Κεφαλαιο 15

100 5 0
                                    

Ειρηνη
Ξυπνησα και συνηδητοποιησα οτι δεν ειμαι στο δωματιο μου. Που ειμαι;;; Σκευτηκα. Θυμηηησου. Μου ειπε η συνηδηση μου. Θυμηθηκα τι εγινε χθες. Ειμαι στο σπιτι του Μιχαλη. Σημερα ειναι Σαββατο και δεν εχουμε σχολειο. Εχω δουλεια να κανω. Ποοολυυυυ δουλεια. Σηκωθηκα και επληνα το πρωσοπο μου και τα δοντια μου. Πηγα στο σαλονι και απο οτι φαινετε δεν εχει ξυπνησει. Καλα 6:30 ειναι η ωρα τι να ξυπνησει. Σκευτηκα. Ωρα για δουλεια. Αρχησα να καθαριζω το σπιτι. Εβαλα σκουπα και σφουγκαρησα τα πατωματα. Επλινα τα πιατα, τα ποτηρια, τις κατσαρολες και ολα τα κουζινηκα. Ξεσκονησα και τα πραγματα. Το μονο δωματιο που εμεινε ειναι του Μιχαλη. Πηγα σιγα-σιγα για να μην τον ξυπνησω. Εβαλα σκουπα, καθαρησα και σφουγκαρησα το πατωμα, ξεσκονησα τα πραγματα και του εφτιαξα τα ρουχα. Κοιμαται πολυ βαρια. Σκευτηκα. Εε τι περιμενες;; Αγορι ειναι. Απαντησε η συνηδηση μου. Χαχα συμφωνω. Της απαντησα. Ωραια. Η ωρα ειναι 12 το μεσημερι. Ουαου. Μολις πηγα να φυγω ενιωσα δυο χερια γυρω απο την μεση μου. Ουρλιαξα.
Μιχαλης: Ηρεμησε εγω ειμαι.
Ειρηνη: Εκανα ολες τις δουλειες του σπιτιου απο τις 6:30 το πρωι που σηκωθηκα και αυτο ειναι το ευχαριστω σου;;
Μιχαλης: Οοχι δεν το εκανες. Στρυφογυρησα τα ματια μου.
Ειρηνη: Εε τι νομιζεις οτι εκανα;;; Θαυμαζα την ομορφια σου;;
Μιχαλης: Εε ναι γιατι οχι;; Κατσε. Μολις με ειπες ομορφο;; Ωχ! Σκευτηκα. Στρυφογυρησα τα ματια μου και γυρησα να τον κοιταξω. Ειναι χωρις μπλουζα. Και αμαν τι κοιλιακοι. Οσο κι αν ηθελα να μεινω να τον κοιταζω δεν γινοταν. Του εβγαλα γλωσσα και πηγα στην κουζινα να μαγειρεψω. Μαγειρεψα κρεπες, τηγανιτα παγωτα, βαφλες και εστειψα χυμους πορτοκαλι. Μια ωρα μετα ηταν ετοιμα.Τα εβαλα στο τραπεζι.
Ειρηνη: Θα ερθεις να φας;; Ειπα και ηρθε τρεχοντας. Στρυφογυρησα τα ματια μου. Αγορια. Παντως. Μου αρεσει να τον βλεπω χωρις μπλουζα. Χαχα. Εμεινε να κοιταζει σαν χανος.
Ειρηνη: Τι;;
Μιχαλης: Δεν ηξερα οτι μαγειρευεις. Μου ειπε εκπληκτος. Γελασα.
Ειρηνη: Και δεν εχεις δει τιποτα. Θα φας τωρα;; Τον ρωτησα. Εκατσε κατω και εβαλε στο πιατο να φαει. Εγω πηγα κι εκατσα στον καναπε. Ανοιξα την τηλεοραση και το εβαλα στο Disney Channel. Μιση ωρα μετα ο Μιχαλης ηρθε και εκατσε διπλα μου.
