Adım hudut.İsmim gibi nefes alışım bile farklı çünkü ben bi vampirim,kalbi olmayan.Ama taki onu görene kadar , kalbim bi an da elinde olmadan sanki heran atacakmış gibi oluyor onu görünce.
Ve o kız bi insan nefes almayı iyi beceren ve bi atan kalbe...
Bu bölümü okurken eminim çok heyecanlanacaksınız ☺️ Umarım beğenirsiniz😍 Bayağa güzel bi bölüm oldu. Doğruyu Söylemek gerekirse baya kafa yordum... İyi okumalar ☺️😍
^_^_^_^_^_^_^_^_^_^_^_^_^_^_^
"Sen ki hudut'sun... Ritmi bile olmayan atmayan kalbine o kızı yaklaştırmayacaksın."
Hayal:Sen...
Diye bildi.Sonra da kollarımın arasına bayıldı. Bunu yapmak zorundaydım.Mecburdum ona herşeyi unutturmaya seçeneğim yoktu.Tek çarem gibi gözüküyordu zaten.Etrafa baktım sonra da ona.İlk defa bi kız bu denle yakındı bana !!! Hemde kendi ırkımdan olmayan.Suç olduğunu bile bile hem de ... Kalbim bile ona aitti.Bunu kendime itiraf edemez olsam bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona baktım tamda yüzüne doğru.Saçları yüzünü kapatmıştı ama.Kolumu kaldırdım ve elimle yüzünü kapatan saçlarını hafifçe kaldırdım.Bi kaç saçını kulağının arkasına koydum.Sağ gözünden düşen damlayı fark ettim.Yaşdı bu.Üzüldüğümüz de bu damla hem vampirleri hemde insanları ifade ediyordu.Bu her iki tarafında birer özelliğiydi. Ama unutmamam gereken bi şey vardı.Bu değildi ki vampir ve insan birlikte olabilsin. Ölümlü ve ölümsüz.Bi arada bulunmaları imkansızdı.Ve bu hep böyle var oldu imkansız.. Göz yaşını sildim.Tıpki az önce yaptığım gibi ne beni nede buraya geldiğini hatırlayacaktı. Sıcaktı gözyaşı sımsıcak...O kadar güzeldi ki diye düşündüm.
Artık onu evine getirmeliydim . Bu kadar yeter dimi? Fazla zaman kaybetmiştim. Kuçağıma aldım onu.Başını omzuma yaslandım . Kalp atışları tamda kalbimin üzerindeydi.Nefes aldıkça kalp atışlarını duyuyordum. Bu güne kadar insanlardan kaçtım dünyadan oldum olası nefret ettim.Ama ilk defa bu denle bir şeyler bana hissettirene rasladım.Şansa bak oda yakınımda olmasına rağmen benden çok uzakta gibi .!. Artık onu uyandırmalıydım. Evinin yakınlarında bi yerde belirdim görünmezdim ilk de.Etrafta kimsenin olmadığını görünce görünmezlikten çıktım. Kucağımdan yere koydum onu yavaşça sarsmadan yada canı sonra yanmasın diye. Çünkü o bi insandı canı yana bilirdi benim gibi değildi o. Yok oldum etraftan.Köşk ' ün üst katında belirdim.Onu uyandırmak için elimi şıklattım.İllaki uyanmıştı.
Gözlerimi araladım.Kabus dürüyordu ama ayağa kalktım.Başımda bi ağrı vardı.Elimle masaj yaptım. En son evden dışarıya doğru çıktığımı ve koştuğumu hatırlıyordum.Demek ki sonra bayılmışım burda.Eve geri dönmem lazımdı küçük adımlarla eve doğru ilerlemeye başladım.
Sınırlarını aşıyorsun hudut bu hiç ama hiç hoş değil..Artık kendine bi çeki düzen vermen lazım.Eğer bu öğrenilirse neler olur bi düşün. Bi de senin gibi birinin insan bi kıza aşık olman çok aptalca olur. Krallık seni affetmez. Ala bileceğin cezayı düşün.Cezaları geç.Olanağı olmayan birşey bu zaten.Bu hisleri yok et.Ve başından beri savunduğun şeyi yap.Kalbinle değil aklımla haraket et.Hayal'den uzak dur. Unutma hudut aşılması zor birşey.Ve çoğu insan sadece hayalini kurar ve bu şekilde hareket eder. Sen ki hudut'sun... Ritmi bile olmayan atmayan kalbine o kızı yaklaştırmayacaksın.
