Love, Hurt and All the Feelings in Between

11

AMBER'S POV

Pagkalabas ko ng kwarto, may narinig rin akong ibang pinto na bumukas.

Nakita ko si Kuya na kakalabas lang rin galing sa kwarto niya.

My Mom brought Dad and Kuya back.

Pero hindi ko alam kung anong dapat kong maging reaction.

I miss them, pero nandito pa rin sa puso ko ang pagtatampo sa ginawang pag-iwan nila sa akin.

As usual, I acted na parang wala pa rin akong kasama sa bahay.

Didiretso na sana akong maglalakad nang hatakin ako ni Kuya papasok sa room ko.

"Bitawan mo nga ako. Pwede mo namang sabihin na makikipag-usap ka. Hindi mo na kailangang manghatak! Sakit rin ng braso ko!" reklamo ko sa kanya.

"Sorry." sorry? Alam pala niya ang salitang yan? "Amber, hindi ko alam kung ano na yang pinag-iisip mo. Pero talagang gusto ko lang magsorry sayo. Sorry for not being here with you. For not being a brother to you." mabuti naman at alam mo.

"Amber, darating din ang panahon na maiintindihan mo kami ni Papa. Ginawa lang naman naming iwanan ka dito para mabigyan ka ng magandang buhay kasama si Tita Cynthia."

"Sa tingin niyo ba maganda buhay ko? Lumaki akong wala kayo, do you think that made me happy?" he stayed silent.

See?

Hindi nila alam ang ginagawa nila. They are too selfish to realize this.

Ang sarap nalang maiyak!

"Berry.." Berry. Kay tagal na ring hindi ko narinig ang nickname na yan.

"Berry, mahal na mahal ka namin ni Dad. We know we made a mistake, pero yun lang ang alam naming gawin."

"Ano ba kasing rason kung bakit ninyo ako iniwan? What do you expect me to do, maging masaya, maging thankful?"

"We left to find Mom." natigilan ako sa sinabi niya.

"You left me to search for Mom? Nagbibiro ba kayo? Iniwan na nga tayo, hinanap niyo pa."

I am frustrated. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

Ang iniisip ko lang is that, they are stupid. They are looking for someone who left at iniwan nila ako. 

Anong gusto nilang gawin ko, hanapin din sila? Puntahan sila? Ano ba ang painagkaiba nila ng totoo kong nanay.

"Berry, Mom did not left." napatingin ako kay Kuya.

"She was forced to leave." and again, I stayed silent.

"Tita Cynthia is not really Dad's wife. He never remarried."

"Okay, just stop." para na akong maiiyak.

What the hell is happening?

Masaya na ako eh. Okay na ako na wala sila. Bakit sila bumalik at mas lalong ginugulo ang isip ko?

I just stormed outside and ran.

I want answers, I want the truth, pero parang hindi ko pa ata kaya.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Basta nalang ako naglakad at hinayaan ang mga paa ko na dalhin ako sa kung saang lugar.