Θα Σ' αγαπω Για Παντα

Κεφαλαιο 23

Ειρηνη
Εδω και ωρες ειμαι εδω. Σε αυτην την αποθηκη. Κανει κρυο και φοβαμαι. Αμαν! Η πορτα. Κουλουριαστηκα σε ενα σημειο. Περιεργος δεν ηρθαν σε εμενα αλλα εριξαν ενα αλλο κοριτσι στο πατωμα. Ηταν γεματη αιματα και μελανιες. Μολις εκεινος ο αντρας βγηκε εξω πηγα κοντα της.
Ειρηνη: Εισαι καλα;;; Τρμαξε και απομακρυνθηκε.
Ειρηνη: Μην φοβασαι. Δεν θα σου κανω κακο. Το υποσχομαι. Ηρθε δυστακτικα κοντα μου.
Ειρηνη: Πως σε λενε;;;
Κοριτσι: Αναλισα εσενα;;
Ειρηνη: Ειρηνη. Ποσο χρονον εισαι;;
Αναλισα: 18 εσυ;;
Ειρηνη: Κι εγω. Απο ποτε εισαι εδω;;
Αναλισα: Στα 16 μου με επαιρνε τηλεφωνο καποιος και με απειλουσε. Ενα βραδυ με απηγαγε. Απο εκεινο το βραδυ καθε μερα τρωω ξυλο. Εσυ;;
Ειρηνη: Εμενα με επαιρνε καποιος τηλεφωνο. Σκοτωσε την μαμα μου και εμεινα ορφανη μιας και ο αδελφις μου κι ο πατερας μου παιθαναν οταν ειμουν 5 χρονον. Μια μερα με απειλησε πως αν δεν παω μαζι το θα σκοτονε το αγορι μου. Χθες ο Μιχαλης μου ειπε πως ποτε δεν μ'αγαπησε και πως ολα ηταν ενα στηχημα. Αλλα εγω τον αγαπω ακομα κι αν εκεινος οχι.
Αναλισα: Εχω κι εγω εναν αδελφο. Ειναι εναν μηνα μεγαλυτερος μου.
Ειρηνη: Κατσε! Εχει δυο κολλητους που τον εναν τον λενε Λεον και τον αλλον Φεντε;;
Αναλισα: Ναι. Την αγκαλιασα.
Ειρηνη: Δεν το πιστευω. Εσυ εισαι η αδελφη του Μιχαλη. Ο αδελφος σου ηταν το αγορι μου. Νομιζει πως εχεις πεθανει ενω εσυ εισαι ζωντανη. Δεν το πιστευω.
Αναλισα: Μιλας σοβαρα;;; Της εγνευσα καταφατικα. Πηγε να μιλησει αλλα καποιος μπηκε μεσα.
Αγνωστος: Γεια σου Ειρηνακι.
Ειρηνη: Εσυ ησουν που με επαιρνες τηλεφωνο.
Αγνωστος: Ναι εγω ημουν. Το κανεις Αναλισα;;;
Αναλισα: Δεν ειναι δουλεια σου μαλακα!
Αγνωστος: ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΕΜΕΝΑ ΕΤΣΙ ΣΚΥΛΑ! Πηγε να την κλοτσησει αλλα πηγα μπροστα της με αποτελεσμα να φαω εγω την κλοτσια. Πονουσε αλλα δεν με ενοιαζε. Δεν θα τους αφησω να την ξαναπλησιασουν.
Αγνωστος: Φυγε απο την μεση! Μου ειπε μεσα απο τα δοντια μου.
Ειρηνη: Οχι! Δεν θα αφησω ουτε εσενα ουτε κανεναν αλλον να την ξανα πειραξει. Γελασε.
