Adım hudut.İsmim gibi nefes alışım bile farklı çünkü ben bi vampirim,kalbi olmayan.Ama taki onu görene kadar , kalbim bi an da elinde olmadan sanki heran atacakmış gibi oluyor onu görünce.
Ve o kız bi insan nefes almayı iyi beceren ve bi atan kalbe...
Güzel bölüm oldu diye düşünüyorum inşallah yanlış düşünmüyorumdur.☺️
iyi okumalar
😍☺️😍
"O sıra da onu gördüm.Masmavi gözler ve siyah saçlar.Gözlerinin içine baktım.Sonra bi anda onun acılarına şahit oldum , güçlerim sayesinde ".
Teo:Hadi gelin mahallede maç edıyor çoçuklar bizde onlarla azıcık oynayalım. Zeyd:Ben gelirim.Zaten kısıldık bu Dünya'ya. Hudut:Beni biliyorsunuz.Pek haz etmiyorum insanlardan.Siz takılın. Teo:Sen bilirsin.Israr yok.
İkiside top oynamaya gittiler ben ise öylece koltukta uzanmıştım.Zaten Dünya'da yatmak için bulunuyordum.Hiç bir insanla diyalog halinde bulunmayacaktım.Dört ay gelip geçerdi Diye düşünürken ne kadar uzun bir süre Olduğunu fark ettim ve kendi kendime bu dört ay öyle kolay kolay geçmeyeçeğini söyledim Bir anda böyle yatarak nereye kadar dedim . Kalktım uzandığım koltuktan.Köşkün ikinci katına çıktım.Kocaman bi camı vardı Dışarıya doğru bakan.Bütün kasaba burdan gözüküyordu.Ama daha çok köşkün az aşağısında olan bir ev vardı.Orası dikkatimi çekti.Üç katlı ve hemen yan tarafında bulunan yıkık dökük kulübeyi andıran bir ev .Aslında ev desem ev değil yanı ahır gibi bir şeydi daha çok Bir kadının oraya girdiğini fark ettim meğer orda da yaşıyan varmış.Şaşırmamam lazımdı aslında çünkü;bu insanlara akıl fikir erdirilmez pek yaptıklarına.
Aynur:Ne yapıyorsun sen burda he...Büssürü iş seni beklerken sen burda o resme bakıp ağlıyor musun? Hayal:Buyur bi iş mi vardı? Aynur:Hangi işi yaptın da daha iş mi diye soruyorsun sen? Hadi kalk.Dışar da evin önündeki odunları taşı önce odunluğa sonra kapıyı bacayı iyice süpür. Hayal:Ama anne biliyorsun ki akşam babam dövdü beni ve benim Ayağım ağırıyor. Aynur:Kalk dedim sana .Yoksa akşama baban geldiğinde ona söylerim seni bi o kat daha döver! Hayal:Peki anne şimdi hallederim.
Az önçe oraya giren kadın ordan çıktı. Sinirli sevimsiz bir insan olduğu belliydi her halinden.Sonra yeniden kapı aralandı.Biri daha varmış o küçük kulübede.Bir kızın çıktığını gördüm , benim yaşlarım da . Ama sağ ayağın da sorun vardı sanki.Çünkü;üzerine pek basamıyordu.Topallıyordu. Aman dedim çekildim camın önünden.Odama çıktım.Uzandım yatağın üzerine.Uyumaya çalıştım ama ebedi uyuyamadım.Uyku düzenim bile yok olmuştu bu dünya da .O sıra da kapı çalındı.
Kalktım yataktan , ne yapayım? Uyuyamıyordum.Dışarıya çıktım.Maca ben de dahil oldum.Boş boş tavana bakmaktan ıyıydı. Top aşağıya doğru kaçmıştı.Çoçuklar peşinden gitti.Ama on beş dakika olmuştu kimse ortalıklar da yoktu.Etrafa baktım kimse yoktu. Güçlerimi kullandım hızlıca topun peşinden giden çoçukların yanına vardım.
Hudut:Eee hani top. Uzay:Abi hayal ablaya yardım edıyoruz. Hudut:O kendi taşıyamıyor mu odunlarını da , siz bizi bekletiyorsunuz sap gibi yukarda ? Kuzey:Abi onun bacağı yaralı taşıyamıyor pek . Canı yanıyor. Hudut:Doğru ya sizin canınız yanıyor. Uzay:Ne yanı abi senin canın yanmıyor mu? Hudut:Tamam ya ben gidiyorum.İşiniz bitince gelirsiniz.
O sıra da onu gördüm.Masmavi gözler ve siyah saçlar.Gözlerinin içine baktım.Sonra bi anda onun acılarına şahit oldum güçlerim sayesinde.Gerçekten de topallıyordu.Ama yine de odun taşıyordu.Durdum ona baktım.O sıra da bi bağırış sesi duydum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
^_^Bu arada yorumlarınıza çok ihtiyacım var.Düzenleme yapacağım zaman çok yardımcı olacak bana. Unutmayın Sak'ın 😍☺️ vote bırakmayıda unutmayın. Sizi seviyorum Sağlıcakla kalın....😊
