Russel's POV
"I don't."
I don't love Roxane. I never did. And I never will.
I just have to agree with the deal. Para hindi na niya guluhin si Sarah. I didn't expect na sa sobrang galit niya kay Sarah gagawin niya ang bagay na yon.
Naglalakad ako sa hallway malapit sa office ng principal ng bigla kong narinig ang boses ni Roxanne sa loob.
"I don't care if she has good grades! I want her out of the school!" nagagalit na sabi nito.
Out of curiosity, I stand on the closed door just to hear what are they talking about. I have a bad feeling for this.
"Pero Miss Roxane, hindi natin siya pwedeng iexpel dahil wala siyang ginawang violations." pagpapaliwanag naman ng Principal.
"Do what I said or you will lose your job? You know how powerful my family right? Oh. E kung idamay ko kaya ang pamilya mo?"
Biglang tumahimik sa loob. I bet the principal is afraid right now.
"So, do we make things clear? Hindi mo naman siguro ipapahamak ang pamilya mo for the sake of one person who is not related to you?"
"Y-yes miss. I will do what you said."
"Good."
Bumukas ang pinto at nakita niya ako. Ni hindi man lang siya nakaramdam ng takot nung makita niya ako.
"Oh. Hi Russel!" maarte niyang bati sakin.
"Tell me. What do you want?" seryoso kong tanong.
"What are you talking about?" maang na tanong niya.
"You know what I'm talking about. Tell me. What do you want."
Pagkatapos non, bigla niya akong hinawakan sa kwelyo at bumulong sakin.
"It's simple. Be my boyfriend and leave Sarah. Don't ever talk to her." she smiled devilishly.
"Fine. But don't ever do such nasty things to her. Let her graduate and we're good."
"Sure thing Rus." bigla akong nag goosebumps nung tinawag niya akong Rus. Only Sarah can call me Rus.
"Mark your word Roxane. Hindi mo alam ang pwedeng kong gawin pag hindi ka tumupad sa pinag usapan. And give me three days para kausapin siya for the last time."
She just smiled. After that I walked away from her.
-------------------------------------------
Nakita ko si Sarah kasama si Janet sa school grounds.
"Oh Russel. Kanina ka pa namin hinihintay. San ka ba galing?" tanong ni Janet sakin.
"Nag CR lang ako sorry. So can we go home now?"
"Sure. Masama kasi pakiramdam ni Sarah e."
Napatingin ako kay Sarah at hinawakan ang noo niya.
"You have fever. Tara ihahatid ko na kayo."
Inalalayan ko si Sarah habang si Janet ay hawak ang mga gamit niya.
"Sorry Rus. N-naabala pa kita.." nanghihina na sabi nito.
"It's okay Sarah. I will do anything for you.." pero hindi na niya narinig ang huling sinabi ko dahil nawalan na siya ng malay.
-------------------------------
BINABASA MO ANG
Story of My Life
RomantikDalawang magkaibang mundo. Dalawang magkaibang tao. Paano nila pakikitunguhan ang isa't isa kung malalaman nilang ang lahat ng nangyayari ay kasama lang sa isang malaking kasinungalingan?