3 years later...
"Serene? Uy, besh?!"
I opened my eyes. It was blurry at first then I blinked thrice and I saw Joy, my bestfriend beside me, looking worried.
"Okay ka lang? Umiiyak ka nanaman habang tulog," She asked, concerned. "Same nightmare?" Naghahabol ako ng hininga. Inabutan ako ni Joy ng bottled water mula sa backseat. Mabilis ko naman itong ininom.
Tumango ako. "Lagi nalang akong nasasagasaan sa panaginip ko."
"Kailan ang next appointment mo kay Dra. Nobleza?" Pagtutukoy niya sa aking psychologist. "Ilang buwan na, pero parati kapa din nananaginip ng ganyan."
"Sanay na ako,"
Tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyang minamaneho ni Joy at bumuntong hininga.
I had an accident three years ago but until now, i still keep having nightmares. Parati ko rin napapanaginipan may lalaking hinahabol ako sa panaginip. Hindi ko alam kung sino siya. All i know is that, naaksidente ako sa araw ng aking graduation dahil may hinahabol raw akong pusa.
Pinaandar uli ni Joy ang sasakyan. It was quarter to five. Tumingin ako sa labas ng bintana dahil malapit na kami sa aming destinasyon.
"Sure ka nga pala na wala iyon don sa apartment niya? Baka mamaya kapusin ka sa oras. Bumili ka nalang kaya ng dating luto sa fastfood kesa duon ka mag cook sa unit nya,"
Joy suggested while manuevering the car, her eyes is still transfixed on the road. Pagtapos ng kanyang training sa bago niyang trabaho ay sinundo niya ako sa work dahil nagpasama ako sakaniya mag grocery para bumili ng pang surprise sa boyfriend ko. 25th birthday niya kasi. At the same time ay 6th monthsary namin. So i decided to prepare for a surprise, bukod pa duon ay napromote ito sa work niya kaya napag desisyunan kong ipag luto ito at isurprise sa kaniyang apartment.
"Mas masarap kasi at healthy ang lutong bahay saka nasa work iyon. 8pm pa ang out niya." Sagot ko, tapos ay lumingon ako sa backseat. Nakalagay doon ang regalo ko sa kaniyang nintendo switch na pinag ipunan ko for the whole four months mula sa aking part time job. A smile escaped from my lips. Paniguradong magugustuhan niya iyon. Afterall, he deserves it. He is so hard working. Deserve niya rin mag enjoy paminsan-minsan.
"Ang swerte sa'yo ni Ross. Sana lang ay hindi siya magloko."
"Hindi niya iyon magagawa. Kasi tulad ko ay focus iyon sa goals niya. He's really family oriented at dedicated sa work kaya ako ang suwerte sakaniya." You see, Ross graduated in college with flat 1. President's lister. Then after that nakahanap agad siya ng trabaho. Kahit isang taon palang siya sa work niya ay napromote agad siya. Breadwinner ito at laging inuuna ang pamilya kaya ultimo damit ay hindi niya mabilhan ang sarili.
"Basta ako wala na akong tiwala sa mga lalaki. I enjoy being single. Atleast, buhay na buhay ang sex life ko." Muntik na akong masamid sa sinabi ng bestfriend ko.
Joy Beatrice Vergara - we were best of friends since we were in elemetary. We're inseperable. Napag kakamalan nga kaming kambal paminsan dahil halos magkamukha na kami. Kung hindi lang maikli ang buhok nito na abot leeg ay marami ang malilito sa aming dalawa. Kaibahan lang, she has a rounded face.
Hindi ko lang mapigilang manibago. Ibang iba na si Joy simula nang magising ako mula sa pagkaka comatose ay nawala na ang dating Joy na inosente. I couldn't blame her. She was dump by her first ex boyfriend when she was in second year college. Sabi ng iba naming kaibigan ay naghabol daw si Joy sa lalaki, at kita ko naman ang pagbabago sakaniya. She changed a lot in just two years. Nagsimula syang matutong uminom and instead enjoy other's guy company without having commitments. She had sex with them as if it's just a normal thing. First love niya iyong ex niya kaya hindi rin madaling mag move on. Ginawa siyang rebound nung lalaki. Joy doesn't even know na ginamit lang siya nito para pag selosin ang ex nito. That dickhead.
