Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 7

Ειρηνη
Η σειρα ειναι ατελειωτη σοβαρα. Και επειδη βαριομασταν βγαλαμε μερικες selfies (εικονα) και τις ριξαμε στο instagram. Μετα απο μιση ωρα επιτελους ηρθε η ωρα της φωτογραφισης. Φοτογραφηθηκαμε και κατσαμε στο τραπεζι μας.
Ειρηνη: Παιδια παω να ευχαριστησω τον Μιχαλη κι ερχομαι ενταξει;;
Βιολετα: Οκ.
Οτομν: Σε περιμενουμε.
Φεντε: Καλη τυχη.
Λεον: Αντε και με τη νικη. Γελασα κι εφυγα.
Ειρηνη: Γεια Μιχαλη.
Μιχαλης: Τι θες;; Με ρωτησε θυμωμενος.
Ειρηνη: Καλα εγω ερχομαι να σε ευχαριστησω που ειπες την αληθεια και δεν ειπες ψεματα κι εσυ φωναζεις. Τελικα εισαι οντως γοριλας. Δεν μιλησε. Εκατσε και με κοιτουσε σαν χανος. Στρυφογυρησα τα ματια μου κι εφυγα.
Ειρηνη: Τον γοριλα.
Λεον: Οπα, οπα τι εγινε;; Τους εξηγησα τι εγινε.
Οτομν: Καλα παιδια χανουμε επεισοδια.
Βιολετα: Ναι το εργο εχει ενδιαφερον. Δεν τους εδινα σημασια. Τα ματια μου εμειναν να κοιταζουν ενα πολυ γνωστο πρωσοπο. Ετρεμα και δεν μπορουσα να μιλησω.
Φεντε: Ειρηνη, ειρηνη ακους τι λεμε. Δεν μπορουσα να μιλησω.
Ειρηνη: Ο-ο Τζ-τζ ο-ο ς-ς. Κααφερα να τραυλισω. Ξαφνικα δεν μπορουσα να παρω ανασα κι αρχισα να βηχω. Ημουν στο πατωμα κσι εβηχα ψαχνοντας απεγνωσμενα για ανασα. Ολοι κοιτουσαν πρως το μερος μου. Και ο Τζος. Ακομα κι ο γοριλας. Η Οτομν μου εφερε νερο και τα αγορια με σηκωσαν και μου ελεγαν να παρω βαθιες ανασες αλλα δεν μπορουσα. Η Οτομν εφερε το νερο και η Βιολετα μου το εδωσε να το πιω. Ο Λεον κι ο Φεντε με κρατουσαν ακομα γιατι ημουν ετιμη να ξαναπεσω. Μετα απο λιγο αναπνεα πιο σταθερα.
Λεον: Τι κοιτατε ρε;; Μολις το ειπε αυτο ολοι ξαναγηρξσαν στις θεσεις τους. Ηταν θυμωμενος. Εκατσα παλι κατω.
Φεντε: Εισαι καλα;; Εγνευσα καταφατικα.
Ειρηνη: Τωρα ειμαι καλητερα. Ευχαριστω πολυ παιδια. Καταφερα να ψιθιρησω με δυσκολια. Χτυπησε το κουδουνι. Εχω χειμεια. Πηγα στην ταξη και η δασκαλα μου ειπε.
Δασκαλα: Ειρηνη η διευθυντρια μου ειπε πως τελικα η Τζερι θα καθαιτε με τον Μιχαλη και εσυ με τον καινουριο μαθητη τον Τζος. Οχι, οχι! Τι θα κανω;;; Σκευτηκα. Εχω μια ιδεα! Να πας εκει και να τον ρωτησεις για τη ζωη του και τα ενδιαφεροντα του. Και ΜΠΟΥΜ τα φτιαχνετε. Ειπε ολο ειρωνια η συνυδηση μου. Δεν ξερω τι θα γινει μαζι σου. Της ειπα θυμωμενα. Πηγα κι εκατσα διπλα στον Τζος. Δεν πρεπει να διξω οτι τον φοβαμαι. Αφου το εκανες πριν απο λιγο. ΣΚΑΣΕ!!! Της φωναξα. Καλα σιγα ντε. Μου απαντησε.
Τζος: Γεια Ειρηνη. Μου ειπε. Γυρησα και τον κοιταξα. Σηκωσα το ενα φρυδι και γυρισα τα ματια μου. Μετα αρχησα να γραφω τις σημειωσεις που ελεγε η κυρια στον πινακα. Κανονικα οταν ειμαι στην ταξη φοραω γυαλια αλλα με την τυχη που εχω τα ξεχασα σπιτι και με το ζορι βλεπω. Σηκωσα το χερι μου.
Δασκαλα: Ναι Ειρηνη.
Ειρηνη: Κυρια οταν ειμαι στο μαθημα φοραω γιαλια και τα εχω ξεχασει σπιτι. Μπορω να παρω ενα τηλεφωνο στο σπιτι μπας και ειναι στο σπιτι η μαμα μου;;
Δασκαλα: Ενταξει. Σε 5 λεπτα να εισαι στην ταξη ομως εε.
