Yaş: 16
Sevgili Madelyn;
Nasılsın? İyi misin? Seni ziyarete gelemediğim için üzgünüm ama Michael artık önemli bir şeyin kalmadığını, bir kaç güne okula geleceğini söyledi. Senin istediğin zaman yanıma gelmeni, benimle yatağımda uzamanı özledim. Eh, hastalığın geçince gelirsin tekrar artık.
Her neyse Madelyn. Seni seviyorum.
Luke
Luke mektubu zarfa koyup her gün yaptığı gibi kutusuna koydu. Madelyn ile olan resimlerine tek tek baktığı sırada kapısı çalındı.
"Kapı açık."
"Selam." dedi Madelyn ve Luke'un yanına gidip ona sarıldı.
"Tanrım, seni çok özledim." dedi ve Luke ona sıkıca sarıldı. Madelyn Luke'un yanağına bir öpücük kondurdu.
"Ben de resimlerimize bakıyordum. Senin eksikliğin o kadar belli oluyor ki! Her gün odama dalan manyağın teki yok tabii."
"Demek öyle oldu şimdi de!"
"Ama yapmayınca eksik oluyor bak gerekiyor özlettin işte." dediğinde Madelyn ona tekrar sarıldı. Sonra Luke'un kolları arasından çıkıp yatağa uzandı.
"Senin yatağın benimkinden ve Michael'ınkinden daha rahat." dedi kafasını Luke'un yastığına koyarken. Luke ise mest olmuş bir şekilde onu izliyordu. Yatakta onun çarşaflarına dolanmasına baktı.
"Yanıma gelmeyecek misin? Beni özlediğini sanmıştım." dediğinde Luke elinde olmadan başka şeyler düşünmeye başlamıştı. "Lütfen yapma." diye içinden geçirdi Luke. Zorla Madelyn'in yanına uzandı.
"Madelyn?" dedi Luke sakin bir ses tonuyla.
"Hmm?" diye inildendi Madelyn ve yatakta yana dönüp Luke'un göğsüne başını koydu ve ona sarıldı.
"Neden Josh'la ayrıldınız?" dediğindr Madelyn'in vücuduna yayılan soğukluk Luke'u üşütmüştü.
"Anlaşamıyorduk. Yani, bir dönem çok mutluyduk fakat sonra anlaşamamaya başladık ve bizim için daha iyi oldu. Şimdi de yakın arkadaşız."
"Tamam." dedi Luke ve Madelyn'i daha sıkı sardı.
"Luke?"
"Efendim Madelyn?"
"Neden kimseyle birlikte olmuyorsun? Senin yalnız olman çok inanılmaz." dediğinde bu sefer soğukluk dalgası Luke'un bedeninden yayılmaya başlamış, Madelyn'i üşütmüştü. Madelyn Luke'a daha çok sokulduğunda Luke, elinde olmadan Madelyn'den uzaklaşmıştı. Yataktan kalkmak için hareketlenirken Madelyn onu tutmuştu.
"Sormamam mı gerekirdi?"
"Hayır, sadece birini çok eskiden beri çok seviyorum ama olmayacak bir şey. Onunla hiç konuşmadım ama gerçekten seviyorum ve onunla arkadaş sayılırız, konuşup onu kaybetmek istemiyorum. Bu yüzden başkalarına da bakmıyorum ama o bakıyor."
"Neden ona açılmıyorsun artık? Belki de o da sana karşı bir şeyler hissediyordur?"
"O benim için fazla iyi. Ben altıysam o on."
"Böyle yapma, git konuş. Konuşmayacaksan da seni mutlu edecek başkalarını ara."
"Sadece o beni gerçek anlamda mutlu edebilir Madelyn anlamıyorsun. Sen böyle hissetmediğin için anlayamazsın."
"Peki Luke, şimdi geri yatar mısın?" dediğinde Luke gergin sırtını yumuşak yatağa bıraktı. Madelyn kafasını onun göğsüne koydu ve sarıldı. Luke da kolunu ona sımsıkı sardı ve yorganı üzerlerine örttü. Uyku yavaş yavaş ikisini de ele geçirirken Luke Madelyn'e bu kadar yakın olduğu için ergenlik hormonlarına hakim olamayacak gibi hissediyordu. Bu yüzden bir an önce uyumaya çalıştı. Ama olmuyordu. Madelyn'e bu kadar yakın olmak her an onu daha çok etkiliyordu. O, gördüğü herkesten ve her şeyden daha güzeldi. Calum ve Ashton onun böyle olmasını abartılı buluyordu ama değildi. Sadece çok aşık olmuştu. Duygularını abartmıyordu. Madelyn onun kolları arasında o kadar güzel uyuyordu ki onu adeta güneşi izliyormuşcasına izliyordu. Çünkü Luke, Madelyn'i her daim güneşi izleyen bir günebakan gibi izleyebilirdi. Ve ona bakmaktan sıkılmazdı. Madelyn Luke için her şeyden daha değerli ve önemliydi. Madelyn'i herkese ve her şeye tercih edebilirdi. Ve Madelyn'le tanışmak hayatındaki en büyük şanstı. Hayatına kattığı en güzel şeydi.
Madelyn yatakta hareket edince Luke uyuyormuş gibi yaptı ama tek gözünü hafifçe aralamıştı. Madelyn onun göğsünden daha yakına çıktığında nefesi suratına çarpıyor, burnu Luke'un burnuna değiyordu. Luke Madelyn'in yanağını okşadı. Çok zorlanıyordu. Bunu istiyordu. Her şeyden çok. Luke, daha önce kimseyi öpmemişti. Ya da kimseyle çıkmamıştı. Ya da kimseyle birlikte olmamıştı. Bunların ilk defa Madelyn'le olmasını istiyordu.
Düşünceler beyninde dolanırken Luke uykuya daldı. Madelyn'in nefesini dudaklarında hissederek uyudu ve nefesini adeta bir buharmış gibi içine çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear madelyn//hemmings
FanficHer geçen gün senden uzak durmak daha da zorlaşıyor. birthday cake'in yan kitabıdır.