Adım hudut.İsmim gibi nefes alışım bile farklı çünkü ben bi vampirim,kalbi olmayan.Ama taki onu görene kadar , kalbim bi an da elinde olmadan sanki heran atacakmış gibi oluyor onu görünce.
Ve o kız bi insan nefes almayı iyi beceren ve bi atan kalbe...
Okumaya devam edın güzel süprizler var iler ki bölümlerde sizi bekleyen😍
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
"Konuşmasına izin vermedim daha fazla.Ne yanı küçük bir kız gibi davranıyordu bana.Öyleyim belki de ama yaşadıklarım bu güne kadar yaşımdan büyüktü.Ve bu kimsenin umrunda olmadı bu güne kadar."
Su damlası nerdeyse avucumun içine düşüyordu ki elimi geriye doğru çektim.Su damlası yere toprağın üzerine düştü.Yere doğru bakarken bi şey fark ettim güneş tepe noktasına çıkmıştı nerdeyse. Peki ben neden hala dışardaydım.?.Köşk'te olmam gerekirken.Güneşin bana doğru gelişini izliyordum.Vücudumun parladığını ve bi acı hissettim.Tam güneş bana yaklaşmıştı ki birinin sırtıma dokunduğunu hissettim. Hissettiğimin gibi de ortadan kaybolduk. Gözlerim etrafı görmüyordu.İki üç dakika sonra gözlerimi açtığımda karşımda prens duman'ı gördüm.Sinirli bakışlarla bana bakıyordu.Taht odasındaydık.Bizden başka kimsede yoktu.
Duman:Ne yaptığını sanıyorsun sen? Hudut:Prensim şey. Duman:Tek laf etme.Yaptığın hatanın ne kadar büyük olduğunun farkındasındır.Eğer ben fark etmemiş olsaydım zamanın da senden geriye toz bulutu kalacaktı.Ne demiştim ben? Güneş tepe noktasındayken dışarı da bulunmayın diye.Neden ciddiye almıyorsun? Hudut:Unutmuşum prensim...
Bana doğru yaklaştı.Yüzüme bakıyordu gözlerimin devirerek.Sinirliydi.
Duman:Biliyorsun hudut.Beni kandırmak o kadar da kolay değil.Beyninden geçenleri okumama bile gerek yok.Gözlerinden anlaşılıyor.Ne dedim sana ben kalbinle hislerinle değil aklınla hareket edeceksin diye. Hudut:Unutmadım prensim. Duman:Peki az önceki hareketin neydi? Hudut:Bende anlamadım prensim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefon çaldı masanın üzerinde.Annemin değilde benim bakmamın daha iyi olacağını düşündüm o anda.İçime öyle doğmuştu.Zaten ortalıklarda yoktu.Telefonu açtım.
Hayal:Alo. Polis:Fatih Yıldız'ın ailesiylemi görüşüyorum? Hayal:Evet ben kızıyım. Polis:Kızım telefonu annene ya da başka bi birine verir misin? Hayal:Annem öldü.Kimse de yok evde. Polis:Şey baban bi kaza geçirdi.Ama endişelenme.
Konuşmasına izin vermedim daha fazla.Ne yanı küçük bir kız gibi davranıyordu bana.Öyleyim belki de ama yaşadıklarım bu güne kadar yaşımdan büyüktü.Ve bu kimsenin umrunda olmadı bu güne kadar.
