TAKINTILI AŞK

Sırlar

   Artık hiçbir şeyin geri dönüşü yoktu.

  Bedenimden akan sıcak suya kendime bırakırken sıcak buharı içime çektim.Tek yapabildiğim bu olmamalıydı.Nefes alıp vermek...

Hayatımda olup biten şeylere hakim olmam gerekiyordu.Kimin kim olduğunu bilmem gerekiyordu.Kimin ne yapacağını önceden tahmin etmem gerekiyordu.Bu şekilde hayatımın ellerimden akıp gitmesine izin veremezdim.Helede heran ne olacağını bilemezken...

Duştan çıkıp yeni odama girdim.Buraya geleli iki saat olmuştu.Hastaneden sonra şoförüm beni direk buraya getirdi.Annem binanın kapısının önünde bizi bekliyordu.Geldiğimde çok kızgındı.Ama tek bir kelime bile etmedi.

Yeni evim 2+1 di.Küçük hoş bir evdi.Okulumada çok yakındı.Odam hiç beklemediğim bir şekilde benim zevklerime uygundu.Beni tanımayan birinin beni bir odaya yansıtabilmesi hoşuma gitmişti.

Üzerimi giyinmek için gardırobuma baktığımda eski yeni bir sürü kıyafet vardı.Benim kıyafetlerimden hiç vazgeçmeyerek piçamalarımı giydim.Çalışma masam eski masama göre daha iyiydi.Tüm kitaplarım getirtilmişti.Odamda ne varsa çoğu buradaydı.

Çalışma masama gidip kendime bir not defteri çıkardım.Ve yaşanılan her şeyi not almaya başladım.

*Avran ve çetesi okula geldi.(tesadüf değildi.)
*Avran ile tanıştım.
*Çetedekiler eski arkadaşlarımmış.
*Cehennem=Avran'a ait bir mekan
*Turgay =Avran'ın kuzeni
*Kadir =Cehennemden sonra hiç haber alınamadı.(Taki bugüne kadar)
*Peşimde birileri var.(Kim bilinmiyor)
*Turgay ile en son gösteriden önce karşılaştım.(Avran hallettim dedikten sonra görülmedi)
*Gösteride bir cinayet işlendi.Her ne kadar Avran yaptım desede başka bir şey vardı.
*Avran'ın evi=resimlerim bulunmakta
*Melisa ve diğerlerine güvenme.
*Hayat =geçmişten bir dost.(güvenme)
*Yeni bir ev
*Şofürüm= Akın beyin oğlu
*Akın bey=eski doktorum
......

Liste bu şekilde uzarken habire not alıp duruyordum.Hatırladığım her şeyi,her ayrıntıyı...Adresleri bile yazıyordum.Kendime bir harita bulmam gerekiyordu.Ama sanırım şimdilik her şey bu kadardı.Derin bir nefes aldım.Onca şey arasında hala hatırlamadığım şeyler vardı.

Odamın kapısı çalınca hemen ders çalışıyormuşum gibi görünmek için pozisyonumu değiştirdim.

"Evet?" kapıya baktım.Annem önce başını içeri doğru uzattı.Odada göz gezdirirken gözleri beni buldu.

Tamamen kapıyı açıp içeri girdi."Ne yapıyorsun diye bakmaya gelmiştim.Ders çalışıyorsan ben gideyim."

Öylece yüzüne baktım.Onu anlamaya çalıştım.Empati kurmak istedim biran için ama yapamadım.Hayatımı mahveden birine karşı empati bile kuramazdım.

"Sanırım." diyip çalışma masama geri döndüm.Odadan çıkmasını bekliyordum.Ama çıkmadı.Diyecek bir şeyi vardı ama diyemiyordu.Belkide bağırıp çağırmak istiyordu.Çünkü evde beni bulamayınca baya ortalığı karıştırmıştı.Zaten şoförümde bunun üzerine beni bulmuştu.

Oda da sessizlik hakimdi.Belli ki amaçı bağırıp çağırmakta değildi.Ona doğru dönmeden "Sorun ne ?" diye sordum.

Derin bir nefes aldı.İkilemde kaldığını arkam dönük olsada hissedebiliyordum.Ona döndüm.Gözleri yerdeydi.Yüzünde daha önce hiç görmediğim bir hüzün vardı.

Acı çekiyor gibiydi.

Ona baktığımı farkedince kendisini toparladı.Yüz ifadesini düzeltti.Ve onun hep bir maske taktığını farkettim.Yüzündeki bu ifade sahteydi.Güçlü,umursamaz kadın maskesi biraz önce gözümün önünde sahte olduğunu gördüm.