασα. Μου το ανταπεδωσε.
Μιχαλης: Μην το ξαναπεις αυτο. Ειπε και με ξαναφιλησε στο κουτελο. Αρχισε να γερνει και εγω το ιδιο. Την στιγμη που τα χειλη μου πηγαν να ακουμπησουν τα δικα του ακουστηκε ο ηχος του κινητου μου. Ηταν ενα μυνημα απο τον πωλητη κτιριων πως θα επρεπε να εχω φυγει μεχρι αυριο.
Μιχαλης: Τι λες;; Παμε;; Εχουμε και πακεταρισμα να κανουμε.
Ειρηνη: Οσο κι αν δεν θελω να φυγω πρεπει. Παμε. Πηγαμε στο αμαξι. Σε ολο τον δρομο δεν μιλουσε κανεις. Ειμασταν και οι δυο στις σκεψεις μας. Για αυτον δεν ξερω αλλα εγω. Εγω δεν μπορω να σταματησω να σκευτομαι για το σχεδον φιλι.
Μιχαλη: Με βλεπω να παιρνω μονος μου τα πραγματα σου ετσι οπως κανεις. Η φωνη του με εβγαλε απο τις σκεψεις μου. Πακεταραμε για 4 ολοκρηρες ωρες. Ουαου. Εχω πολλααααα ρουχα και παπουτσια. Μιση ωρα μετα φτασαμε στο σπιτι του. Μπηκαμε μεσα. Ουτε μια βαλιτσα δεν μ'αφησε να κουβαλησω. Ειναι μικρο αλλα και πολυ ωραιο.
Μιχαλης: Το ξερω πως ειναι μικρο-
Ειρηνη: Ειναι υπεροχο. Και παλι ευχαριστω. Του ειπα χαμογελωντας.
Μιχαλης: Τα ρουχα, τα παπουτσια και τα πραγματα σου αυριο. Κουραστηκα. Γελασα.
Ειρηνη: Παντως. Το σπιτι θα χρειαστει καθαρισμα. Ευχησου μου καλη τυχη αυριο. Αντε καληνυχτα.
Μιχαλης: Καλη τυχη και καληνυχτα. Εβαλα τις μπιζαμες μου και πηγα για υπνο χαμογελωντας. Ειναι απιθανος.