Μιχαλης: Δεν θα φας;; Με ρωτησε.
Ειρηνη: Εφαγα πριν. Ειπα ψεματα.
Μιχαλης: Μην μου λες ψεματα. Με μαλωσε.
Ειρηνη: Δεν λεω ψεματα.
Μιχαλης: Ειρηνη!
Ειρηνη: Καλα δεν εφαγα. Δεν πειναω. Παλι ψεματα.
Μιχαλης: Πες μου. Γιατι δεν τρως;;
Ειρηνη: Οοοχου ρε Μιχαλη. Απλως δεν πειναω. Ειπα και σηκωθηκα. Πηγα στην κουζινα και αρχησα να πλενω. Γιατι πρεπει να ρωταει συνεχεια;;; Αμαν πια. Σκευτηκα. Τελειωσα και πηγα στο δωματιο μου. Εβαλα τα γυαλια μου και εκανα τα μαθηματα μου. Μια ωρα μετα ειχα τελειωσει. Πηρα το λαπτοπ μου και πηγα στο σαλονι οπου καθοταν και ο Μιχαλης. Η ωρα ειναι 3:00 το μεσημερι. Αρχησα να ψαχνω στις αγγελιες για δουλεια. Βρηκα αρκετες καλες. Σε καφετερια, σε γραφειο. Λεω να παω σε καφετερια μιας και δεν εχω τις καταληλες γνωσης για την εταιρια. Τους πηρα τηλεφωνο και θα παω την Δευτερα μετα το σχολειο.
Μιχαλης: Τι εγινε;; Βρηκες δουλεια;; Με ρωτησε. Σηκωσα το κεφαλι μου απο την οθονη και τον κοιταξα με θυμωμενο βλεμμα. Ναι μεν μου αρσει αλλα με θυμωνει ωρες-ωρες.
Μιχαλης: Ελα ρε Ειρηνη. Απλως νοιαζομαι για σενα και ηθελα να μαθω αν εισαι καλα. Του χαμογελασα.
Ειρηνη: Συγχορεμενος. Την Δευτερα μετα το σχολειο θα παω να δουλεψω σε μια καφετερια.
Μιχαλης: Αα ωραια.
Ειρηνη: Εσυ;;
Μιχαλης: Τι εγω;;
Ειρηνη: Ρε! Δουλευεις;;
Μιχαλης: Αα ναι. Βοηθος ψυχολογου.
Ειρηνη: Ωραια.
Μιχαλης: Θες να βγουμε σημερα η θες να κατσουμε σπιτι καλυτερα;;
Ειρηνη: Λεω να κατσουμε σπιτι. Ηρθε κι εκατσε διπλα μου. Ειναι πολυ κοντα μου.
Μιχαλης: Ειρηνη. Σε παρακαλω. Πες μου γιατι δεν εφαγες το πρωι;; Ααντεε παλιιι. Σκευτηκα. Ξεφυσιξα και πηγα στην κουζινα να μαγειρεψω. Εφτιαξα τηγανιτα παϊδακια, πανσετες και μπριζολες με τηγανιτες πατατες. Μια ωρα μετα ηταν ετοιμα. Τα εβαλα στο τραπεζι.
Ειρηνη: Ελα να φας. Του φωναξα. Ηρθε κι εκατσε κι εγω πηγα στο σαλονι και ξαναεβαλα το Disney Chanell. Εβλεπα τηλεοραση και μιση ωρα αργοτερα ηρθε ο Μιχαλης κι εκατσε διπλα μου.
Μιχαλης: Θα φας;;
Ειρηνη: Τσου.
