Üniversitedeki ilk senemizin bitiminde Lillie, Luke ve Michael İngiltere'ye gelmişti. 1 hafta burada kaldıktan sonra Avustralya'ya geri dönmüştük. Evimize. Herkes ailesiyle görüşmüştü ve akşam için eskisi gibi barda buluşacaktık. Hepimiz.
Uzun bir aradan sonra birileri ile buluşmaktan hoşlanmıyordum.
Ashton'ın geçen sene açtığı grup hala duruyordu. Ama Calum numarasını değiştirmişti. Yinede mesaj atmaya karar verdim.
Daisy: ben yoldayım, bara geçiyorum Lillie ne zaman orada olursun
Prenses: beş dakikaya ordayım, luke ne zaman gelirsin?
Zürafa: yarım saate ordayım, annem bırakmıyor
Gökkuşağı: ben ordayım
Baterici: bende buradayım hey mike seni görüyorum
Prenses: ne büyük başarı ashton
Daisy: tebrikler ash
Zürafa: işte benim adamım
Baterici: komik değildi
Calum'un yeni numarasını bilmiyordum ve gruptada yoktu. Gelicek miydi onu da bilmiyordum. Ve onu görmeye hazır değildim ama onu görmek zorundaydım.
Bardan içeri girdiğimde burnuma alkolün alışılmış kokusu geldi. Avustralya'da olmak güzeldi.
"Selam." Dedim Ashton'ın yanına oturup. Onu da neredeyse 7 aydır görmüyordum.
"Özlemişim." Dedi Mike ile bize bakıp.
Luke, Lillie'den önce gelmeyi başarıp, hepimize bira almıştı. Daha doğrusu almaya zorlanmıştı.
Lillie de 10 dakika kadar sonra kapıdan girdi. Ama yanında Calum'da vardı.
Kahkaha atarak içeri girmişti. Gülüşünü özlemiştim.
Ashton, Calum'u görünce bana döndü.
"Herşey yolunda değil mi?" Dedi.
Bir şey söyleyemedim, söyleyemezdim çünkü yolunda değildi.
İkisi de gelip bize dahil oldular.
Tuhaf gözükebilirdi ama neredeyse yarım saattir onların konuşmalarına katılmayıp, tavanı izliyordum.
Gözlerim ara sıra ellerine kayıyordu.
Dokunmasını seviyordum.
"Calum, bir dahakine karına da haber ver." Dedi bir kız Calum'un yanına oturup.
Az önce ne demişti o?
Karına mı?
Sikeyim.
Ne olacağını umursayacak değildim. Ayağa kalkıp, tuvalete gittim.
"Daisy?"
Onun sesini duyduktan sonra içimdeki tüm çığlıkların sustuğunu hissettim.
Başka türlü nasıl anlatılır, bilmiyorum.
