Cameron'a bugün için teşekkür edip, otobüsten inmiştim. Arkamdan Calum'da geliyordu. Asansöre binip gideceğimiz katın numarasına bastım. Geldiğimiz uyaran sesle inip odama ilerlemeye başladım.
"Daisy, odana gitmiyorsun." Dedi bana seslenerek. "Benimle geliyorsun."
Ağzımı açıp reddedeceğim sırada beni kendine yaklaştırıp yürütmeye başladı.
Odamdan bir kaç oda ilerideki bir odanın önünde durduğumuzda kartla kapıyı açtı. Oda bomboştu ve daha önce kimse girmemişti.
"Bu oda da neyin nesi?" Dedim, kapıyı kilitlemesine izin verip.
"Oda tuttum." Dedi kulaklığını ve telefonunu çıkarırken.
"Neden?"
"Seninle konuşacaklarımız var."
"Jessica merak eder Calum, gitsen iyi olur."
"Boşver." Dedi ve bana yaklaştı.
"Sana öğretmeliymişiz." Dedi ama aptalca suratına baktım sadece. "Kimlerden uzak durman gerektiğini."
"Bak Calum kendini etkileyici sandığın cümleleri kendine sakla çünkü bende işe yaramıyorlar."
Bir kaç kadeh şampanya ile kafam güzel olmuş olamazdı.
"Az sonra göreceğiz." Dedi ve yatağa uzanmamı sağladı.
"Şimdiden söyleyeyim, kuralımız geçerli." Dedi ve dudakları dudaklarımı buldu.
Ona karşı koyacak kimse yoktu.
Yavaşça öpüyordu ama bu sefer farklı gibiydi.
Suçlu hissediyordum çünkü bir kaç oda ileride onu bekleyen bir kadın vardı o ise benim üstümdeydi.
Öpücükleri derinleşmeye başlıyordu ve benim ona durmasını söyleme olasılığım gittikçe azalıyordu.
Tişörtünü çıkarmıştı ama elleri benim tişörtümü çıkarmaya gelince denemiş fakat yapamamıştı, bu yüzden sinirden terliyordu.
"Şhhhh Calum." Dedim ellerimle yüzünü sabitleyip bana bakmasını sağlarken. "Sakin ol, tamam mı?"
Kafasıyla beni onayladıktan sonra, tişörtümü çıkarabilmişti.
Ve ben ne yaparsa yapsın izin veriyordum.
"Sen."
"Bugün."
"Maçta."
"Yorulmadın."
"Sanırım."
Kesik kesik konuşabilmiştim çünkü dudaklarını dudaklarımdan çekmiyordu.
"Bakıyorum da sende."
"Neyse unut gitsin."
Dedi parmakları beni daha sıkı kavrarken.
Bu sefer bizi durduracak hiç bir şey yoktu ve o durmayacaktı, ben ise onu durdurmayacaktım.
"Daisy." Dedi kesik sesiyle.
