Turkuaz

Bölüm 19 Gizemli Hediye...AŞK

Doğa Tekin....

Evde geçirdiğim bu iki günde işimi çok özlediğimi fark ettim. Tamam! Kabul ediyorum bu iki gün Tufan'la gerçekten çok fazla yakınlaşmamıza da sebep oldu. Íş yerine geldiğimden beri de ara ara mesajlaştık , hatta bu akşam beni çok güzel bir yere yemeğe götürmek istediğini söyledi. Bu hız beni korkutsa da Tufan'ın yavaşlamaya pek niyeti yokmuş gibi gözüküyor.

Demin annemle konuştum ve amcamın dün gece sabaha karşı vefat ettiğini öğrendim. Ílk aklıma gelen tabiki babam oldu. Duygularını çok belli eden birisi olmasa da yıkılmış olduğunu tahmin ediyorum. Bugün amcamı defnedip , akşama döneceklermiş. Amcam Ankara'da yaşamaya karar verdiğinden beri o şehirden nefret eden babam eminim artık bir saniye bile orada kalmak istemiyordur dolayısıyla akşama dönecek olmalarına şaşırmadım.

Amcam eşi vefat ettikten sonra bir daha evlenmedi ama eşinin hatıralarından kopup o şehri terk de edemedi. Bir kızları var , adı Yağmur. Ínşaat mühendisliğinde okuyor , çok güzel ve içine kapanık bir kızdır. Amcam ona annesizliğini hiç hissettirmedi. Yağmur'u teselli etmenin mümkünatı yok eminim annesiz büyüdüğü yetmezmiş gibi şimdi de canı gibi sevdiği babasını kaybetti.

Annemin , Yağmur'u da yanlarında getireceklerini söylediğinde bu haber beni çok mutlu etti. Ankara'da kalmak istememiş ki haklı kız , herşey ona anne ve babasını hatırlatırken hem de bir başına o koca evde ne yapacak. Teyzesi karşı çıksa da Ankara'dan uzaklaşmak istediğini söyleyerek bir süreliğine bizimle yaşamayı kabul etmiş.

Babam rektörüyle görüşerek burada özel bir üniversiteye yatay geçiş yapabileceğini söylemiş. Amcama her ne kadar çok üzülsem de Yağmur'un evdeki varlığı beni heyecanlandırıyor. Kardeşim olmadığı için onu kardeşim yerine koyarım ve izin verdiği müddetçe yaralarını sarmak için elimden geleni yaparım.

Amcam mevzuunu Tufan'la pek paylaşamadım , onunda aynı şeyleri yaşadığını düşünerek bu durumdan etkilenmesini ve onu üzmeyi istemedim. Ama telefonla görüştüğümüzde fazla ayrıntıya girmeden amcamın vefat ettiğini ve kızı Yağmur'un bir süre bizimle yaşayacağını söyledim. Yağmur'a çok üzüldüğü anlaşılıyordu fakat , yine de 'iyi yapmışsınız' diyerek lafı geçiştirdi.

Bir ara Bora ile projede ki çizimleri kontrol edip bu iki günde yapılan değişiklikleri inceledik. Akşama kadar çalışmanın ve hâlâ hafif hafif kendini belli eden soğuk algınlığının etkisiyle artık pilimin bittiğini hissettim. Hazırlanıp çıkarken asansörde Tufan'ın aşağıda beni beklediğini belli eden mesajıda geldi. Bende hemen mutlu mutlu Tufan'a doğru yol aldım.

Tufan , arabasının kapısına yaslanmış , elleri cebinde , gülümseyen bir suratla benim ona doğru yaklaşmamı izliyordu. Tam önüne geldiğimde durdum ve gözlerinin içine bakarak ,

"Özledim ," dedim. Gülümsemesi muhteşem bir sırıtışa dönerken ,

"Burada , herkezin gözleri önünde dudaklarına yapışmamı istemiyorsan hemen arabaya bin kadın.." Bir yandan kahkaha atıyor bir andan da kapımı açıyordu. Tufan'ın etrafıma yaydığı pozitif enerji yenilenmeme neden olurken rahatladığımı hissettim.

Trafikte ilerlerken gün içerisinde neler yaptıklarımızla ilgili sohpet ettik. Arabayı durdurduğun da önce kendi çıktı ve hemen kapımı açtı. Gülümseyerek elini uzatınca bende elini tutarak beni arabadan çıkarmasına izin verdim.

Anahtarı valeye verirken kafamı kaldırdım ki şaşkınlığımı saklamam mümkün değildi. Allah'ım bu ne kadar uzun bir gökdelen böyle diye içimden geçirirken , kafamı indirdiğimde Tufan ile göz göze geldik.