Ειρηνη: Ενταξει. Βγηκα εξω. Πηρα τηλεφωνο. Δεν το σηκωνει. Την πηρα τηλεφωνο 10 φορες ακομα και δεν το σηκωνε. Τελεια! Ειπε η συνηδηση μου ολο ειρωνια. Την αγνοησα και μπηκα στην ταξη.
Δασκαλα: Λοιπον;;
Ειρηνη: Ειναι στην δουλεια φαινετε.
Δασκαλα: Καλα δεν πειραζει δες τις σημειωσεις απο τον Τζος. Τελεια. Σκευτηκα. Ευχαριστω πολυ συμπαν με υποχρεωσες ξανα. Εκατσα. Μου εδωσε τις σημειωσεις και της αντεγραψα. Του εγραψα στο χαρτι του ενα Ευχαριστω και του το εδωσα. Μου εγνευσε αλλα εκανα πως δεν τον ειδα. Μετα απο το μαθημα χτυπησε το κουδουνι. Επιτελους. Σκευτηκα. Εφυγα απο την ταξη σαν κυνηγημενη και πριν προλαβω να παω στην καφετερια καποιος με τραβηξε απο τον αγκωνα και με πηγε σε μια ντουλαπα. Και ποιος ηταν;; Ο Τζος. Ειναι στιγμες σαν αυτην που ευχομαι να ηταν ο γοριλας. Δεν μιλησα.
Τζος: Γιατι δεν μου μιλας;;; Δεν μιλησα. Απλως εκατσα και κοιταζα το πατωμα.
Τζος: Απαντα ρε Ειρηνη. Παλι δεν απαντησα.
Τζος: Γιατι δεν απαντας γαμωτο;; Τελικα σταματησα να κοιταζω τα τοσο ενδιαφεροντα τακουνια μου κσι τον κοιταξα.
Ειρηνη: Τι θες να σου πω;;; Να σου πω: Γεια τι κανεις;; Πως παει ολα καλα;; Γιατι αν αυτο θες keep dreaming stupid boy. Ειπα και στυφογιρησα τα ματισ μου. Με κοιταξε εκπληκτος.
Τζος: Εισαι διαφορετικη.
Ειρηνη: Αν δεν σ'αρεσουμε το κουβαδακι σου και σ'αλλη παραλια. Ειπα και εκανα να φυγω αλλα με ξαναεπιασε απο τον αγκωνα μου. Εε ρε μανια με τον αγκωνα μου.
Ειρηνη: Τι θες;;;
Τζος: Να σου πω πως εχω μετανιωσει για ολα οσα σου εχω κανει. Ειληκρινα λυπαμαι.
Ειρηνη: Λυπασε;; Λυπασε;; Λοιπον ενα συγγνωμη και ενα λυπαμε δεν σε καλυπτουν. Αν μου εκανες μονο bullying μπορει και να σε συγχορουσα. Αλλα εκανες και κατι παραπανω. Με βιασες ΜΕ ΒΙΑΣΕΣ!!! ΑΚΟΜΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ. ΗΤΑΝ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ. ΘΥΜΑΜΙ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΤΟ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ. ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΓΓΙΓΜΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ ΑΛΛΣ ΠΟΝΟΥ. ΠΟΝΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΣ;;; ΥΠΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΥΠΟΦΕΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΣΟΥ. ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ. ΤΟ ΕΧΑΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΩΣ ΚΟΙΜΑΣΕ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΕΝΩ ΕΧΕΙΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΔΥΟ ΖΩΕΣ. Η ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΣΚΟΤΟΣΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΨΥΧΗΚΑ. ΦΑΙΝΕΤΕ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΩ ΠΡΟΧΟΡΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ. ΑΚΟΜΑ ΠΟΝΑΩ ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΝΑΩ. ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΣΩ!!!!!! Ειπα ενω ποταμια ετρεχαν απο τα ματια μου. Ο Τζος απλως με κοιτουσε χωρις να πει τιποτα. Στρυφογηρησα τα ματια μου και βγηκα απο την ντουλαπα κλαιγοντας. Στον δρομο επεσα πανω σε καποιον. Τη τυχη μου μεσα. Σκευτηκα. Σηκωθηκα απο το πατωμα και ειδα τον Μιχαλη. Εφυγα γρηγορα και πηγα στα παιδια.
Βιολετα: Ειρηνη τι εγινε;; Ολοι με κοιτουσαν ανυσηχα. Τους ειπα τι εγινε με τον Τζος κλαιγοντας. Ηρθαν και με αγκαλιασαν. Ησυχασα και εκατσα με τα παιδια. Οταν το σχολειο τελιωσε πηγα σπιτι μου και οπως παντα ημουν μονη μου. Εβγαλα τα τακουνια μου, εβαλα τα γυιαλια μου, εκανα τα μαθηματα μου και ειδα ολη μερα τηλεοραση μεχρι να ερθουν τα κοριτσια να ετοιμαστουμε γισ να παμε στο κλαμπ. Κατι που δεν ηθελα αλλα ειμουν αναγκασμενη να παω εφοσον εχω τρελες φιλες σαν αυτες.