Μιχαλης: Ελα ρε Ειρηνη. Σηκωθηκα και πηγα στην κουζινα. Εβαλα τις πατατες και τα κρεατα σε ενα ταψι, τα καλυψα με ενα αλουμινοχαρτο και τα εβαλα μεσα στον φουρνο. Επληνα τα κουζινηκα που χρησιμοποιησε για να φαει. Πηγα στο σαλονι. Εβλεπα τηλεοραση με τον Μιχαλη. Ακομα δεν του μιλαω. Χτυπησε το κινητο μου. Ωχ! Αγνωστος. Σηκωθηκα και πηγα στο δωματιο. Το σηκωσα.
Τηλεφωνικη συζητηση
Αγνωστος: Γεια σου Ειρηνακι.
Ειρηνη: Τι θες;;
Αγνωστος: Τιποτα απλα να σε ρωτησω πως νιωθεις που σκωτοσα την μητερα σου. Καιιιι δεν ξερω. Μπορει και να σκοτωσω και κανενα αλλο σημαντικο σου πρωσοπο. Οποτε προσεχε.
Τελος τηλεφωνικης συζητησης
Μου το εκλεισε. Ξανα! Κοιταξα το κινητο μου. Ολα οσα λεμε παντα γραφωντε στο κινητο μου σε μυνηματα. Οχι μονο με αυτον αλλα με ολους οσους μιλαω. Τι ενοει;; Τι θελει απο μενα;; Πηγα στο σαλονι κι εκατσα.
Μιχαλης: Ειρηνη τι εχεις;; Εισαι χλωμη και εισαι σαν να εχεις δει φαντασμα.
Ειρηνη: Δεν εχω τιποτα.
Μιχαλης: Ρε Ειρηνη-
Ειρηνη: Μιχαλη δεν εχω ορεξη ενταξει;;; Σταματα να μου σπας τα νευρα ρωτωντας με τι κανω ολη την ωρα. Αμαν πια. Ειπα και πηγα στο δωματιο μου. Αρχησα να κλαιω με λιγμους εχοντας το κεφαλι μου στο μαξιλαρι. Μιση ωρα μετα ενιωσα δυο χερια να με αγκαλιαζουν. Σηκωθηκα και ειδα τον Μιχαλη. Τον αγκαλιασα και εκλαψα στην αγκαλια του.
Μιχαλης: Σςς. Ελα ηρεμησε. Του εδωσα το κινητο μου και διαβασε τις τηλεφωνικες μου συζητησεις με τον αγνωστο. Εγω εκλαιγα ακομα στην αγκαλια του.
Μιχαλης: Δεν το πιστευω. Πρεπει να παμε στην αστυνομια.
Ειρηνη: Οχι! Δεν πρεπει να παμε στην αστυνομια. Εδω δεν του εκανα τιποτα και σκοτωσε την μητερα μου. Φαντασου τι αλλο θα κανει. Ειπα και συνεχησα να κλαιω στην αγκαλια του.
Μιχαλης: Ελα ηρεμησε. Κατσε να κοιμηθεις.
Ειρηνη: Μα ειναι μολις 6 η ωρα.
Μιχαλης: Ναι αλλα εισαι κουρασμενη μετα απο τοσες δουλειες που εκανες και εκλαιγες για περιπου μια ωρα. Του εγνευσα καταφατικα. Πηγε να φυγει αλλα του μιλησα.
Ειρηνη: Οχι μην φυγεις. Φοβαμαι. Ηρθε και ξαπλωσε διπλα μου. Εκλεισε τα φωτα. Δεν ειμουν με γυρισμενη την πλατη. Αντιθετως τα πρωσοπα μας κοιταζαν το ενα το αλλο και τα χερια του ηταν γυρω απο την μεση μου. Ειναι ωραια να ειμαι στην αγκαλια του. Ειναι ωραια να ειμαι τοσο κοντα του. Ξερει πως να με κανει να νιωθω καλα και με κανει να γελαω ακομα και στις πιο δυσκολες στιγμες της ζωης μου. Με πηρε ο υπνος χαμογελωντας. Ειμαι ασφαλης στην αγκαλια του.

Θα Σ' αγαπω Για Παντα Donde viven las historias. Descúbrelo ahora