NEFHA

ALINTI

" Yosun kokumda oydu benim, denizim de, dalgamda o idi..."

Sonra... sonra askere gitmişti Dursun. Asiyesi'nin saçından bir tutamı, yine onun peştemalinden, bıçağıyla kestiği bir parçaya sarmış, koynuna almış, unutmamaya yemin edip, ettirip, teslim olmuştu askerlik ocağına.

" Ardımdan koşarken, örtüsü düşmüştü de, bal saçları bir o yana bir bu yana savrulup durmuştu." derdi babası.

"Biliyor musun?" demişti bir gün yine çok sarhoşken "Ben onu hep öyle hatırlarım. Veda edemedi bana ya, o koşuşunu el sallamasını, edilmedik o vedânın yerine koyar, öyle avunurum. "

Bir Asiyemiz eksikti zaten dedim... Onu da getirdim.