Αγνωστος: Ξερεις πως αν το κανεις αυτο δεν θα τρως μονο το διπλασιο αλλα το δεκαπλασιο απο το κανικο ξυλο;;;
Ειρηνη: Δεν με νοιαζει! Δεν θα αφησω κανεναν σας να την ξανα πειραξει! Με κλοτσησε παρα πολλες φορες μεχρι που εβγαλα αιμα απο το στομα. Με σηκωσε απο την μπλουζα και με κοπανησε στον τοιχο. Με σφαλιαρησε παρα πολλες φορες και μετα αρχησε να μου χωνει μπουνιες.
Αγνωστος: Ακομα θες να τρως το δεκαπλασιο;;
Ειρηνη: Ει-ειν-ναι κ-καλ-ητερ-ρα α-απ-πο τ-το ν-α χ-χτ-υπ-πατε τ-την Α-αν-ναλιζα. Καταφερα να τραυλισω. Με χτυπαγε για 2 ωρες. Πως αντεξα και δεν λιποθυμησα δεν καταλαβαινω. Η Αναλιζα φωναζε και ουρλιαζε να σταματησει και μερικες φορες ερχοταν να με προστατεψει με αποτελεσμα αυτος να παει να τγν χτυπησει κι εγω με τα χιλια ζορια να καταφερνω να την προστατευω. Επιτελους σταματησε.
Αγνωστος: Θα τα πουμε μετα τσουλα μην στεναχωρισεσαι.
Ερηνη: Καθαρμα! Μπασταρδε! Μαλακα! Φωναξα. Με ακουσε. Με χτυπουσε για αλλη μια ωρα και μετα εφηγε. Η Αναλιζα ετρεξε σε μενα.
Αναλιζα: Συγγνωμη. Συγγνωμη. Εγω φταιω για ολα. Ειπε κλαιγωντας. Πρεπει να εισαι δυνατη. Θα σε υποστυριζω περισσοτερο απο εδω και περα. Μου ειπε ησυνηδηση μου. Ευχαριστω. Της απαντησα. Παρακαλω. Μου απαντησε.
Ειρηνη: Δεν φταις εσυ. Μην ανυσηχεις. Μπορεις να με ωοηθησεις να σηκωθω;; Με βοηθησε και με ξαπλωσε στο σκληρο κρεβατι που υπηρχε εκει.
Ειρηνη: Αναλιζα.
Αναλιζα: Οριστε.
Ειρηνη: Απο εδω και περα δεν θα αφησω κανεναν να σε ξανα πειραξει. Και θα βρω εναν τροπο να φυγουμε. Στο υποσχομαι.
Αναλιζα: Ειρηνη. Πρεπει να σου πω κατι.
Ειρηνη: Πες.
Αναλιζα: Αυτος που σε χτυπουσε τοσες ωρες ειναι ο πατερας μου. Σηκωθηκα αποτομα.
Ειρηνη: Αααα!!!! Φωναξα. Ποναω παντου.
Αναλιζα: Εισαι καλα;;
Ειρηνη: Ναι καλα ειμαι. Ειπα και ξανα ξαπλωσα.
Αναλιζα: Κοιτα ξερω πως τωρα θα με μισεις αλλα-
Ειρηνη: Δεν σε μισω. Την διεκοψα.
Ειρηνη: Απλα μου φαινετε απιστευτο πως ενας γονιος θα το εκανε αυτο στο παιδι του.
Αναλιζα: Ο πατερας μου ποτε δεν με αγαπησε. Παντα με ελεγε σκουπιδι, μου φεροταν παντα απαισια και πολλα αλλα. Ο αδελφος μου και η μαμα μου παντα προσπαθουσαν να του αλλαξουν γνωμη και τσακονωντουσαν. Την αγκαλιασα. Ποναω αλλα δεν θελω να τυς το δειξω.
Αναλιζα: Ειρηνη ξερω οτι πονας. Δεν χρειαζεται. Την αφησα.
Ειρηνη: Αναλιζα.
Αναλιζα: Οριστε.
Ειρηνη: Θελω να ξερεις πως θα κρατησω την υποσχεση μου. Πηγε να μιλησει αλλα ανοιξε η πορτα.