THE DARK AND THE BLACK ROYALS

CHAPTER XVI : Part 4

LUKE’s POV

Nung nagtext si Ali sa ‘kin ulit ng bandang hapon na naghihintay pa din siya sakin kahit magdamag agad akong lumabas ng bar at pinuntahan siya.

4 na ng hapon at alas-10 pa siya andun, kumain na bay ‘yn? Siguradong hindi pa dahil hinihintay ako.

Nag-drive ako ‘gang sa Park na sinabi niyang maghihintay siya. Sinadya kong i-park ‘yung sasakyan malayo pa lang dahil kilala ni Ali ‘yung sasakyan ko.

Gusto ko lang i-check kung naghihintay pa din ba siya. At tama nga ang hinala ko.

Nakatingin lang don sa mga batang naglalaro at ngumingiti-ngiti dahil sa mga naglalarong bata. Nung umalis na ‘yung mga bata tiningnan niya ulit ‘yung relo niya tas balik upo ulit.

Tiningnan ko yung relo ko, 7pm na. kumain na ba tong babaeng to?

Tintingnan ko lang siya, nakaupo lang siya don at matyagang naghihintay sa ‘kin. Tumingin ulit siya ng orasan nya kaya naman napatingin din ako sa orasan ko.

8:30 na. May balak ba ‘tong magpakamatay sa gutom? Naaawa na ako sa mukha niya dahil ang putla niya na at halatang pagod na pagod na sa paghihintay.

Maya-maya pa, tumingin ulit siya sa relo niya kaya tumingin na din ako sa relo ko. Alas-10 pasado na, ilang oras na ako andito dumating ako dito ng mga 5pm kaya 5 oras na ako andito samantalang siya alas-10 palang ng umaga andito na.

Mahigit kalahating araw na siyang naghihintay sa ‘kin. Magpapakamatay ba ‘tong babaeng to? Putlang-putla na siya at alam kong hindi pa siya kumakain buong araw.

Nakarinig ako ng singhot! Napatingin ako kay Ali, umiiyak ba siya?

“Pag nakita ako nila na umiiyak pagtatawanan ako ng mga ‘yun” sabi niya kahit mahina lang rinig na rinig ko dahil tahimik naman sa Park. At talagang nakayanan niya pang mag-biro hah?

“bakit Luke? Anong nagawa ko? bakit?” narinig kong sambit niya habang naiyak. Nahihirapan akong huminga! Nasasaktan ako dahil umiiyak siya ngayon dahil sa ‘kin.

Bakit kasi kailngan pang ikaw! Ikaw at ang pamilya mo ang dahilan e.

Unit-unti akong naglakad papunta sa gawi niya. Dahan-dahan lang habang siya tumayo na din at aalis na din ata. Nakatungo lang siya gang sa….

“Sorry po.” Bow. “sorry po.” punas ng mata. ”Pasensya na po hindi po ako tumitingin sa dinadaanan ko, sorry po tlaga.” sabi niya na hindi pa din natingin sa ‘kin.

Nabangga niya ako dahil nakatungo lang siya dahil pinpunasan niya ‘yung luha niya.

“Akala ko ba mag-uusap tayo? Aalis ka na? May sasbihin din sana ako.” Sabi ko sa kaniya. Agad siyang lumingon at tumakbo papunta sa gawi ko at niyakap ako. Ng mahigpit. Na miss ko ‘to. Ang yakapin niya ako pero hindi na mangyayari pa ‘to kahit kalian.

Tinanggal ko ‘yung kamay niya na nakayakap sa ‘kin tas nagsalita siya. “Bat ngayon ka lang? akala ko di ka na darating e. hehehe. Pero ok lang andito ka na naman e. tara! Upo muna tayo dun.”

Naawa ako sa hitsura niya ngayon. Ang babaeng sexy, maganda, kissable, lips, cute at masayahin na mahal ko e halatang pagod, haggard, namumutla at nannghihina na nasa harapan ko ngayon.

Gusto ko siyang yakapin pero pinigilan ko ang sarili ko dahil sila ang pumatay sa nanay ko.

“Hindi na. Mabilis lang naman ‘tong sasabihin ko e.” tas lumingon siya sa ‘kin at ang mukha niya nagtataka kung ano ang sasabhin ko.

“May problema ba? May mali ba akong nagawa? Ano ba ‘yung sasabihin mo?” sabi niya na halatang kinakabahan sa sasabihin ko.

Huminga akong malalim “Let’s break up.”

Nakita ko siyang natulala at parang iiyak na pero pinipigilan niya lang.

“Hah? Ano ulet? Sensya na ah? Baka kasi mali lang ako ng pandinig, gutom kasi ako e. hehehe. “ sabi niya na natatawa pa.

Ayoko sanang saktan ka pero mas nasasaktan ako Ali, I’m sorry. Kailangan kong gawin ‘to.

Tumingin ako sa mga mata niya. Tinitigan ko siya and I swear, naaawa ako sa hitsura niya ngayon. Malayong-malayo sa itsura niya nung una kaming magkita. “Let’s break up. I’m breaking up with you.”

Pagkasabi ko nun, tumulo ng kusa yung mga luha niya.

Nasasaktan ko ang babaeng mahal ko ngayon at mas doble ang sakit sakin nun. Siguro nga, kailangan ko talagang tanggapin nalang na hindi kami para sa isa’t-isa.

Tulala lang siya at hindi gumagalaw. Tinititigan ko lang din siya.

“b-ba-bakit? M-may naga-gawa  ba a-ako? Sabihin mo lang. may mali bas akin? Babaguhin ko just please don’t leave me Luke. I Love you so much that by just thinking na hindi na kita makakasama isang araw is slowly killing me. Please? Just please?” pagmamaka-awa niya sa ‘kin at hinawakan ‘yung kamay ko.

Please Ali, I don’t want you to beg for me. I hate seeing you like this pero ako mismo ang dahilan kung ba’t ka nagkaka-ganyan ngayon.

I’m sorry pero kayo ng angkan mo ang pumatay kay mama at sa naalala kong ‘yun napalitan ng galit ‘yung awa ko.

“You don’t have to change Ali. Kasi kung nagbago ka hindi ko sana malalaman na kayo at ng Mafia niyo ang pumatay sa nanay ko.” nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko.

“Isabelle Suares is the name Ali. That’s my mother’s name na pinatay niyo 6 years ago. Dahil sa inyo nagkawatak-watak ang pamilya ko, ng dahil sa inyo naging ganito ako na kahit sa panaginip ko ni minsan hindi ko ginusto.” Napaluhod siya habang sinasabi ko yun.

“Now tell me, if you we’re me, would you still want to be with the person who lied to you? Who killed your mother? Because right now I only feel furious just by seeing your face. I despise you Ali. I really despise you to the extent na ayoko ng Makita ka. I hate you so much that I don’t want to see your face ever again. Please do me a favour umalis ka na sa school , mag-drop out ka nalang. I don’t want to see your face again Ali, EVER! “ umalis na ako agad. Hindi ko na siya nilingon pa.

Agad akong sumakay sa sasakyan ko at pinaharurot yun papunta sa underground. Makikipagsuntukan muna ako. Baka sakaling mawala ‘tong galit lalo na ‘yung sakit na nararamdaman ko ngayon.

Tanga ni Luke no? sarap kotosan.

Vote read and comment po. Pa-follow na din po, thanks.