TAKINTILI AŞK

Dans

                                  3. BÖLÜM ''Huzurlu Dans''

   Tuvaletten cıkıp kafeye girerken karşıma Melisa çıktı.Yüzümün halini görünce kaşlarını cattı.''Hayal iyimisin?'' cenemi tutup kendisiine cevirdi.''Sen ağladın mı? ''

Başımı iki yana salladım.Ağlamadım ama ağlamak üzeriyim.Utancımdan,üzüntüden,hayatımdan dolayı ağlamak istiyorum.Arkamda kalan tuvalettin kapısı açıldı.Lanet olsun,gözlerimi yumup derin bir nefes aldım.Melisa arka tarafıma baktı.Gözlerimi actığımda ''onunla beraber miydin? Hemde tuvalette?'' dedi.Yüzünde şaşkınlık hakim benden beklenmeyecek bir davranış sonucta,hem kızgın hem şaşkın.

''Lütfen Melisa üstüme gelme.'' dememle Melisa dönüp bana baktı.Sonrada arkamdan gelen Avran'a baktı.Avran Melisa'yı görmezden gelerek ''Hayal? konusmamız gerek? '' dedi.Onun sesini duyunca içim titredi.Ben ne zamandan beri bu kadar savunmasız oldum.Eğer devam etmesine izin verseydim....

''Ne konuşacaksın bilmiyorum ama kızı rahat bırak.'' diye tısladı Melisa.Ben neden Avran'a karşı koymadım ki? Çünkü bende istiyordum.Sahiplenilmeye ihtiyacım var.3 yıldır tek başımayım ve simdi Avran gercekleri bilen tek kişi bu yuzden mi bu kadar caresiz ve zavallıyım bu yuzden mi ihtiyacım var birine!!

''Bu seni ilgilendirmez Melisa git kendi işine bak.'' demesiyle Avran'a baktım sonra Melisa'ya baktığımda birbirlerini öldürecekmiş gibi bakıyorlardı. Oysa ben kendimi kendi içimde öldürüyorum.''İkinizde kesin şunu.'' Melisa'nın kolundan tutup ''Gidiyoruz.'' dedim.Melisa'yı içeriye sürükledim.Kolumdan tutup ''o çocuğun seninle alıp veremediği ne derdi var? '' demesiyle durdum.bende bilmiyorum,bana musallat oldu demek en doğrusu.

''bende bilmiyorum inan bana bilmiyorum.'' gitmeye yeltendim ama Kolumdan tuttu.Melisa sorguya coktan hazırdı bense değilim suan olmaz.Darmadağın olmuşken olmaz.Dönüp ona baktım.

''Tuvalette ne yapıyordunuz?'' kızardığımı hissetsemde belli etmemeye çalışarak ''hicbir sey.'' dedim.Melisa ağzını actı ama konuşmasına fırsat vermeden''ben eve gidiyorum Melisa sonra konuşuruz.'' dedim.Melisa'yı agzı acık bir sekilde orada bıraktım.Suan konusacak halde degilim.İki günlük biri beni öptü ve bende buna iziin verdim.Aptallığıma mı yoksa Avran'a mı veya çok meraklı dostuma mı kızsam bilemedim.En iyisi gitmek.Kafeye girip masadan çantamı alıp Yeliz ile Hakan'ın yanına gittim.Zorakide olsa gülümsemeye çalışarak ''Umarım çok mutlu olursunuz.Kusura bakmayın benim gitmem gerek.İyi akşamlar.'' diyip onlar bir şey demeden sahte bir gülümsemeyle yanlarından ayrıldım.Kafeden cıkarken Yeliz'in bana seslendiğini duydum ama çoktan kaldırımda koşar adımlarla ilerlemeye başlamıştım.

  Gözlerim yanıyor,akmasından nefret ettiğim gözyaşlarımı engellemeye çalıştım.Ben ne zamandan beri bu kadar savunmasız,caresiz oldum.Şimdi diyeceksiniz alt tarafı bir öpücük doğrusu.Ama o bir öpücükte hayaller saklıydı.Ben sadece korkuyorum, annem gibi olmaktan...Dün gece olanlara izin vermemeliydim,bu sabah olanlara,biraz önce olanlara...O buna cesaret etmemeli.Hiçkimse bana dokunmaya cesaret etmemeli.Ben babamın kızıyım orospu annemin kızı değilim!! Belkide abartıyorum ama ne  yapacağımı bilmiyorum.Sadece... cok yoruldum.Aklım karışık ve ben tek başımayım ve ben ne yapacağımı bilmiyorum sadece cok yoruldum.Savaşmaktan...

Birinin kolumu tuttuğunu hissedince irkilerek kolumu tutan kişiye baktım,Kaan??Ela gözlerinde endişe hakimdi.Kaan'ın geldiğini farketmemiştim bile.

''Kaan? '' Kaan bianda beni kendisine çekip sarıldı. ''Şşş ne oldu bilmiyorum ama bu haldeyken senin tek başına gitmene izin veremem.'' dedi.Bian icimdeki her şey durağanlaştı.Belkide sadece buna ihtiyacım var.Sıcak,guvenli bir sarılışa...